نوزادان و بچههای كوچك همیشه باید تحت نظر باشند چون آنها هنوز خوردن غذای جامد را شروع نكردهاند و میتوانند با تكههای غذا راه تنفس خود را ببندند.
هنگامی كه زمان غذاخوردن میرسد، كودك را روی یك صندلی بلند قرار دهید كه از سایر چیزهای مزاحم مانند اسباببازیها و تلویزیون دور باشد و غذا را داخل یك سینی قراردهید.
بچهها از زمانی كه یاد میگیرند چگونه از فنجان استفاده كنند معمولا از حوالی پانزده ماهگی بهجای شیشه باید آبمیوه را با فنجان بنوشند.
خوردن برای كودكان نوپا یك فعالیت چندجانبه است كه از طریق آن یاد میگیرند اجسام را بگیرند، غذا را در قاشق بریزند و حركت دهند و در واقع خودشان را تغذیه كنند.
در این سن آنها درحال آموختن تمام علت و معلولها هستند: هنگامی كه غذایی را میاندازند یا له میكنند، چه اتفاقی برای آن میافتد، چه كاری والدینشان را خوشحال یا عصبانی میكند، غذاهای با رنگ و بافت متفاوت چه طعمی دارند.
ریخت و پاشهای غیرقابل اجتناب هنگام صرف غذا میتواند ناراحتكننده باشد و والدین باید در یك خط باریك بین آموزش رفتار مناسب و اجازه به كودكان برای لذت بردن از غذا حركت كنند.
كودكان نوپا خرابكارند و بهتر است والدین و سایر اعضای خانواده انتظار مقداری ریخت و پاش را داشته باشند و ابزارهای پیشگیری كننده را به كار گیرند.
برای مثال قراردادن یك پارچه زیر صندلی كودك، در نتیجه به راحتی میتوان مواد ریخته شده را جمع كرد بدون اینكه نگرانی تمیز كردن فرش را داشته باشیم.
جستجو و رشد استقلال در كودك را تشویق كنید، اما اجازه دهید بداند از او انتظار دارید كدام جنبههای اجتماعی خوردن را بیاموزد.
این وعدههای غذا و میانوعدهها میتوانند فرصت خوبی برای برخی فعالیتهای یادگیری باشند.
به كودك اجازه دهید با قاشق یا چنگال كار كند، حتی اگر هنوز قادر به استفاده مناسب از آنها نیست.
غذاهایی كه سرو میكنید را نام ببرید، به رنگ میوهها و سبزیهای مختلف اشاره كنید و درباره شكل و بافت آنها صحبت كنید.
وقتی وعدههای غذا بهجای یك وظیفه بدون تفكر یك تجربه آموزشی میشوند، بچهها نگرشی مثبت و كنجكاوانه نسبت به غذا پیدا میكنند.
ارسال دیدگاه