راه مقابله با اعتیاد کودکان به تکنولوژی چیست؟

به گزارش کودک پرس  رسانه‌ها نیز هر روز بر اثرات منفی این دستگاه‌ها بر رفتارهای کودکان و ایجاد مشکلاتی مانند بی‌خوابی، چاقی، خشونت و مشکلات تکلم تاکید می‌کنند و با ایجاد حس از دست دادن کنترل تربیت و آموزش صحیح فرزندان، در گسترش ترس و وحشت در میان والدین موفق هم هستند.

اما این طرز تفکر که حذف تمامی مظاهر تکنولوژی از زندگی کودکان را برای حل شدن همه‌ی مشکلات پیشنهاد می‌کند نه صحیح است و نه عملی؛ بعضی از والدین از این موضوع آگاه هستند که تکنولوژی بخش جدایی‌ناپذیر زندگی مدرن است و بسیاری از مشاغل امروزی به توانایی استفاده از چندین دستگاه مختلف در طول روز نیاز دارند. علاوه بر این که بخش اعظم روابط اجتماعی ما به دنیای آنلاین منتقل شده و موجب می‌شود برای حفظ ارتباطمان با اعضای خانواده و دوستان و حتی همکاران، نیازمند تکنولوژی باشیم.

امروزه حتی بسیاری از خدمات نهادهای دولتی و اداری به صورت اینترنتی درآمده و بسیاری از فعالیت‌های روزمره‌ی اداری نیز به صورت آنلاین انجام می‌شوند. به این ترتیب جلوگیری کردن از استفاده‌ی کودکان از دستگاه‌های الکترونیکی و آشنایی آن‌ها با این جهان می‌تواند بچه‌ها را از مزایای آموزشی این دستگاه‌ها (مانند توانایی حل معماهای پیچیده از سنین پایین‌تر و تسریع آموزش کودکان حتی پیش از ورود به مدرسه) نیز محروم کرده و توانایی آن‌ها در رویارویی با دنیای مدرن را دچار اختلال کند.

اما تصمیم‌گیری در این زمینه برای والدین کاری غیرممکن به نظر می‌رسد: وابستگی بیش از حد بچه‌ها به تکنولوژی و تبلت‌ها مضر هست اما از سوی دیگر دور نگه داشتن کودکان از این دستگاه‌ها موجب عقب ماندن آن‌ها از جامعه و هم‌سالانشان می‌شود. به همین دلیل متخصصین و محققین پیشنهاد می‌کنند دست از تلاش برای پیدا کردن مقصر برداریم و حقیقت دنیای کودکان امروز را همان‌طور که واقعاً هست ببینیم و درک کنیم.

تکنولوژی دنیای ما را برای همیشه عوض کرده است، برخی از این تغییرات مثبت هستند و برخی دیگر منفی. علاقه‌ی بچه‌ها به این دستگاه‌ها نیز کاملاً واضح و طبیعی و نماینده‌ی علاقه‌ی بسیاری از بزرگسالان به تبلت‌ها و گوشی‌هایشان است: دسترسی یک فرد بزرگسال به گوشی و تبلتش را محدود کنید و عکس‌العملش را بینید! بهترین راه برای پیشگیری از این گونه مشکلات، تلاش برای برقراری تعادل سالم میان مدت زمان استفاده از کامپیوتر و تبلت و تعاملات اجتماعی است؛ برقراری چنین تعادلی نه تنها برای کودکان بلکه برای بزرگسالان نیز می‌تواند بسیار مفید باشد.

منبع:       نوچه