کم توجهی دولت به کودکان کار و خیابان
به گزارش کودک پرس انوشیروان محسنی بند پی درباره اجرای طرح جمع آوری متکدیان از سراسر شهر تهران اظهار کرد: از زمان اجرای طرح جمع آوری و ساماندهی کودکان کار و خیابان یک هزار و 700 کودک از سراسر شهر تهران جمع آوری شده که اکنون یک هزار و 500نفر از آنها توسط مراکز خیریه ساماندهی شده اند.
وی تصریح کرد: همچنین 300 کودک بی سرپرست نیز به سازمان بهزیستی کشور تحویل داده شده و مسئولیت های آنها برعهده سازمان بهزیستی کشور خواهد بود.
این اظهارات در حالی بیان می شود که هر روز شاهد حضور تعداد فراوان کودکان کار در خیابان های پایتخت هستیم و جمع آوری و ساماندهی 1700 کودک هیچ گونه نمود عینی در شهر نداشته زیرا هنوز تعداد زیادی کودک در خیابان ها مشغول کارهای کاذب مانند تکدی گری؛ شیشه پاک کنی، اسفند دودکنی، فروش دستمال کاغذی و لوازم جانبی خودرو و … هستند.
این اقدامات در حالی انجام می شود که در برابر دریای عمیق مشکلات و آسیب های اجتماعی توان و امکانات سازمان بهزیستی به نظر کافی نیست و مددجویان با کمبودهای فراواین دست و پنجه نرم می کنند و مساله تاسف بار اینکه این کودکان پس از مدتی به دلیل نبود امکانات و بودجه مناسب و … دوباره به سطح خیابان ها بازمی گردند.
رییس انجمن مددکاری ایران درباره چرایی حل نشدن مشکلات کودکان کار و خیابانی گفت: این سازمان در طول دهه های گذشته مدیران متخصص و با شهامت نداشته و همواره مجبوربوده با مشکلات خود مسیر سخت و ناهمواری را ادامه دهد.
مصطفی اقلیما با بیان این مطلب اظهار کرد: به عنوان کسی که سال هاست در حوزه آسیب های اجتماعی فعالیت دارم به جرات می توانم بگویم بودجه سازمان بهزیستی با توجه به وظایف این سازمان در برابر مددجویان اصلا کافی نیست .
وی افزود: خوشبختانه در زمینه آیین نامه ها و قانون؛ خلائی مشاهده نمی شود و این سازمان اختیارات مناسبی در راه پیشگیری و مقابله با آسیب های اجتماعی دارد اما مدیران آن محافظه کار بوده و حاضر نیستند از مجلس و دولت بخواهند بودجه مناسبی برای آنها تصویب کنند تا بتوانند مشکلات افراد آسیب دیده و آسیب پذیر را حل کنند.
وی تاکید کرد: متاسفانه دولت های مختلف نگاه خوب یبه این سازمان نداشته و آن را رها کرده اند در حالی این سازمان موظف است به افراد آسیب دیده مانند کودکان کار و خیابان، بچه های بی سرپرست و بدسرپرست، زنان سرپرست خانوار، توانیابان و … خدمات ارائه دهد که متاسفانه بودجه در نظر گرفته شده برای آن کفاف هزینه ها را نمی دهد و در نتیجه مشکلات به قوت خود باقی می ماند.
اقلیما بیان کرد: سازمان بهزیستی فقط می تواند به تعداد محدودی از کودکان کار و خیابان خدمات ارائه دهد و ناچار است برای ساماندهی این کودکان دست به دامان شهرداری، مراکز خیریه، خیرین و … شود.
وی گفت: در طول سال های گذشته بارها طرح های ضربتی جمع آوری کودکان کار و خیابان در پایتخت اجرایی شده اما متاسفانه نتیجه صددرصد و موفق نداشته است زیرا امکانات موجود کفاف نیازها را نمی دهد.
این آسیب شناس اجتماعی تاکید کرد: برای ساماندهی این کودکان باید امکانات اولیه مانند جای خواب مناسب، پوشاک، خوراک و … مهیا کرد و در کنار آن کودکان را تحت درمان های روانشناسی، روانپزشکی، گفتار درمانی، پزشکی و … قرار داد که متاسفانه باید گفت بسیاری از این موارد مهیا نیست و در نتیجه کودکان به جای انتقال به محیط مناسب زندگی با تمام امکانات به جایی می روند که باز هم باید با کمبودها و … بسازند.
وی تصریح کرد: اکنون حدود 7 هزار کودک خیابانی و کار در تهران حضور دارند که ساماندهی 1700 نفر از آنها در برابر این رقم ناچیز است و می توان گفت طرح فعلی موفق نبوده البته همان طور که ذکر شد نباید فراموش کنیم امکانات فعلی پاسخگوی نیاز این 7 هزار کودک نیست.
وی توضیح داد: کودکان کار و خیابان معمولا یا پدر ندارند یا وی زندان رفته و یا معتاد و بیمار است و در خوشبینانه ترین حالت پدر این کودکان درآمد کافی ندارد بنابراین این کودکان مجبورند مخارج سایر افراد خانواده را تامین کنند.
وی گفت: وقتی این کودکان جمع آوری می شوند عملا منبع درآمد خانواده از بین می رود و به دلیل نبود امکانات مناسب نگهداری پس از مدتی کودک دوباره به خانواده نابسامان خود بازمی گردد و مجبور است برای دوره که نبوده دست به کارهای مضاعف و حتی خلاف بزند تا بتواند مخارج را تامین کند.
وی اظهار کرد: بهزیستی و سایر ارگان هایی که در طرح جمع آوری و ساماندهی کودکان کار و خیابان شرکت می کنند معمولا
پس از مدتی کودک را به خانواده بازمی گردانند و این یعنی دور باطل و در نتیجه هیچ اقدام مناسبی برای کودک انجام نشده و مشکلاتش به قوت خود باقی است .
اقلیما عنوان کرد: در سال های گذشته به دلیل افزایش فقر و کم شدن درآمد خانواده ها بر تعداد کودکان کار و خیابان افزوده شده و دولت در مرحله نسخت باید فکری به حال ارتقاء میزان توان اقتصادی خانواده کند و در مرحله بعد به سازمان بهزیستی بودجه مناسب دهد تا خدمات مناسب حمایتی به مددجویان ارائه شود.
وی خاطر نشان کرد: کودکان کار و خیابان معمولا در برنامه ریزی های کلان و تعیین بودجه فراموش می شوند در حالی که حل مشکلات این کودکان به عنوان بخشی از آینده سازان کشور نیازمند عزم ملی و اراده جدی از سوی دولت ها و سازمان های مسوول است.
منبع: افکارنیوز
ارسال دیدگاه