سینما می‌تواند سبک زندگی متعادل را به کودک آموزش دهد

به گزارش کودک پرس ، سارا گلستانی با اشاره به الگوسازی سینما و فیلم های کودک و نوجوان برای این گروه سنی، اظهار داشت: یادگیری کودکان بیش از هر چیز دیگری از طریق مشاهده است و فیلم و سینما در این زمینه بسیار می تواند تاثیرگذار باشد؛ زیرا موجب یادگیری های ناخودآگاه در کودکان می شود.
وی افزود: همچنین کودکان و نوجوانان با مشاهده فرآیندهایی که در فیلم اتفاق می افتد یا مشاهده رفتارهایی که توسط شخصیت های فیلم انجام می شود، می توانند خیلی نکات را یاد بگیرند و این یادگیری در آن ها نهادینه می شود زیرا با قهرمان آن فیلم ها همذات پنداری می کنند.
این متخصص روانشناس با بیان اینکه کودکان از توانایی و آموزش کمتری برخوردارند و نمی توانند تمایزی میان خود و شخصیت فیلم قائل شوند، گفت: بنابراین خود را با قهرمان فیلم همسان می گیرد. در نتیجه احتمال تاثیرپذیری شان خیلی بیشتر است و به همین ترتیب از سینما بیشتر از دیگر رسانه ها الگو می سازند که می تواند درست و غلط باشد و بستگی به محتوایی دارد که در سینما به مخاطب کودک ارائه می شود.

گلستانی با بیان این که فیلم، پدیده تاثیرگذاری بر مخاطب کودک و نوجوان است، افزود: از این ابزار می‌توان برای آموزش به گروه های سنی متفاوت استفاده کرد. همچنین می توان در جهت کاهش آسیب های اجتماعی اقدام کرد چرا که کودکان با تماشای فیلم و محتوایی که به او ارائه می شود، آموزش می‌گیرند.

این روانشناس با اشاره به بایدها و نبایدهای بهره گیری از دو رویکرد «برای کودک» یا «درباره کودک» گفت: اگر فیلم «برای کودک» ساخته می شود، باید خروجی آن محصولی باشد که کودک با آن همذات پنداری کند؛ بنابراین نحوه فیلمسازی برای کودک متفاوت از رویکرد «درباره کودک» است. البته هر دو روش در سینمای کودک و نوجوان اهمیت دارند.

گلستانی با بیان اینکه سینما در عین کارکردها و تاثیرات مطلوب، می تواند تاثیر نامطلوب نیز داشته باشد، ادامه داد: در صورتی که فیلمنامه کارشناسی شده توسط روانشناسی که مراحل رشد را می داند، نباشد احتمال ساخت اثری که اثرات مخرب بر کودک بگذارد، زیاد است؛ بنابراین فیلم می تواند استرس و اضطراب ایجاد کند.
وی تاکید کرد: اگر در فیلم محتوایی ارائه شود که ایده آل های کودک را بالاتر از سن او قرار یا اطلاعات اضافه تری از درک او در اختیارش قرار بدهد، می تواند به او آسیب بزند.

این روانشناس با اشاره به اینکه در برخی از انیمیشن های خارجی به مفاهیم روانشناسی مختص کودکان توجه می شود، گفت: بخش عمده از مفاهیمی که مربوط به کودک است، مربوط به مهارت های زندگی است و می توان آنها را در برنامه های مربوط به کودکان گنجاند. الزامی هم نیست که حتما به صورت آموزش مستقیم باشد، بلکه می توان سبک زندگی متعادلی را در شخصیت یک داستان گنجاند و آن شخصیت را برای مخاطب کودک الگوسازی کرد.

 

 

 

 

منبع: ایرنا