خبرنگار کودک پرس در گزارشی از غزه، روایتگر محنت و غم کودکان آواره فلسطینی شده است. به گفته وی، درون هر یک از این چادرها رنج و داستانی نهفته است، اما درون برخی از این چادرها، صحنه های غم انگیزی از قطع عضو کودکان فلسطینی وجود دارد.
این در حالی است که دشمن صهیونیستی مانع ورود دست و پای مصنوعی یا سفر این کودکان به خارج از غزه برای درمان می شود.
اسیل که یکی از این کودکان فلسطینی قطع عضو شده است گفت: «من، برادرم و خواهرم بیرون نشسته بودیم که ناگهان بمباران اتفاق افتاد. ترکش به من خورد که منجر به قطع پایم شد و برادرم و خواهرم نیز شهید شدند.
وی افزود: نمیتوانم راه بروم و خیلی درد دارم. وقتی به دستشویی میروم، وقتی غذا میخورم، وقتی به مدرسه میروم و وقتی از مدرسه بیرون میروم، خسته میشوم.
اسیل گفت: کاش میتوانستم از اینجا بروم تا یک پای مصنوعی برایم درست میکردند و میتوانستم دوباره راه بروم و بدوم، و با دوستانم بازی کنم، و به مدرسه بروم، و با پدر و مادرم بیرون بروم.
کودک فلسطینی دیگری نیز گفت: در چادرم نشسته بودم که توسط ارتش صهیونیستی هدف اصابت گلوله قرار گرفتم که منجر به فلج شدن نیمه پایینی بدنم شد. کنترل مثانه و رودههایم را از دست دادم و نمی توانم راه بروم هر چیزی که نیاز دارم، باید از دیگران بخواهم؛ حتی خوابیدن هم دیگر راحت نیست.
عرفات ابو مشایخ، سخنگوی وزارت بهداشت غزه در ابن باره، گفت: طبق آمار این وزارت ۶۰ هزار مورد معلولیت پس از جنگ ثبت شده است که تقریباً ۲.۵ درصد از جمعیت نوار غزه را تشکیل میدهد که به خاطر نابودی تاسیسات بهداشتی با دشواری های زیادی مواجهند.
ارسال دیدگاه