به گزارش کودک پرس کودکان گاهی قند لاکتوز (موجود در شیر) یا ساکارز (موجود در بسیاری از میوه ها) را تحمل نمی کنند. علت عدم تحمل لاکتوز یا ساکارز، عدم وجود آنزیم تجزیه کننده آن در روده کوچک است. عدم تحمل گاهی به عنوان یکی از عوارض یک بیماری عفونی (گاستروآنتریت) یا یک بیماری روده ای دیگر همچون بیماری سلیاک بروز می کند. برخی کودکان مبتلا به عدم تحمل پروتئین شیر گاو به عدم تحمل لاکتوز نیز مبتلا هستند. عدم تحمل دایمی لاکتوز با منشا ژنتیکی شایع است. در این نوع اختلال کودکان تا دو الی سه سالگی مقدار نامحدودی شیر را تحمل می کنند، اما در سنین بالاتر پس از صرف مقدار کمی شیر دچار اسهال می شوند. عدم تحمل ساکارز نیز گاهی به صورت یک اختلال موروثی و دائمی رخ می دهد.
علایم عدم تحمل لاکتوز و ساکارز
اسهال و استفراغ علایمی هستند که به فاصله کوتاهی پس از نوشیدن شیر یا خوردن غذاهای حاوی لاکتوز یا ساکارز بروز می کنند.
درمان عدم تحمل لاکتوز و ساکارز
برای تشخیص این بیماری مقداری لاکتوز و ساکارز در آب به کودک داده می شود و سپس مدفوع او را مورد بررسی قرار می دهند تا مشخص شود که مقدار بیش از حد طبیعی از قندهای مذکور بدون جذب از روده ها عبور کرده و دفع شده است یا خیر.
کودکی که مبتلا به عدم تحمل لاکتوز و ساکارز است باید تحت نظارت متخصص، رژیم غذایی عاری از لاکتوز و ساکارز برای او طراحی شود. شیر نباید در رژیم غذایی کودک وجود داشته باشد، اما شاید بتوان به او فرآورده های تخمیر شده شیر مانند ماست را داد.
منبع: دانشنامه فرزند
ارسال دیدگاه