به گزارش کودک پرس ، برنامه‌های مدیریتی در شهرداری تبریز و شورای شهر از 5 سال قبل به سمت ایجاد شهر دوستدار کودک حرکت کرده است. در نخستین و عملیاتی‌ترین برنامه، طرح شهردار مدرسه با انتخاب 20 شهردار در مدارس تبریز اجرا شد. با این طرح که با هدف ایجاد آمادگی برای اداره شهر دوستدار کودک با محوریت کودکان و ارتقای زیرساخت‌ها تعریف شده بود، بیش از 5 ناحیه و منطقه آموزش و پرورش در تبریز همراهی کردند.
در ادامه از حدود 2 سال قبل برنامه‌های شهر دوستدار کودک با محوریت کودکان در طراحی برخی فضاهای شهری از جمله ائل‌گلی مورد توجه قرار گرفت. احداث پارکی در ابتدای کوی دادگستری با مختصات ویژه و تجهیز آن با عناصر خلاقانه که امکان بازی مستقل و طولانی کودکان و حتی مدیریت کودکانه را فراهم می‌کرد، از دیگر اقدامات بود. با این حال، تحقق شهر دوستدار کودک به اعتقاد کارشناسان تلاش‌های همه‌جانبه و بیشتری را طلب می‌کند.
پرهیز از حرکت‌های نمایشی
استاد علوم تربیتی و روانشناس حوزه کودک در تبریز با بیان این‌که مرکز استان برای پیوستن به شهر دوستدار کودک هنوز نتوانسته است از موقعیت قرمز یونسکو به موقعیت آبی مورد تایید این نهاد بین‌المللی برسد، اظهار می‌کند: برای درک این موضوع باید به بی‌اطلاعی عمومی در مورد حقوق کودکان، نبود مراکز بازی و تفریح کافی برای کودکان به‌ویژه در حاشیه شهر، عدم امکان تعریف نقش برای کودکان در محیط‌های کوچک از پیش طراحی شده مانند شهربازی‌های سرپوشیده و عوامل پیش پا افتاده‌ای مانند عدم استفاده کودکان از امکانات پارک‌ها به صورت مستقل اشاره کرد.
«نسرین ثنایی» با انتقاد از حرکت‌های نمایشی در حوزه حقوق کودکان ادامه می‌دهد: قبل از این‌که به فکر حرکت‌های بدون نتیجه مانند اختصاص یک روز به نقاشی کودکان در یک پارک شهر یا رنگ‌آمیزی دیوارهای یک پارک برای کودکان باشیم باید زیرساخت‌های ساده‌ای مانند تجهیز بیشتر پارک‌ها برای کودکان و همچنین توجه بیشتر به کودکان نیازمند حمایت را مورد توجه قرار دهیم. در اکثر پارک‌های تبریز تنها یک سرسره پلاستیکی برای بازی و تفریح کودکان تعبیه شده و در برخی دیگر هم یک تاب به آن اضافه شده است در حالی که می‌توان بیش از اینها در حوزه کودکان و توجه به حقوق آنان سرمایه‌گذاری کرد.
وی بیان می‌کند: تبریز تجربه خوبی در توجه به حوزه کودکان دارد و در گذشته یکی از ارکان حمایتی جامعه متعلق به کودکان بوده است. محل فعلی بازار حرمخانه در گذشته محیطی کودکانه با همین عنوان در مجاورت بازار و حوزه علمیه داشته است که کودکان در آن نقش مدیریتی در مقابل یکدیگر ایفا می‌کرده‌اند.
ورود افراد بزرگسال به آنجا محدودیت داشت و خود کودکان بیشتر نقش‌های اجتماعی را بر عهده داشتند. در حال حاضر هم می‌توان ثمن‌های اختصاصی کودک با نقش‌آفرینی کودکان در تبریز راه‌اندازی و به کودکان خود بیشتر اعتماد کنیم. این استاد علوم تربیتی توجه به حقوق کودکان و تحقق شهر دوستدار کودک را ضمانتی برای رعایت حقوق همه جامعه عنوان می‌کند و می‌افزاید: زمانی که حقوق ضعیف‌ترین افراد یعنی کودکان در جامعه پایمال نشود طبیعی است که حقوق افراد دیگر هم پایمال نخواهد شد.
حمایت از سمن‌ها و خیرین
مدیرکل بهزیستی استان نیز با بیان این‌که افزایش ضریب حمایتی از حقوق کودکان از جمله رویکردهای بهزیستی است، می‌گوید: در این زمینه بیشترین و موثرین نقش را سازمان‌های مردم‌نهاد و خیرین بر عهده داشته‌اند و در حال حاضر نیز حمایت‌های خوبی در این حوزه صورت می‌گیرد.
«محسن ارشدزاده» خبر های مرتبط با روند افزایشی تعداد کودکان کار در تبریز را رد می‌کند و ادامه می‌دهد: بنا بر آمار، تبریز در مقایسه با شهرهای بزرگ کشور درصد کمی کودک کار دارد و کودکان کار هم اغلب توسط خانه‌های کودک جذب و حمایت می‌شوند و در آنجا، ضمن آموزش کودک، حمایت از خانواده او و تقویت اقتصادی و فرهنگی آن هم صورت می‌گیرد.
وی با یادآوری این‌که سمن‌ها و خیرین می‌توانند در ارتقای جایگاه کودکان در تبریز نقش موثرتری داشته باشند، اظهار می‌کند: تحقق شهر دوستدار کودک در تبریز با پایش وضعیت کودکان به صورت منظم امکان‌پذیر است. این پایش زمانی می‌تواند با اعتماد عمومی همراه باشد که از سوی سمن‌ها و تشکل‌های غیردولتی انجام و دسترسی کودکان به حقوق قانونی خود از سوی این سمن‌ها پیگیری شود. طبیعی است که دولت از همکاری مردم در این زمینه حمایت می‌کند و از این تشکل‌ها هم انتظار دارد اقدامات خلاقانه‌ای در این زمینه انجام دهند و منطبق با الگوهای ارائه شده از سوی یونیسف در این حوزه حرکت کنند.
جهش امیدوار‌کننده
همچنین، عضو و سخنگوی شورای شهر تبریز با اشاره به وضعیت فعلی شهر دوستدار کودک در تبریز می‌گوید: تبریز در این زمینه تقریبا پیشگام است و برنامه‌های زیرساختی را از چند سال قبل آغاز کرده است. اعتقاد شهرداری و شورای شهر سپردن کار به دست کودکان و فراهم کردن زیرساخت‌های منطبق با نیاز و خواست آنهاست. در این زمینه اقدامات متعدد اما گاه پراکنده‌ای انجام شده است، از جمله این‌که فرهنگسرای الغدیر در غرب این شهر به عنوان یکی از بزرگ‌ترین کانون‌های فرهنگی متعلق به شهرداری برنامه‌هایی در این زمینه داشته یا شهردار مدرسه که از دیگر اقدامات بوده است.
«کریم صادق‌زاده» می‌افزاید: اما این اقدامات باید منطبق با جدول یونیسف باشد. بر همین اساس، نشست‌هایی با حضور کارشناسان یونیسف در تبریز برگزار شده و تبریز نیز آمادگی و داوطلبی خود را همراه با چند شهر دیگر اعلام کرده، اما این روند طولانی‌مدت و چندین ساله است. وی به ارتقای جایگاه تبریز در حوزه شهر دوستدار کودک معتقد است و تاکید می‌کند: در حال حاضر با همکاری سمن‌ها، فعالان حوزه کودک و شهرداری مناطق طراحی‌های خوبی در حوزه فضای شهری برای پارک‌های تبریز انجام می‌شود.
اما گام بلند تبریز در رسیدن به شهر مطلوب دوستدار کودک در پارک 10 هکتاری مرکز شهر خواهد بود که در محل فعلی پادگان ارتش در حال احداث است. سالن‌ها و پردیس‌های متعدد ویژه کودکان به صورت دائمی در این پارک ایجاد می‌شود و می‌توان گفت یک شهر کوچک برای کودکان در این محل در حال احداث است. همچنین، در محوطه کانون پرورش فکری کودکان تبریز فضای خوبی با الگو‌گیری از محیط شهری اما در ابعاد کوچک‌تر برای کودکان طراحی شده است.
این عضو شورای شهر به کمبود بودجه اختصاصی برای این اقدامات و تبدیل تبریز به شهر دوستدار کودک اشاره می‌کند و ادامه می‌دهد: سال‌های قبل بودجه‌های خوبی به این موضوع اختصاص پیدا می‌کرد که البته عنوانش بودجه فرهنگی بود. شورای شهر قصد دارد در بودجه سال 99 رقم خوبی در این زمینه در نظر بگیرد، اما سرمایه اصلی برای تحقق شهر دوستدار کودک سمن‌ها و تشکل‌های مردمی هستند که از گذشته نیز در این حوزه فعال بوده‌اند.
منبع: همشهری
ارسال دیدگاه