میرزاده: شعر انقلاب در حوزه کودک و نوجوان نسبت به گذشته روانتر شده است
سیداحمد میرزاده، معتقد است هرچه زمان گذشته قلم شاعران کودک و نوجوان نسبت به قبل صیقل خورده و با شعرهایی مواجهیم که نسبت به گذشته روانتر هستند.
به گزارش کودک پرس ،بعد از گذشت چهل و دو سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران، شاهد انتشار کتابهای بسیاری در این حوزه برای عموم مخاطبان از جمله کودکان و نوجوانان هستیم. البته این تالیفات چه در حوزه شعر، چه در حوزه داستان، چه در حوزه تاریخنگاری و چه در حوزههای دیگر در طول چهار دهه گذشته دستخوش تغییرات و فراز و فرودهایی در میزان کمیت و کیفیتشان بودهاند که از نظر دور نمانده و از سویی از شرايط اجتماعي نیز تاثير پذیرفته است.
سیداحمد میرزاده، از شاعران پژوهشگران حوزه کودک و نوجوان، درباره جایگاه شعر انقلاب در حوزه کودک و نوجوان، توضیح میدهد: اگر بخواهیم درباره شعر انقلاب صحبت کنیم باید تعریف درستی از آن داشته باشیم؛ نخست اشعاری که از سال 57 به بعد سروده شده و دوم اشعاری که بطورکلی درباره انقلاب اسلامی سروده شده است. اگر بخواهیم فقط به اشعاری بپردازیم که از سال 57 به بعد سروده شده باید گفت در این اشعار در حوزه کودک و نوجوان، به لحاظ مضمون حدود 11 کلانمضمون داریم شامل مبارزات دانشآموزی که نمونه آن را در کارهای غلامرضا بکتاش یا افشین علاء میبینیم، دوم مرور بر حوادث انقلاب تا پیروزی انقلاب که نمونه آن را در کارهای شکوه قاسمنیا میبینیم.
این شاعر میافزاید: بحث بعدی ورود حضرت امام خمینی (ره) است که از مضمونهای مورد علاقه شاعران کودک و نوجوان بوده مخصوصا تشبیه بخشهای مختلف هواپیمای حامل امام خمینی (ره) که نمونهای از آن را در شعر افشین علاء و … میبینیم. همچنین موضوع 22 بهمن که به شکلهای مختلف در فضای شعر کودک و نوجوان نمود پیدا کرده و درخشانترین آن «روز خوب پیروزی» سروده مصطفی رحماندوست است. بعدی شعرهایی است که برای برخی شخصیتهای شهید انقلاب سروده شده مثل شعری که سیدسعید هاشمی برای شهید مطهری سروده یا شعر جعفر ابراهیمی شاهد برای شهید بهشتی.
شاعر مجموعه «شبی که ماه خندید» ادامه میدهد: ورود حضرت امام خمینی (ره) و مستقر شدن در حسینیه جماران، ایوان جماران و صندلی ایشان هم بارها در اشعار شاعران کودک و نوجوان آمده است مثل شعر «وقتی که مینشستی بر صندلی ایوان انگار که میدرخشید خورشید در جماران» همچنین مضمونهایی درباره رابطه عاطفی امام خمینی (ره) با کودکان، شعرهایی درباره شخصیت امام خمینی (ره)، شعرهایی درباره ارتحال امام خمینی (ره) و در نهایت شعرهایی در ارتباط با بیعت با رهبری از مضمونهایی است که شاعران کودک و نوجوان در اشعار انقلابی به آن پرداختهاند. مثلا در مجموعه «روح سبز ما! بهار ما! سلام» که من گردآوری کردهام همان بیعت شاعران کودک با رهبری است.
شعر انقلاب در حوزه کودک و نوجوان نسبت به گذشته روانتر شده است
میرزاده در ادامه توضیح میدهد: هرچه زمان گذشته سوژههایی که درباره مضامین انقلاب 57 بوده در شعر شاعران کمتر شده و پرداختن به موضوعاتی ازجمله ظلمستزی، عدالتخواهی یا پرداختن به شخصیتهای انقلابی مثل میرزاکوچکخان که در دوران قبل از انقلاب نمیشد به عنوان شخصیت مثبت به آنها پرداخت و همچنین شعرهایی پیرامون همبستگی ما با ملتهای مظلوم جهان نیز بیشتر شده است و این مضمونها برآمده از انقلاب اسلامی است و شاهد انتشار مجموعه شعرهای شاعران کودک ایران برای کودکان فلسطینی یا یمنی هستیم که دربستر ارزشهای انقلاب 57 به آن پرداخته شده است.
شاعر «پلکانی از نور» با بیان اینکه هرچه زمان گذشته قلم شاعران کودک سیقل خورده و الان با شعرهایی مواجهیم که نسبت به گذشته روانتر هستند، درباره جایگاه آثار در میان مخاطبان میگوید: میزان استقبال مخاطبان بستگی به هنر شاعر دارد که در هر دورهای چگونه میخواهد مطلب را برای مخاطب بیان کند. قطعا سرودن شعر درباره انقلاب برای کودکان و نوجوانانی که در فضای انقلاب حضور داشتند یا خیلی از آن فاصله نگرفتهاند راحتتر است، اما امروزه شاعر باید هنرمندیهای دیگری در سرودن شعر بهخرج دهد. مثلا محمدکاظم مزینانی مجموعهای به نام «تاج شاه و کلاهها» دارد و توانسته با زبان جذاب، بچههای امروزی را با حال و هوای آن زمان درگیر کند. یا در شعر خردسال میبینیم که برخی از شعرهای شکوه قاسمنیا همراه با لذت موسیقیایی تصویری از آن وقایع جلو را جلوی چشم مخاطب میآورد و اینها همه به هنر شاعر بستگی دارد.
سیداحمد میرزاده شاعر و نویسنده خراسانی، متولد ۱۳۵۴ است و تاکنون کتابهای شعری چون «وقتی شنیدم آن خبر را»، «دختر بهار»، «میمونی که تماشای دعوا را دوست داشت» و آثار داستانی چون «خانه فانوسی»، «خیابان بهار» و «ببرها هنوز نعره میکشند» از او منتشر شده است. میرزاده هماکنون کتابهای «روباه و سه دختر» (شعر کودک) و «در هفت آینه» (پژوهش درباره شعر کودک) را زیر چاپ دارد.
ارسال دیدگاه