قهرمانی با پای برهنه برای یک میلیون تومان+ تصویر

بچه‌های آسمانی نام فیلمی سینمایی به کارگردانی مجید مجیدی بود که حکایت از دونده نوجوانی داشت که قصد موفقیت در مسابقات دو و میدانی را داد، اما این داستان فقط در سطح فیلم باقی نماند و این اتفاق این روزها به وقوع پیوست.

به گزارش کودک پرس ، تصویر بچه‌های آسمان این بار در میان شن و خاک بیابان‌های مرزی سیستان و بلوچستان منعکس شد. همه در خط شروع مسابقه دو ایستاده و چشم به جاده‌ای دوخته بودند که قرار بود مسیر رسیدن به خوشبختی آنها باشد. با شروع مسابقه همه با گام‌های بلند شروع به دویدن کردند و در این میان پسر 13 ساله‌ای که دمپایی به دست با پای برهنه می‌دوید توجه همه را جلب کرد.

احسان رئیسی، پسربچه‌ای از بخش جالق در 5 کیلومتری مرز ایران و پاکستان با گام‌هایی بلند همه 69 دونده مسابقه را کنار زد و بعد از طی 7 کیلومتر خط پایان را نیز پشت سر گذاشت و بعد از چند صد متر با فریاد مسئولان مسابقه متوجه شد از خط پایان عبور کرده است. احسان در حالی با شوق جایزه یک میلیون تومانی را گرفت که به گفته مسئولان ورزش شهر جالق استعداد او در دوومیدانی تعجب همه را برانگیخت.

گفت‌وگو با نوجوان 13ساله مرزنشین سیستان و بلوچستان استعداد جدید در دوومیدانی قهرمانی با پای برهنه برای یک میلیون تومان+تصویر

احسان رئیسی بعد از کسب جایزه نفر اول مسابقه دو ومیدانی از این مسابقه و آرزوهایش اینگونه گفت: کلاس هفتم درس می‌خوانم و فرزند دوم خانواده هستم. پدرم نابیناست و همه ما تحت پوشش کمیته امداد قرار داریم. در این جا امکانات ورزشی مانند شهر نداریم و از امکانات تفریحی هم خبری نیست. چند روز قبل شنیدم که قرار است به مناسبت دهه فجر مسابقه دو ومیدانی و دوچرخه سواری در خارج از شهر برگزار شود. وقتی متوجه شدم که جایزه نفر اول یک میلیون تومان است تصمیم گرفتم شرکت کنم. عاشق دویدن هستم و هر روز مسیر مدرسه به خانه را می‌دوم. از آنجایی که محل مسابقه خارج از شهر بود از چند نفر خواهش کردم تا مرا به آنجا ببرند. لحظه آخر یکی از اهالی محل که با وانت به آنجا می‌رفت مرا همراه خودش برد. دمپایی به پا داشتم اما می‌خواستم مسابقه بدهم. با سوت آغاز مسابقه شروع به دویدن کردم. با دمپایی کمی سخت بود. آنها را به دست گرفتم و پابرهنه می‌دویدم. آفتاب داغ روی آسفالت جاده می‌تابید اما فقط به خط پایان فکر می‌کردم. بعد از یک کیلومتر خیلی‌ها از نفس افتادند و ادامه ندادند. می‌خواستم با جایزه یک میلیون تومانی برای خودم موتورسیکلت بخرم. به هیچ چیز دیگری فکر نمی‌کردم. در کیلومتر آخر تنها یک نفر جلوتر از من بود. بعد از پایان مسابقه فهمیدم که او قهرمان دو ومیدانی استان است. با همه توان از کنار او رد شدم و بدون آنکه بدانم خط پایان کجاست همچنان می‌دویدم. بعد از چند دقیقه با صدای مسئولان مسابقه و موتورهایی که به دنبالم می‌آمدند متوجه شدم که خیلی وقت است از خط پایان عبورکرده‌ام.

گفت‌و گوی با نوجوان 13ساله مرزنشین سیستان و بلوچستان استعداد جدید در دوومیدانی قهرمانی با پای برهنه برای یک میلیون تومان+تصویر

احسان با بیان اینکه از شروع مسابقه می‌دانست که قهرمان می‌شود، ادامه داد: آرزویم این است که دوچرخه داشته باشم اما دویدن را بیشتر دوست دارم و می‌خواهم با این یک میلیون تومان جایزه برای خودم موتور بخرم. البته شاید بخشی از آن را به مادرم دادم. ما تحت پوشش کمیته امداد هستیم و وضعیت مالی مناسبی نداریم و این پول می‌تواند بخشی از مشکلات ما را حل کند.

حاج جاسم کشانی مسئول ورزش جوانان بخش جالق نیز در گفت‌و‌گو با «ایران عصر» از استعداد احسان در دوومیدانی و حمایت‌هایی که این اداره از او انجام خواهد داد اینگونه می‌گوید: به مناسبت دهه فجر تصمیم گرفتیم تا مسابقه دوومیدانی و دوچرخه سواری برگزار کنیم. از 10 روز قبل در فضای مجازی اطلاع‌رسانی کردیم و روز مسابقه 70 دونده از بخش جالق و همچینن شهر سراوان که در 70 کیلومتری جالق قرار دارد به محل این مسابقه آمدند. احسان هم یکی از بچه‌هایی بود که در این مسابقه شرکت کرد. او کفش و لباس ورزشی مناسب نداشت و با دمپایی شروع به دویدن کرد. همان دقایق اول مورد توجه همه قرار گرفت و همه یکصدا او را تشویق می‌کردند. او با پای برهنه همه را پشت سر گذاشت و از خط پایان هم عبور کرد و مجبور شدیم دنبال او برویم تا متوجه شود که خط پایان را هم پشت سر گذاشته است. در چهره او آثار خستگی وجود نداشت و مسیر 7 کیلومتری را در 25 دقیقه دوید. جایزه او یک میلیون تومان بود و به نفر دوم 500 هزار تومان و به نفر سوم 250 هزار تومان اهدا کردیم.

وی ادامه داد: بخش جالق آخرین نقطه ایران و در 5 کیلومتری مرز پاکستان قرار دارد و مدتهاست که بازارچه مرزی در اینجا تعطیل شده و مردم در کار قاچاق سوخت هستند. با استعدای که در احسان دیدیم با توجه به کمبود امکانات در جالق تصمیم گرفتم او را به سراوان ببرم تا ضمن استعدادیابی شرایطی را فراهم کنیم تا او بتواند استعدادش را در این ورزش شکوفا کند و در آینده شاهد باشیم که یک دونده از این منطقه محروم به تیم ملی راه پیدا کند.