توجه ویژه‌ ایرانیان به تربیت کودک و نوجوان از دیرباز

عمر این ادبیات در دنیا کم و به تبع روال همیشگی در این زمینه در کشور ما نسبت به کشورهای پیشرفته کمتر است اما اگر بخواهیم از منظری دیگر به این موضوع نگاه کنیم، می‌بینیم ایرانیان از دیرباز به دلیل توجه به کودک و نوجوان و تربیت آنها به ادبیاتی که به این مهم می‌پردازد، نیز توجه خاصی داشته‌اند. به این ترتیب که نویسندگان و شاعران بسیاری در آثار خود ادبیاتی مخصوص این گروه داشته‌اند.‌

به گزارش کودک پرس، با توجه به فرارسیدن روز کودک و توجه به نیازهای فرهنگی این رده سنی‌، جشن بزرگی با نام «کودکان امروز‌، قصه های فردا‌» با همکاری معاونت فرهنگی و امور جوان‌ اداره کل ورزش و جوانان استان آذربایجان‌شرقی و با میزبانی فرهنگسرای بزرگ الغدیر برگزار شد. ‌

در این مراسم که از‌ شبکه‌ استانی سیمای مرکز آذربایجان‌شرقی نیز پوشش داده می‌شد‌، قسمت‌های مختلفی چون قصه‌گویی کودکان همراه والدین‌، آشنایی کودکان با قصه‌خوانی و مطالعه‌، اجرای مسابقه‌ قصه‌گویی از حفظ و نیز برنامه‌های فرهنگی و شاد دیگر برگزار شد.

امیر تقی‌زاده معاون فرهنگی و امور جوانان اداره کل ورزش و جوانان استان در حاشیه این جشن بزرگ گفت‌: ادبیات کودک و نوجوان همان‌طور که از نامش پیداست، ادبیاتی است برای کودک و نوجوان و هم درباره آنها که یا خود برای خود می‌نویسند و یا بزرگ‌سالان ‌از زبان خود و یا از از زبان کودکان و نوجوان‌ برای آنها می‌نویسند.‌

تقی‌زاده ادامه داد: عمر این ادبیات در دنیا کم و به تبع روال همیشگی در این زمینه در کشور ما نسبت به کشورهای پیشرفته کمتر است اما اگر بخواهیم از منظری دیگر به این موضوع نگاه کنیم، می‌بینیم ایرانیان از دیرباز به دلیل توجه به کودک و نوجوان و تربیت آنها به ادبیاتی که به این مهم می‌پردازد، نیز توجه خاصی داشته‌اند. به این ترتیب که نویسندگان و شاعران بسیاری در آثار خود ادبیاتی مخصوص این گروه داشته‌اند.‌

وی افزود: البته این ادبیات با ادبیات امروز تفاوت بسیاری داشته است. توجه به این ادبیات را به گذشته‌های دورتر هم می‌توان تعمیم داد، به دوره‌هایی که ادبیات عامه و شفاهی رواج داشته و بخش مهمی از این ادبیات، به ادبیات کودک و نوجوان می‌پرداخت و این ادبیات سینه به سینه منتقل می‌شد و اتفاقا لذتی بیش از لذت خوانش برای کودکان و نوجوانان ‌به خصوص کودکان ‌داشت و از زمان مشروطه نیز توجه به ادبیات کودکان و نوجوانان بیشتر شد اما مشکل مهم این بود که شیوه نگارش این نویسندگان و شاعران ادبیات بیشتر به شکل نصیحت و پند و اندرز برای آنها بود.‌

تقی‌زاده با انتقاد از کم توجهی به ادبیات کودک و نوجوان گفت: یک مبحث اساسی که در ادبیات کودکان وجود داشت و هنوز هم متاسفانه وجود دارد، این است که برخی این ادبیات را ناکامل و کم مایه‌ و حتی نسخه‌ای کامل نشده از ادبیات بزرگ‌سال، برای مخاطبانی ناکامل می‌دانند، این در حالی است که این ادبیات بنا به ملاحظاتی که دارد‌ مهم‌تر و پراهمیت‌تر از ادبیات بزرگسال و تخصصی‌تر از آنهاست.‌

وی با اشاره به آثار نگاشته شده به دست کودک و نوجوان امروزی گفت: مشکل دیگری که این ادبیات دارد این است که هنوز نوشتن خود کودک و نوجوان که باید سهم مهمی از این ادبیات را تشکیل بدهد، آن‌ چنان که باید و شاید در کشور ما رواج پیدا نکرده است و اتفاقاً زمانی ادبیات کودک و نوجوان تکامل پیدا می‌کند که از این حیث نیز تکامل پیدا کرده باشد.

معاون فرهنگی و امور جوانان با تاکید به نیاز سنجی دقیق و مخاطب‌شناسی درست کودک و نوجوان گفت: از مباحث دیگری که در ادبیات داستانی کودک و نوجوان وجود دارد، توجه به نیاز آن هاست و این گروه از عزیزان به عناصر هیجانی، طنز، احساس برانگیزی و سرگرم‌کنندگی در کنار مباحث دیگر نیازمندند از این رو اگرضرورت مباحث آموزشی در ادبیات داستانی احساس شود، بهتر است به شکلی غیرمستقیم، ضمنی و نهفته در درون‌مایه و مضمون باشد تا کشف آن بتواند لذت بیشتری برای مخاطب ایجاد کند‌ مگر در کتاب‌های آموزشی که به صورت مستقیم به آموزش می‌پردازند و جدا از ادبیات داستانی‌ هستند.

مرجع: فارس