به گزارش کودک پرس ویدئوی ٤٠ثانیه‌ای که پس از بمباران شهر حلب گرفته شده، بسیاری از بی‌خبران را واداشت برای چند ساعت هم که شده به واقعیت‌های ویرانگر زندگی در سوریه جنگ‌زده توجه کنند؛ سوریه‌ای که جنگ پنج‌ساله‌اش به‌قیمت جان بیش از ٢٥٠ هزار سوری تمام شده است. می‌توان ساعت‌ها برای عمران پنج‌ساله و بهت چشمان او گریه کرد اما از فضای مجازی و گزارش‌های خبری سوزناک که فاصله بگیرید، تنها تأثیر واقعی تصویر عمران این است: آمادگی روسیه برای آتش‌بسی ٤٨ساعته در حلب.
آن‌طور که وزارت دفاع روسیه اعلام کرده، از نظر این کشور می‌توان هفته آینده آتش‌بسی دوروزه در حلب برقرار کرد که کاروان کمک‌های انسان‌دوستانه بتوانند به محاصره‌شدگان مایحتاج غذا و دارو برسانند. دی‌میستورا هم گفت که برای برقراری این آتش‌بس روی کمک‌های حامیان بین‌المللی دولت سوریه و مخالفان مسلح حساب می‌کند. نگاهی به تجربه آتش‌بس‌های پیشین، خوش‌بینی را سخت می‌کند. سازمان ملل می‌گوید این جنگی است میان گروه‌هایی که از پیوستن به هر راهکاری برای رسیدن به صلح امتناع می‌کنند. طرف‌های درگیر کمک به غیرنظامیان در قلمروهای تحت تصرف خود را کمکی به طرف مقابل و تضعیف موقعیت خود می‌بینند.
«مصطفی ال‌ساروت»، عکاس این تصویر تکان‌دهنده، به روزنامه گاردین می‌گوید او شاهد بمباران‌های زیادی در حلب بوده و از آنها تصویربرداری کرده است. تصاویر عمران پنج‌ساله را هم او پس از بمباران فیلم‌برداری کرده؛ «کودکی با صورت خاک‌آلود و خونین، ساکت و مبهوت روی صندلی یک آمبولانس». ال‌ساروت ادامه می‌دهد او روزنامه‌نگار است و در حلب با گروه فعالان «مرکز رسانه‌ای حلب» کار می‌کند و کودکان زیادی را دیده که از زیر آوار بمباران‌ها نجات داده شده‌اند، اما این بچه عمران- با معصومیت تمام نمی‌دانست برای او چه اتفاقی افتاده است. «چهره این بچه پنج‌ساله را خاک‌وخون پوشانده بود». او ادامه می‌دهد: «عمران دست‌هایش را روی صورتش كشید و متوجه خون‌ها شد؛ او حتی نمی‌دانست چه بلایی بر سرش آمده است. من از حملات هوایی بسیاری در حلب عكاسی كرده‌ام، اما چهره عمران حرف‌های زیادی برای گفتن داشت، خونی كه با خاك یكی شده بود؛ آن هم در این سن».مصطفی ال‌ساروت از اینکه به تصاویر عمران این‌همه توجه شده، تعجب کرده و می‌گوید: «آنچه بر سر عمران آمده یک مورد استثنائی نیست، وضعیت هر روزه زندگی در حلب این چنین است. این کودکان هر روز بمباران می‌شوند. عمران نمونه هزاران هزار کودک سوری است و مورد استثنائی به شمار نمی‌رود». این روزنامه‌نگار می‌گوید این حقیقت روزانه حملات هوایی در حلب است. مردم بی‌گناه هر روز در حلب بمباران می‌شوند، در برابر نگاه همه جهانیان. این كودك نماینده هزاران كودك سوری و نماد شهر حلب است. وحشت در سراسر محله‌ای كه عمران در آن زندگی می‌كند، وجود دارد. تا چشم كار می‌كند، فقط خرابی است. در حمله چهارشنبه‌شب افراد زیادی زخمی شده‌اند. افراد زیادی در خیابان‌ها راه می‌روند و وقتی بمبارانی صورت می‌گیرد، به ساختمان‌ها پناه می‌برند، در میان خرابه‌ها گیر می‌كنند و اینجاست كه ساختمان‌ها فرو می‌ریزند.
منبع: تابناک
ارسال دیدگاه