به گزارش کودک پرس ، مصطفی رحماندوست درباره ظرفیت ادبیات کودک و نوجوان ایران برای مطرح شدن در مجامع بینالمللی گفت: خیلی از کتابهای ما مخصوصا در حیطه تصویرگری به جایزههای بزرگی راه پیدا کردهاند و آثار خیلی از نویسندگان ما به زبانهای دیگر ترجمه و منتشر شده و حتی جایزههای خاصی را بعد از ترجمه شدن در کشورهای مقصد به دست آورده و خیلی از نویسندگان ما به مرحله نهایی جایزههایی مثل هانس کریستین اندرسون و آسترید لیندگرن راه پیدا کردهاند.
این شاعر و نویسنده درپاسخ به این سوال که چرا آثار نویسندگان ما آنطور که باید در سطح جهان دیده نمیشود، گفت: اینکه نویسندگان ما میتوانند جوایز مختلفی را در خارج از کشور کسب کنند و به عنوان نامزد جایزههای بزرگی مانند هانس کریستین اندرسون معرفی شوند، نشان دهنده ظرفیت خوب ادبیات کودک است و نشان میدهد این قابلیت را دارد که در سطح جهان با ادبیات سایر کشورها مقایسه شود اما اینکه نمیتوانیم برنده نهایی باشیم دو دلیل دارد؛ نخست اینکه تجربههای جهانی ما به اندازه سایر کشورها نیست و دوم اینکه در هر مسابقه و جایزهای عدهای بالا میآیند و عدهای نمیآیند و نمیتوان گفت چرا این اتفاق افتاده است، همین که ما توانستهایم در چنین برنامهای شرکت کنیم عالی است و نباید انتظار داشته باشیم در هر مسابقهای شرکت میکنیم، برنده شویم.
نویسنده یک هنرمند است و نمیتواند دیکتهپذیر باشد
شاعر «صد دانه یاقوت» یادآور شد: خالقان آثار نباید برای مطرح شدن در مجامع بینالمللی و جایزه گرفتن کاری انجام دهند. نویسنده باید خودش باشد. اینکه کاری کنیم تا مورد توجه قرار گیریم و در مجامع بینالمللی برنده شویم تفکر اشتباهی است و با اصول نویسندگی سازگاری ندارد. نویسنده یک هنرمند است و نمیتواند دیکتهپذیر باشد. باید برای خودش و دلش بنویسد.
دست از سر نهادهای دولتی برای مطرح کردن ادبیات کودک برداریم
وی در ادامه درباره نقش نهادهای دولتی در مطرح کردن ادبیات کودک در سطح جهان توضیح داد: بهتر است دست از سر نهادهای دولتی برای مطرح کردن ادبیات کودک در سطح جهان برداریم. من سالها مدیرکل دفتر مجامع فرهنگی در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی بودم و خیلی تلاش کردم این اتفاق بیفتد و از ظرفیت نهادهای دولتی برای مطرح کردن ادبیات کودک استفاده کنم ولی نشد. الان بعد از 40 سال میگویم بهتر است دست از سر نهادهای دولتی برداریم و امیدوارم دولت هم دست از سر نویسندگان و ناشران این حوزه بردارد.
هنر آنقدر ظرفیت دارد که حمایتهای جهانی را به خود جذب کند
به گفته خالق «بازی با انگشتها» اگر منتظر باشیم دولت از ادبیات کودک و نوجوان حمایت کند تا به جایی برسیم، کار به جایی نمیبریم. هنر با این توجهها و حمایتها به جایی نمیرسد. هنر باید خودش رشد کند. هنر آنقدر ظرفیت دارد که حمایتهای جهانی را به خود جذب کند و به جایی برسد.
ارسال دیدگاه