به گزارش کودک پرس ، در هر سنی به کودک چه بگوییم؟
در نوزادی: ایجاد دلبستگی ایمن لازم است بنابراین باید روابط منظم و مستمر و قابل پیش بینی با هر یک از والدین وجود داشته باشد.
علائم در نوزادی: ترس از تنها ماندن , اختلال خواب و خوراک و شب ادراری, گوشه گیری اضطراب جدایی شدید
در سنین پیش دبستانی :
بچه ها در این سن خود را مقصر می دانند و باید به انها اطمینان دهیم که طلاق ربطی به رفتار انها نداشته است.
ممکن است به یکی از والدین وابسته تر باشند این موقتی است و والد دوم نباید دلگیرشود.
اگر این نکات در نظر گرفته نشود کودک دچار ترس ,احساس گناه و غمگینی میشود.
کودک بسیار تاثیرپذیر است و به راحتی با یک والد متحد شده و در نقش مراقب او در می اید.مراقبت از والد برای کودک طاقت فرسا و اسیب رسان است
ممکن است از هر دو والد عصبانی باشد
ممکن است دچار خجالت ,شرم ,تنهایی ,کاهش اعتماد به نفس
شلختگی,سردرد ,دل درد ,نمرا ت کم,رفتار پر خطر شود .
در نوجوانی ماجرا پیچیده تر و حساس تر می شود:
رشد هویت جنسی ,رشد استقلال ,اعتراض به نظم و گرایش به همسالان در این سنین بروز می کند.
غمگینی دردناک در صورت طرد از جانب یکی از والدین اتفاق می افتد.
نوجوان به راحتی ریاکاری را تشخیص می دهند و از والدی که نقش بازی می کند عصبانی میشوند.
توصیه های مفید به والدین بعد از طلاق
ادامه ندادن مشاجرات بعد از طلاق
کودک پیام رسان نیست
عدم پاسخ مغرضانه به سوال کودک در مورد والد دیگر
کودک اسلحه والدین بر علیه هم نباشد
سرپرستی مقتدرانه , توجه عاطفی کافی
درمان اضطراب و افسردگی در خود والدین
بهترین شرایط امکان ملاقات با هر دو والد است
ودر نهایت فراموش نکنیم که
تاثیر طلاق لزوما منفی نیست
نجات از شرایط پر اشوب و نجات از ازار و اذیت های روانی و جسمی
ارسال دیدگاه