به گزارش کودک پرس ، در برخورد با سینما و جشنواره فیلم کودک و نوجوان همواره یک سوال اساسی وجود داشته است؛ فیلم برای کودک باشد یا درباره کودک؟ اما بدیهی است موضوع اغلب این آثار کودک و نوجوان است.
در هر دوره سنی آدمی نیازها و ویژگی های خاص خود را دارد. روانشناسی تحولی، رشته‌ای است که به صورت تخصصی، دوره های رشدی را مورد مطالعه قرار می‌دهد. از طرح این مقدمه می‌توان چنین نتیجه گرفت که در برخورد با هر اثر مرتبط با کودکان و نوجوانان، نیاز به همفکری و همراهی یک روانشناس ضروری است.
شخصیت پردازی به خصوص رفتارشناسی کودکان، باورپذیری و تاثیرگذاری اثر و مخاطب شناسی از جمله مواردی هستند که از اهمیت بالایی برخوردارند.
از همین نقطه نظر، می‌توان به آسیب‌شناسی فیلم های کودکان و نوجوانی پرداخت که طی سال های اخیر در سینمای ایران تولید شده است. متأسفانه تولیدکنندگان این حوزه، کمتر بهره‌ای از روانشناسان در ساخت آثار خود برده‌اند و آنچنان که باید و شاید نتوانسته اند مضامین لازم را به مخاطب القا کنند.
برخی از این تولیدکنندگان به سبب مسئله مذکور زیان های قابل اعتنایی به آثار خود زده و باعث از دست رفتن سرمایه های مادی و معنوی خود شده‌اند. آثاری که از جذابیت کافی برای مخاطبان کم سن و سال خود برخوردار نبوده و ایرادات فاحشی در شخصیت پردازی داشته اند و گاهی به علت نا‌آگاهی تولیدکنندگان منجر به فرهنگ‌سازی غلط شده و آسیب‌های جدی در حوزه اجتماعی و فردی برای مخاطبین خود به همراه داشته است.
بی‌شک یکی از دلایل عدم موفقیت آثار این حوزه در گیشه، ضعف در موارد ذکر شده است و در نهایت سبب شده سالن های معدودی به اکران فیلم های حوزه کودک و نوجوان اختصاص داده شود.
امید است فعالان حوزه کودک و نوجوان با توجه به این مهم، به غنا و در نتیجه موفقیت آثار خود بیفزایند و هم گامی در راستای اعتلای سلامت فردی و اجتماعی و فرهنگ در جامعه و با هدف تاثیرگزاری بر آینده‌سازان کشور خود بردارند.
منبع: شبستان
ارسال دیدگاه