سکوت پسران قربانیِ کودکآزاری در هند
در حالی که نخست وزیر هند در حکمی، مجازات تعرض به دختران زیر ۱۲ سال را تعیین کرد و مجازات تجاوز به دختران زیر ۱۶ سال را افزایش داد اما به رغم بررسیهای دولت مبنی بر بیشتر بودن آمار قربانیان پسر زیر سن قانونی نسبت به دختران زیر سن قانونی، این حکم هیچ اشارهای به پسران قربانی آزارهای جنسی نکرده است.
به گزارش کودک پرس ، این حکم پس از شش ماه منقضی خواهد شد و پس از آن دولت موظف است آن را به قانون تبدیل کند و یک مقام ارشد دولتی هند اعلام کرده در آن زمان دولت قصد دارد این قانون را گسترش داده تا از نظر جنسیتی یکسان عمل کند.
در حال حاضر حداقل مجازات برای تجاوز به یک پسر ۱۰ سال زندان است که در مقایسه با ۲۰ سال زندان برای تجاوز به دختران زیر ۱۶ سال کمتر است.
در ژوئیه گذشته پسری ۱۴ ساله مورد تجاوز قرار گرفته و پس از آن به علت خوردن سم موش و خودکشی جان خود را در بیمارستان از دست داده بود. پلیس نیز با وجود تلاشهای فراوان موفق به شناسایی فرد متجاوز نشد. خانواده این پسر در مصاحبهای نسبت به تبعیض موجود در این قانون اعتراض کردهاند.
مدیر یک بنیاد که به افزایش آگاهی در مورد سو استفادههای جنسی از کودکان میپردازد در این رابطه میگوید: به طور کلی پلیس نسبت به موارد تجاوز به پسران حساسیت نداشته و در بسیاری از موارد پسران و مردان قربانیِ این قبیل حوادث در مراجعه به پلیس مورد عداوت، تمسخر و عدم اعتماد قرار میگیرند.
اگرچه پلیس بمبئی نسبت به نحوه رفتار با سو استفادههای جنسی کودکان هر دو جنس آموزش دیده و کارگاههای آموزشی برای پلیسها برگزار میشود، اما رفتار پلیس با قربانیان پسر اغلب مناسب نیست.
بررسی وزارت توسعه زنان و کودکان هند در سال ۲۰۰۷ که ۱۲ هزار و ۴۴۷ کودک را در خانوادهها، مدارس، محل کار و کودکان خیابانی مورد بررسی قرار داد، نشان داده است بیش از نیمی از این کودکان مورد سو استفادههای جنسی قرار گرفتهاند و ۵۳ درصد از آنان را قربانیان پسر تشکیل میدادهاند که این رقم برای دهلی به ۶۰ درصد میرسید.
در حالی که بررسیهای همین وزارتخانه نشان میدهد از مجموع ۳۶ هزار و ۳۲۱ مورد حوادث سوء استفاده و آزار جنسی که در سال ۲۰۱۶ میلادی رخ داده تنها ۴۶۷ مورد مربوط به پسران به پلیس گزارش شده است. با این وجود دولت هند ماه گذشته دستور داد تا مطالعهای با تمرکز روی تجاوزهای جنسی به پسران صورت بگیرد.
با توجه به فرهنگ اجتماعی در هند و این واقعیت که دختران کمتر از پسران به خارج از خانه میروند، پسران طعمههایی راحتتر برای متجاوزان جنسی هستند اما پسران قربانی اغلب به دلیل ترس از مورد ننگ قرار گرفتن لب به سخن باز نمیکنند. والدین پسران قربانی تجاوز نیز اغلب از آنها میخواهند در این مورد صحبتی نکنند چرا که تصور میکنند پسران بر خلاف دختران متوجه آسیبهای روانی پس از تجاوز قرار نمیگیرند.
به گزارش رویترز، یک بازرس ارشد پلیس هند با بیان اینکه پلیس اساسا در پروندههای آزار جنسی تبعیضی بین دختران و پسران قائل نمیشود و مردم باید آزارهای جنسی پسران را نیز به پلیس گزارش کنند گفت: متاسفانه مردم تنها در موارد بسیار شدید موارد تجاوز به پسران را به پلیس گزارش میکنند و در پرونده ماه ژوئیه تجاوز به پسر ۱۴ ساله نیز اگر قربانی پس از مورد تجاوز قرار گرفتن اقدام به خودکشی نکرده بود، والدین او هرگز این تجاوز را به پلیس گزارش نمیکردند.
منبع: ایسنا
ارسال دیدگاه