هیچ مخاطبی بهتر از گروه کودک نیست

رسولیان گفت: امیدوارم مفاهیم بشری و انسان‌دوستانه بیشتر و بهتر در کشور عزیزمان ترویج یابد و قطعا هیچ مخاطبی بهتر از گروه کودکان نیست.

به گزارش کودک پرس ،مجموعه پنج جلدی «این دست‌ها»، اثر بنفشه رسولیان آموزش مفاهیمی در قالب داستان‌های کوتاه برای خردسالان است که تاییدیه رشد و مراکز آموزشی تحت نظر شهرداری در اصفهان را به دست آورده است. مبنای این کمک‌ها بر این است که شخص در مهارت و تخصصی که دارد ساعاتی از شبانه روز را به اهدای این تخصص به نیازمندان اختصاص دهد. این فرهنگ زیبا در کشور ما هنوز به طور کامل و رسمی باب نشده. البته هستند افراد متخصصی که این کار را انجام می‌دهند اما هنوز به طور رسمی درفرهنگ عامه افراد به وجود نیامده است. این مجموعه برای گروه سنی (الف و ب) مناسب است. بنفشه رسولیان، کارشناس ارشد ادبیات کودک و نوجوان و فعال فرهنگی است با بیست و هفت سال سابقه تدریس در آموزش و پرورش. وی مدیر مسئول نشر حوزه نقاشی و داور چندین دوره مسابقات داستانی است. رسولیان، بیش از۳۵۰ عنوان تالیف ملی درحوزه کودک و نوجوان و 5 عنوان بین‌المللی در کارنامه خود دارد. به مناسبت انتشار مجموعه «این دست‌ها» با بنفشه رسولیان به گفت‌وگو نشسته‌ایم.

این مجموعه سه جلدی به مفهوم عمیق داوطلب شدن پرداخته. مفهومی که این روزها بچه‌ها کمتر خودشان را درگیر آن می‌کنند، این کتاب «بلوپ کوچولو و کارهای بزرگ » چطور می‌تواند کودکی را مجاب کند که برای کاری داوطلب شود؟
در کتاب «بلوپ کوچولو و کارهای بزرگ» کودکان با شخصیت دوست داشتنی بلوپ دلفین کوچولو و دوستانش آشنا می‌شوند. وقتی حین بازی «چیتی چیتی» توی یک کیسه پلاستیک رها شده در کف دریا گیر می‌کند تازه بچه‌ها متوجه آلوده بودن محیط زندگی خود می‌شوند و تصمیم می‌گیرند که آنجا را از آلودگی‌هایی که در حقیقت انسان‌ها به طبیعت اضافه کرده‌اند پاک کنند.
داستان‌ها همیشه اعجاز خود را داشته اند. با توجه به شرایط کنونی و جامعه‌ای که به سمت فردگرایی با شیب تند حرکت می‌کند و انسان‌ها بیشتر سرگرم حفظ منافع شخصی هستند شاید با اعجاز قصه‌ها و داستان‌ها بتوان این جرقه را در ذهن کودکان به وجود آورد که شاید یک روز یک جا بتوان دست کسی را گرفت به هیچ چشمداشتی و یا نسبت به محیط اطراف خود بی‌تفاوت نبود.



در کتاب مهربان مثل نسیم، ویژگی رفتاری مهربانی را برای کودکان به چالش کشیده‌اید به نظر شما مهربانی اکتسابی است یا ارثی؟ چطور می‌توان کودکان را برای مهربان بودن آموزش داد؟ اصلا مهربانی در میان اتفاقات پیرامون کودک چه اثری دارد؟
باید بگویم مهربانی از نظر بنده می‌تواند هردو جنبه ارثی و اکتسابی و بیشتر جنبه اکتسابی و یادگیری داشته باشد. کودکی که در محیطی شاد و مملو از لبخند و مهربانی بزرگ می‌شود و بارها و بارها با چشم خود مهربانی کردن در حق دیگران را دیده یا شنیده است به سمت آن متمایل خواهد شد. مهربانی کردن، کمک کردن یک موتور پر انرژی برای خوب کردن حال آدم‌هاست؛ اگر این موتور در وجود کودکان به حرکت در آید مصدر بسیاری از کارهای نیکو خواهد شد.

این مجموعه کتاب‌ها سفارش سازمانی بوده، اگر ممکن است کمی در مورد طرح‌ پیشنهادی صحبت بفرمایید؟ آیا این طرح که به صورت مجموعه ارائه می‌شود، تاثیرگذار هم ‌هست؟
این مجموعه به سفارش سازمان فرهنگی اجتماعی وورزشی شهرداری اصفهان ( اداره مشارکت‌های فرهنگی و اجتماعی) تالیف و تولید شد. و با توجه به تاثیر گذاری و پرمخاطب بودن مجموعه پنج جلدی قبلی برای سری جدید نیز تصمیم بر تولید مجموعه سه جلدی گرفته شد. قطعا ادامه‌دار بودن این مسیر بالطبع بر یادگیری کودکان نیز مؤثر خواهد بود.

کار داوطلبانه انجام دادن در نگاه بچه‌ها به چه کارهایی گفته می‌شود؟ بچه‌ها شرکت در فعالیت‌های داوطلبانه را حُسن می‌بینند یا عیب؟
اگر کودکان ازهمین سنین پایین کمک کردن و دست یاری دادن را یاد بگیرند و ببینند که چه اثرات و نتایجی دارد و حتی دراین زمینه تشویق شوند مسئولیت‌پذیری نیز خود به خود از در دیگر وارد خواهد شد. چه خوب است افراد از سنین خردسالی، رضایت قلبی و حس خوشایند مفید بودن را تجربه کنند و با این دو ویژگی بزرگ شوند.

کار داوطلبانه در مسئولیت‌پذیری کودکان چه تاثیری دارد؟
هرآنچه که بذر آن در خردسالی کاشته شود در نهاد آدمی به درخت تنومندی تبدیل خواهد شد.
این دو قدم از طرف بنده و همکارانم شاید کوچک‌ترین حرکت و اقدام در ان زمینه و فرهنگ‌سازی در این باره باشد اما به هرحال یک حرکت است و من به شخصه امیدوارم که در این زمینه نهادها، ارگان‌ها، همکاران اهل قلم و حتی کتاب‌های درسی نیز ورود کرده و این مفهوم بشری و انسان دوستانه را بیشتر و بهتر در کشور عزیزمان ترویج دهند و قطعا هیچ مخاطبی بهتر از گروه کودکان نیست.