به گزارش کودک پرس ، کیانا بنی هاشمی روانشناس کودک و خانواده درباره ملاکهایی که برای انتخاب دوست باید در نظر بگیریم، اظهار کرد: دوستان باید از نظر خانوادگی، فرهنگی، روحیات و شخصیت شبیه هم باشند؛ کودک باید از بودن کنار دوستش لذت ببرد و کارهای بد را از او یاد نگیرد.
وی بیان کرد: در بسیاری مواقع والدین، معلم یا مدیر مدرسه برای دانش آموزان دوست انتخاب میکنند که این کاری اشتباه است، زیرا کودک خودش باید ببیند که جذب چه کسی میشود.
این روانشناس کودک و خانواده افزود: کودک باید خودش دوست مورد علاقهاش را انتخاب کند؛ والدین میتوانند بر انتخاب دوست کودک نظارت داشته باشند، اما نباید به جای او تصیمگیری کنند؛ طبیعی است که هیچ کودکی با ایدهآلهای ما برای انتخاب دوست مناسب مطابقت کامل ندارد.
بنی هاشمی درباره خطرهایی که دوست بد میتواند برای دانش آموز ایجاد کند، تأکید کرد: دوست کودک نباید برای او خطر ایجاد کند؛ این خطر ممکن است به صورت آسیب جسمی یا تحریک کودک برای زیر پا گذاشتن قوانین مهم خانوادگی، محیطی و اجتماعی باشد.
وی تصریح کرد: اگر ویژگیهایی در کودک مقابل وجود دارد که ما دوست نداریم فرزندانمان از آنها الگوبرداری کند در این صورت باید برای کودک توضیح بدهیم که برخی از ویژگیهای دوستش از نظر خانواده ما قابل قبول نیست و ما تمایل نداریم که فرزندمان آن رفتارها را انجام دهد.
چگونه صحبت کردن با فرد غریبه را آغاز کنیم؟
این روانشناس کودک و خانواده درباره نحوه شروع صحبت کردن با فرد غریبه گفت: صحبت کردن با فرد غریبه را میتوانیم با تعارف کردن خوراکی، دعوت کردن به بازی و گفتوگو و پرسش درباره ویژگیهای خانوادگی، فردی و علایق فرد مقابل آغاز کنیم.
بنی هاشمی اظهار کرد: خانواده نقشی مهم در بهبود کیفیت روابط دوستانه کودک دارد؛ برای مثال ارتباط مادران با یکدیگر و ایجاد فضای تعامل برای کودکان خارج از مدرسه مانند رفتن به پارک یا منزل یکدیگر.
وی درباره تأثیر دوست بد در زندگی کودک بیان کرد: تعریف دوست خوب برای هر فرد متفاوت است؛ دوست بد میتواند همه زندگی کودک را تحت تأثیر خود قرار بدهد و برای کودک دغدغههای ذهنی را ایجاد کند که متناسب با سن او نیست.
بنی هاشمی یادآوری کرد: دوست خوب فردی است که کودک از کنار او بودن لذت میبرد؛ احساس امنیت و آرامش میکند و نقشی موثر در پیشرفت کودک در زمینههای مختلف دارد.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
ارسال دیدگاه