به گزارش کودک پرس ، «نیروهای امدادی هلال احمر لنجان زمانی که در جریان ناپدیدشدن این دختر ١٥ ساله و پسر ١٧ ساله قرار گرفتند، بلافاصله ماموریت خود را در دل برف و کولاک آغاز کردند. دو روز تمام به همراه تیم‌های آتش‌نشانی و پلیس آگاهی جست‌وجو کردند تا این که در نهایت این دو گمشده را در کنار یک غار پیدا کردند. این دختر و پسر بلافاصله با کمک نیروهای امدادی به بیمارستان منتقل شدند.
روز پنجشنبه صبح بود که این دو نفر راهی شدند. برای تفریح به کوه می‌رفتند. تا چند ساعت هم با خانواده‌هایشان تماس گرفتند و اطلاع دادند که به کوه می‌روند و برمی‌گردند ولی در نهایت دیگر پاسخگو نبودند. خانواده‌های این دختر و پسر نوجوان دیگر نتوانستند با فرزندانشان ارتباط برقرار کنند. آنها نمی‌دانستند که فرزندانشان دقیقا کجا رفته‌اند و چه بلایی سرشان آمده است. هنوز نمی‌دانستند که این دختر و پسر به منطقه صعب‌العبوری رفته و در میان برف‌ها گرفتار شده‌اند، برای همین موضوع را با پلیس آگاهی لنجان در میان گذاشتند. عملیات جست‌وجوی این نوجوانان آغاز شد اما هیچ ردی از آنها پیدا نشد تا این که در نهایت سرنخی به‌دست آمد و مشخص شد که این دختر و پسر نوجوان به منطقه کوهستانی ضلع جنوبی فولادشهر رفته‌اند و بعد از آن دیگر هیچ خبری از آنها نیست، بنابراین موضوع به هلال‌احمر لنجان اطلاع داده شد و نیروهای امدادی بلافاصله خود را به محلی که گفته می‌شد این دختر و پسر در آن‌جا ناپدید شده‌اند، رساندند. عملیات جست‌وجو شروع شد و نیروهای امدادی هلال‌احمر تلاش خود را آغاز کردند.
حمیدرضا جوادی، رئیس جمعیت هلال‌احمر شهرستان لنجان درباره جزییات این عملیات به خبرنگار «شهروند» گفت: «روز یکشنبه صبح بود که به ما اطلاع دادند این دو نوجوان ناپدید شده‌اند. بلافاصله ٦ تیم پنج‌نفره از هلال‌احمر اعزام کردیم. آنها آن روز به همراه نیروهای آتش‌نشانی فولادشهر و ماموران پلیس آگاهی جست‌وجو کردند ولی به هیچ نتیجه‌ای نرسیدند. شب که شد، به‌دلیل سردی هوا و برف و کولاک، مدیریت بحران اجازه ادامه عملیات را نداد. فردای همان روز، دوباره عملیات آغاز شد و نیروهای امدادی در دل کوه و برف و یخبندان به جست‌وجوی این دختر و پسر پرداختند. در نهایت هم بعد از ظهر روز دوشنبه این دختر و پسر در کنار یک غار در حالی که از ضعف، سرما و خستگی بی‌حال شده بودند، پیدا شدند. نیروهای هلال‌احمر به همراه ماموران آتش‌نشانی این دو نفر را که در منطقه‌ای صعب‌العبور گرفتار شده بودند، ابتدا گرم کردند و بعد هم با هر سختی که بود پایین آوردند و تحویل عوامل اورژانس دادند. آنها وقتی پیدا شدند کاملا بی‌رمق بودند ولی وقتی به بیمارستان رفتند حالشان بهتر شد و خانواده‌هایشان هم از این که توانسته بودند فرزندانشان را زنده پیدا کنند خیلی خوشحال بودند. آنها امیدشان را از دست داده بودند و پنج روز تمام به دنبال فرزندانشان گشته بودند اما هیچ سرنخی پیدا نکرده بودند، برای همین خیلی خوشحال بودند.»
ارسال دیدگاه