کودکم پاهایش را کج میگذارد.

کج گذاشتن پاها بطرف داخل، در کودکان نوپا در ابتدای راه افتادن امری رایج است. در بیشتر موارد با بالا رفتن سن کودک، این مساله خودبخود برطرف می‌گردد و کودک پاهایش را درست روی زمین می‌گذارد.
به گزارش کودک پرس پرس : کج گذاشتن پاها بطرف داخل، در کودکان نوپا در ابتدای  راه افتادن امری رایج است. در بیشتر موارد با بالا رفتن  سن کودک، این مساله خودبخود  برطرف می‌گردد و کودک پاهایش را درست روی زمین می‌گذارد.
اما در تعداد کمی از کودکان، این عارضه خودبخود بهبود نمیابد  و حتما بایستی تحت مداوا قرار گیرد . کج گذاشتن پا به داخل در هنگام راه رفتن کودک ، حتی اگر با افزایش سن کودک برطرف نشد، مشکلات حادی را تولید نمی‌کند.
ممکن است در سنین کودکی این عارضه، باعث شود بدلیل انحنای پا کفش مناسبی پیدا نکنند. این مشکل کفش پوشیدن ممکن است والدین را وا دارد که به درمان اقدام کنند.  این مساله  باعث اشکالات مفصلی یا ایراد در راه رفتن کودک و حفظ تعادل او نمی‌شود.
در تعداد محدودی از کودکان، چرخش شدید و غیرطبیعی استخوان ساق پا و یا استخوان ران بطرف  داخل وجود دارد که ممکن است ظاهر نامناسبی به پاها بدهد.  این عارضه ممکن است گاهی نیاز به درمان جراحی داشته باشد.
علایم  کج گذاشتن پا در کودکان
در صورتی که نشانه‌های زیر در کودک شما وجود داشت، ممکن است نیاز به بررسی پزشکی باشد. تداوم کج گذاشتن پا: اگر بعداز سه سالگی کودک باز هم پایش را کج بگذارد .
     لنگیدن کودک و یا  درد گرفتن پا بهنگام راه رفتن
     کج کردن  یک پا بطرف داخل یا خارج بیش از پای دیگر
    تاخیر در حرکت، راه رفتن و تکامل در زمینه های دیگر، از جمله دیر بحرف افتادن کودک
     اختلال در راه رفتن که با گذشت زمان بدتر می‌شود.
علل کج گذاشتن پا در کودکان
سه دلیل ممکن است در کودکان سالم باعث کج گذاشتن پا به طرف  داخل گردد :
متاتارتوس اداکتوس یا انحنای پنجه پا ، چرخیدن ساق پا بسمت داخل و چرخش بیش از حد استخوان ران به سمت داخل.
انحنای پنجه پا بسمت داخل :
متاتارتوس اداکتوس به این معناست که پنجه پا به سمت داخل بصورت مادرزادی متمایل میباشد . این حالت  پا زمانی قابل تشخیص میشود که به  کف پای کودک نگاه کنید.
چرخش استخوان ساق پا به سمت داخل
اگر چنانچه استخوان درشت‌نی ساق پا که  حد فاصل زانو و قوزک پا قرار گرفته حالت انحنا رو به داخل داشته باشد ممکن است باعث کج گذاشتن پای کودک گردد .معمولا والدین زمانیکه کودک  راه می افتد ، متوجه میشوند که استخوان درشت نی دچار چرخش داخلی گردیده . چرخش درشت‌نی بسمت  تا اندازه ای  در نوزادان طبیعی بنظر میرسد. این چرخش در پایان یکسالگی کودک معمولا برطرف می‌گردد .
اما در بعضی کودکان این چرخش طوری صاف نمی‌شود که کودک قادر باشد  پای خود را بطور درست یعنی بسمت جلو یا کمی  بطرف خارج روی زمین بگذارد و درنتیجه در شروع راه رفتن کودک ، پاهایش را بسمت داخل کج خواهد گذاشت.
اما استخوان‌های ساق پای کودک با رشد کودک معمولا تا سنین شش تا هشت سالگی  بحالت طبیعی تغییر حالت خواهد داد. در این حالت استفاده از بریس یا کفش‌های طبی کمکی زیادی نخواهد کرد.
یک راه درمانی استفاده از میله‌ای است که به کفش کودک متصل میگردد و باعث می‌شود پای او به سمت بیرون قرار گیرد. اما این شیوه در بیشتر موارد موثر واقع نمی‌شود.
بیشترمتخصصین ارتوپد برای کودکان کم سن که به این مشکل مبتلا هستند ، درمان خاصی را توصیه نمی‌کنند و منتظر برطرف شدن آن با بیشتر شدن سن کودک می شوند.

گاهی ممکن است ظاهر پا دارای مشکل باشد که در این حالات درمان با جراحی برای شخص پیشنهاد میگردد تا پنجه پا مستقیم به سمت جلو قرار بگیرد. البته تعداد بسیار کمی از کودکان نیاز به چنین جراحی‌هایی خواهند داشت. اگر کودک شما متاتارتوس اداکتوس داشته باشد، ممکن است هنگامی که هنوز نوزاد است، متوجه آن شوید.این انحنا در پنجه پا احتمالا پیش از تولد نوزاد، هنگامیکه پای جنین درون رحم تحت فشار قرار گرفته ، ایجاد میشوددر بیشتر کودکان با بالا رفتن سن کودک، پنجه پا بحالت عادی بازمیگردد.

اگر پای کودک خیلی انحنا داشته باشد یا انحنای پا برطرف نشود، ممکن است پزشک گچ گرفتن یا استفاده از بریس را برای راست کردن پای کودک تجویز کند.
چرخش استخوان ران به سمت داخل
اکثر نوزادان با کمی چرخش استخوان ران بسمت داخل متولد میشوند. این مشکل در کودکان سنین 2 تا 4 سالگی، پس از شروع به راه افتادن کودک خودش را نشان می‌دهد. این حالت  ممکن است با افزایش سن در سال‌های ابتدای زندگی کودکی بدتر شود، اما نهایتا در سال‌های بعدی زندگی بهتر می‌شود در بیشتر کودکان، در سن شش تا هشت سالگی پا به وضعیت طبیعی درمی‌آید.استفاده از بریس یا کفش طبی معمولا کمکی نمی‌کند.
در تعداد بسیار کمی از کودکان که چرخش به سمت داخل استخوان ران  شدید است، که احتمالا  عمل جراحی برای بریدن استخوان و چرخاندن آن به سمت بیرون انجام شود تا پنجه پا روی زمین به سمت جلو قرار بگیرد.در اين وضعیت، شخص با پاي چرخيده به داخل راه ميرود.
در چرخش درشت ني به خارج : تقويت عضلات به خارج چرخاننده پا انجام مي شود.
كوتاهی عضلات به داخل چرخاننده ران : كشش عضلات به داخل چرخاننده پا و تقويت عضلات به خارج چرخاننده ران ، انجام ميگيرد.
منبع: کودک آنلاین