معلمان چطور با دانش‌آموزان بیش‌فعال رفتار کنند؟

به گزارش کودک پرس ، کتایون خوش‌خو گفت: بعضی از بچه‌ها آرام و قرار ندارند و مدام جنب‌وجوش می‌کنند، گاهی کارهای خطرناک آن‌ها سبب می‌شود که هم‌ خانواده و هم معلم به دردسر بیفتد. این گروه از بچه‌ها زیاد با بچه‌های هم‌سن و سال خود نیز سازگاری ندارند و دعوا از خصوصیات بارز آن‌ها است این خصوصیات در علم روان‌پزشکی به کودکان بیش‌فعال نسبت داده می‌شود این گروه از بچه‌ها از عدم تمرکز بر روی مسائل رنج می‌برند.

این روان‌پزشک و فوق تخصص روان‌پزشکی کودک، نوجوان و خانواده افزود: این بچه‌ها در مدرسه نیز این شیطنت‌ها را ادامه می‌دهند و بی‌دقتی و عدم تمرکز آن‌ها از خصوصیات بارز آنها است این گروه دانش‌آموزان بی‌نظم‌اند و مدام وسایل خود را گم می‌کنند. آن‌ها اصولاً نمره انضباط بالایی در کارنامه خود ندارند.

خوش‌خو در ادامه تصریح کرد: بیش از هفت درصد دانش‌آموزان دچار بیش‌فعالی هستند و پسرهای اول خانواده‌ها نیز بیشتر به بیش‌فعالی دچار می‌شوند.

این روان‌پزشک متخصص معتقد است که ژنتیک مهم‌ترین دلیل بیش‌فعالی است و تغذیه مادر نیز در دوران بارداری بر این موضوع بی‌تأثیر نیست.

وی با تأکید بر اینکه این گروه از بچه‌ها به‌شدت پرتحرک هستند و همین موضوع سبب می‌شود که بچه‌ها نتوانند در کلاس دوام بیاورند، ادامه داد: معلم‌ها باید این گروه از بچه‌ها را شناسایی کنند و به آن‌ها انگ شیطنت نزنند. این گروه از کودکان تحمل نشستن یک ساعت مدام در کلاس را ندارند و معلم باید به آن‌ها اجازه دهد هر نیم‌ساعت یک‌بار برای چند دقیقه از کلاس خارج شوند و دوباره باانرژی سر کلاس برگردند.

فوق تخصص روان‌پزشکی کودک، نوجوان و خانواده بیان کرد: یکی از عمده مشکلاتی که این گروه از دانش‌آموزان با آن روبه‌رو هستند عدم تمرکز است که معلم می‌تواند با ترفندهایی این عدم تمرکز را مدیریت کند. به‌طور مثال نشاندن این دانش‌آموزان در میز اول و صحبت با آن‌ها در کلاس می‌تواند در این مسئله تأثیرگذار باشند.

خوش‌خو در ادامه خاطرنشان کرد: بین سن ۱۲ تا ۲۰ سالگی اختلال بیش‌فعالی بهبود پیدا می‌کند اما قبل از آن خانواده و معلم‌ها هستند که با مدیریت درست می‌توانند درگذر از این بحران نقش مهمی داشته باشند.

این روان‌پزشک در ادامه عنوان کرد: البته دارو هم می‌تواند به خانواده‌ها برای کاهش تحرک این بچه‌ها کمک کند. اما باید به خاطر داشت که این داروها باید با دستور پزشک و به میزانی که وی تجویز می‌کند مصرف شود.