به گزارش کودک پرس ، حسین اسدی کارگردان نمایش «به مرور زمان» تولید جزیره خارک که در بیست و ششمین جشنواره بینالمللی تئاتر کودک و نوجوان در بخش مسابقه نوجوان حضور دارد، اظهار داشت: من نمیخواهم تئاتر کودک و نوجوان در خارک گم شود و برای همین تلاش میکنم حداقل سالی یک نمایش ویژه کودک و نوجوان روی صحنه ببرم، نه با این دیدگاه که الزاما در جشنواره شرکت کنم و حتی پنج شب اجرای عمومی در جزیره خارک مرا راضیتر از پیش میکند.
وی درباره قصه نمایش گفت: اینجا یک روستای دورافتاده است و بچههای روستا منتظرند از شهر برایشان معلمی بیاید تا بتوانند درس بخوانند، اما آمدن معلم هر روز به تعویق میافتد و بچهها تصمیم میگیرند تا آمدن معلم خود را سرگرم بازی کنند. در طی این بازی آنها متوجه وقوع اتفاقاتی مرموز در روستا میشوند. اما شیوه اجرای کار به صورت رئال است و در فضای بازیهای کودکانه میگذرد. قصهما نیز رئالیستی است و تنها شاهد حضور بازیگران روی صحنهایم و از شیوه عروسکی استفاده نکردهایم.
اسدی که در بیست و چهارمین دوره از جشنواره بینالمللی تئاتر کودک و نوجوان همدان به عنوان طراح صحنه و لباس نمایش «بچههای خاکستری» هم حضور داشت، بیان کرد: من «به مرور زمان» را پیشتر به مدت هفت شب در جزیره خارک اجرا کردم و در این هفت شب سالنمان که ظرفیتش بین ۷۵ تا ۸۰ نفر است پر شده بود و هر چند تماشاگران تئاتر کودک و نوجوان جزیره خارک محدود هستند، اما شاهد استقبال بسیار خوبی بودیم.
وی در خصوص دشواریهای روی صحنه بردن نمایش ویژه کودکان و نوجوانان در جزیره خارک توضیح داد: من پیشتر کار صحنهای بزرگسال هم کردهام و چه در مورد نمایش بزرگسال و چه کودک و نوجوان، یکی از مشکلات اصلی کمبود بازیگر است و این که در غیاب آموزش آکادمیک ناچاریم همه چیز را به صورت تجربی پیش ببریم و زمان بسیاری صرف متولد شدن یک بازیگر و رساندنش به نقطه مورد نظر کارگردان میشود. یکی از کارهای مورد علاقه من تئاتر دانشآموزی و کار کردن با دانشآموزان است و میتوانم به صراحت بگویم که اینجا کشف استعدادها و پرورش آن فقط و فقط بر عهده خودمان است.
اسدی خاطرنشان کرد: من تئاتر کودک و نوجوان را با مهدی فرشیدیسپهر آغاز کردم و پیش از آن تنها به تئاتر بزرگسال میپرداختم. من نمیخواهم تئاتر کودک و نوجوان در خارک گم شود و برای همین تلاش میکنم حداقل سالی یک نمایش ویژه کودک و نوجوان روی صحنه ببرم، نه با این دیدگاه که الزاما در جشنواره شرکت کنم و حتی پنج شب اجرای عمومی در جزیره خارک مرا راضیتر از پیش میکند. نمیخواهم بگذارم تئاتر کودک و نوجوان در این جزیره فراموش شود. شاید روزی برسد که منِ نوعی دیگر نتوانم تئاتر کار کنم و هدفم این است کسانی را به تئاتر علاقهمند کنم که هویت تئاتر خارک باشند.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
ارسال دیدگاه