محصور شدن استعدادها و فعالیتهای کودکان در زندگی آپارتمانی
نشست «زیست کودکان در آپارتمان» از سلسله نشست های گفتوگوی شهر با نگرش به نیازها و چالش های کودکان در زندگی آپارتمانی در قم برگزار شد.
به گزارش کودک پرس ، سیده شبنم فاطمی مدیر مرکز تخصصی معماری و شهرسازی جهاد دانشگاهی، در این نشست که با حضور اساتید معماری، روانشناسی و شهرسازی در دانشگاه علمی کاربردی جهاد دانشگاهی با اشاره به موضوع «زیست کودکان در آپارتمان» برگزار شد، عنوان کرد: با توجه به تغییرات شگرف در معماری و نگرش های اقتصادی به ساختمان و سازه به جای سکون و آرامش خانواده، موضوع زندگی کودکان در آپارتمان یکی از دغدغه های جدی در شهرنشینی است.
فاطمی افزود: کودکان سهم مهمی در زندگی مان دارند، اما در زندگی آپارتمانی، سهم مهمی برای آنها و شیطنت ها و بازی هایشان در نظر نگرفته ایم.
وی اظهار کرد: کودکان در انحصار بناها و ساختمان ها در زندگی آپارتمانی امروز، مجبورند کمترین تحرکات جسمانی و بازی را داشته باشند و خود را با شرایط زندگی آپارتمانی، وفق دهند.
مدیر مرکز تخصصی معماری و شهرسازی جهاد دانشگاهی گفت: بازی و تفریح و شیطنت های کودکی،نقش مهمی در بروز استعدادها و توانایی ها و خلاقیت ها دارد،اما به واسطه سبک زندگی در آپارتمان های کوچک،کودکان زیادی از این نعمت بی بهره هستند.
وی ادامه داد: فرهنگ آپارتمان نشینی، اجازه پویایی و فعالیت و بازی های کودکان را به فرزندان نمی دهد و این امر تاثیر منفی در شکل گیری شخصیت آن ها دارد.
فاطمی بیان کرد: در زندگی مدرن امروز، آپارتمان نشینی گسترش چشمگیری یافته است و فضاهای باز خانه ها به شدت محدود شده اند و کودکان مجبورند ساعات متمادی،سرگرم فضای مجازی و بازی های کامپیوتری شوند و تحرکی نداشته باشند.
وی عنوان کرد: بعد اقتصادی معماری،تاثیر زیادی در این روند دارد و باید با دانش های مختلف از جمله مهندسی،معماری،روانشناسی و جامعه شناسی و شهرسازی بتوان سهم کودک در خانه و آپارتمان نشینی را به خوبی تعریف کرد.
مدیر مرکز تخصصی معماری و شهرسازی جهاد دانشگاهی اظهار کرد: در مورد «زیست کودکان در آپارتمان» دو موضوع قابل بحث است،اول اینکه بچه ها فضایی برای بازی ندارند و از طرفی نیز کودک هم سن و سالی برای بازی کردن ندارند.
وی گفت: با کاهش تعداد کودکان و افزایش اختلاف سنی میان فرزندان، مشکلات زیادی در ارتباط با بازی کودکان با سهم سن و سالها در آپارتمان ها به وجود آمده است،همچنین ارتباط های فامیلی کاهش یافته و خانواده ها،هسته ای و کوچک شده اند.
فاطمی افزود: باید از نظر روانشناسی و جامعه شناسی و ویژگی های زیست بومی و معماری به موضوع «زیست کودکان در آپارتمان» پرداخت تا بتوان شرایط زندگی را برای آن ها بهتر کرد.
وی بیان کرد: همچنین لازم است قوانین ساخت و ساز و معماری به گونه ای باشد که در روند آپارتمان سازی با در نظر گرفتن فضاهای باز برای بازی کودکان، بخشی از نیاز کودکان به بازی و نشاط را مورد توجه قرار داد.
انتهای پیام/
ارسال دیدگاه