اگر از والدين پرسيده شود دوست دارند چگونه فرزندي داشته باشند، پاسخ بسياري از آن ها مشترک خواهد بود و طبيعي است که همه مي خواهند فرزنداني مسئوليت پذير، مهربان، مبادي آداب، فرمانبر، دلسوز و علاقه مند به تحصيل داشته باشند. به عبارت ديگر هدف از تربيت فرزندان براي بسياري از والدين واضح است اما مسيرهاي دستيابي به هدف براي آنان نامشخص است.
پوشش مناسب والدین در حضور کودکان چگونه باید باشد؟ حد و مرز رعایت پوشش در حضور فرزندان چیست؟ آیا بین دختران و پسران در این باره تفاوتی هست؟ بیمبالاتی در روابط جنسی والدین چه اثرهایی بر روحیه کودکان دارد؟ چگونه باید عفت یا مراقبت جنسی را در حضور کودکان رعایت کرد؟ آیا اصلا نیازی به چنین مراقبتهایی هست؟ اینها از جمله پرسشهایی است که آگاهیهایی درباره آن را در ادامه این مطلب پیش رویتان نهادهایم.
فرمان هایی از جمله توجه به احساسات کودک و مقایسه نکردن اوبادیگران و برقراری عدالت در رفتار والدین باعث کنترل حسادت کودکان می شود.
سر فرزند خود فریاد نکشید یا برایش دلیل و نظیر نیاورید. وقتی فرزند شما در کوران طغیان احساسات است. هیچ راهی برای نفوذ منطقی در وی ندارید. فقط باید صبر کنید تا کودک کمی آرام شود.
برای کودکان اضافه شدن یک عضو جدید به خانواده ممکن است چندان خوشایند نباشد. واقعیت این است اکثر کودکان در چنین موقعیتی احساس حسادت می کنند و به راحتی این احساس را در رفتارشان نشان می دهند.
خانوادهها (پدر و مادر) در روزهای پرکار و دردسرساز دیگر حوصله سر و صدای کودک خود را ندارند و برای رهایی از جیغ زدن او و به دست آوردن آرامش به خواسته های کودک تن می دهند.
والدین حتیالمقدور اجازه دهند پیامدهای طبیعی رفتار کودک رخ دهد و بیش از حد وی را نجات ندهند چرا که کودک بعد از مدتی به موجودی تنبل و تن پرور تبدیل میشود
اگر والدین سهوا جلوی کودک حرف بدی بزنند و بعد بلافاصله از او عذرخواهی کنند، آیا این عذرخواهی مورد قبول کودک قرار میگیرد و مشکل رفع میشود یا نه؟
از مسائل مهم تعلیم و تربیت و از مشکلات آن مساله دزدی کودکان است. این امر برای بسیاری از خانوادهها، مدرسهها و کارگاهها مسأله ساز و بحثانگیز است و توجه نهادهای تربیتی گوناگون و نیز دستگاه قضایی در جامعهای را به خود جلب کرده است. مادر مواردی کودکانی را میبینیم که خود خوردنیها یا اسباببازی و وسائل دیگری را که از آن خودشان نیست به خانه میآورند و آن در گوشهای مخفی میسازند.
تحقیق در مورد شب ادراری (Nocturnal enuresis) نشان می دهد که بیشتر کودکان از چهار سالگی رختخواب خود را خیس نمی کنند، اما سنی که کودکان به طور ثابت این توانایی را به دست می آورند متغیر است.