به گزارش کودک پرس پرس : این دکترای روانشناس بالینی با بیان اینکه والدین انتظاراتی دارند که مناسب با توانمندی کودکان نیست افزود: انتظارات عجولانه والدین فقط در حوزه کلامی خلاصه نمی‌شود، بلکه در مراح مختلف رشد همچون راه رفتن، برقراری ارتباط با دیگران، یاد گرفتن آداب غذاخوردن و دیگر موارد نیز باعث ایجاد خلل در مراحل تکامل کودک می‌شود.
دهقانی، با بیان اینکه لکنت زبان ارثی نیست و بیشتر به فرزندپروری والدین بستگی دارد، ادامه داد: طرز رفتار والدین به طور ارثی به کودکان منتقل می‌شود که باعث ایجاد این مشکل می‌شود، به عنوان مثال در اثر سختگیری در دوران کودکی پدر، او دچار لکنت زبان می‌شود و همین سختگیری را به فرزند خود اعمال می‌کند در نتیجه کودک وی نیز به این مشکل دچار می‌شود.
وی به روش‌های درمان اشاره کرد و ادامه داد: در مرحله اول باید کودک را در یادگیری تکالیف رشدی آزاد بگذاریم تا مناسب با توانمندی‌های خود رفتار کنند، همچنین در کودکانی که دچار لکنت زبان هستند فشار والدین برای ادای کلمات می‌تواند باعث احساس ناتوانی فرزند از ادای کلمات و عمیق‌تر شدن این مسئله شود.
این دکترای روانشناس بالینی به دارودرمانی اشاره کرد و گفت: دارودرمانی در جهت کاهش اضطراب کودک می‌توان مؤثر باشد چرا که اضطراب عامل ایجاد لکنت زبان است، علاوه بر آن والدین باید فضای ایجاد اضطراب را شناسایی کرده و مانع از حضور کودک خود در آن شوند.
دهقانی، ضمن توصیه به کودکان، والدین و آموزگاران گفت: ضمن اینکه به کودکان پیشنهاد می‌کنیم سر کلاس درس به صورت داوطلبانه به پرسش‌های معلم پاسخ دهند خطاب به والدین و آموزگاران توصیه می‌کنیم به کودک اجازه صحبت کردن بدهند و در این حین صبوری پیشه کنند تا او بتواند با آرامش به بیان کلمات پایان دهد.
وی گفتار درمانی متناوب را مفید و گامی برای تقویت توانایی گفتاری کودکان دانست و در پایان اظهار کرد: از دیدگاه روانشناسی در لکنت زبان توانایی گفتاری کودک مشکلی ندارد، اما آرامش و اضطراب کودک در کاهش و افزایش لکنت زبان از اهمیت بالایی برخوردار است.
منبع:اکاایران
ارسال دیدگاه