رابطه رسانه و تربیت معنوی کودک

به گزارش کودک پرس ،وقتی رفتارهای صحیح فرزندان توسط والدین مورد توجه و تکریم قرار گرفته شود و نمود ارزشی پیدا کند سبب تکرار از سوی فرزند و ایجاد الگویی برای سایر فرزندان خانواده می‌شود. حمایت برادر از خواهر خود و حفاظت از وی زمانی که با تشویق والدین روبرو شود نه تنها سبب تقویت غیرت ورزی در پسر بلکه سبب ایجاد حس رضایت نسبت به غیرت ورزی در دختر می‌شود. کودکان خواستار محبوب شدن هستند اگر والدین با کودکان به نحوی رفتار کنند که فرزندان بدانند ابزار محبوب شدن آنان رعایت مؤلفه‌هایی همچون حجاب، حیا و رفتار غیورانه است نسبت به تطبیق خود با این ارزش‌ها اقدام می‌کنند.

رسانه‌ای که نامحرم نمی‌شناسد

جامعه و رسانه نیز در نحوه عملکرد و رفتار کودکان تأثیر به سزایی دارند گفت: اگر خانواده نهایت تلاش خود را بکند که حریم بین محرم و نامحرم را به فرزند خود آموزش دهد باز هم با رسانه‌ای روبرو می‌شود که نامحرم صرفا در جنبه حجاب تعریف شده است. در چنین صورتی خانواده باید مدیریت استفاده از رسانه برای فرزند خود را نیز بیاموزد و برای وی تفریح جایگزین ایجاد کند.

متأسفانه بعضی از والدین، برهنگی را با تمدن اشتباه می گیرند و فکر می کنند که هر چه برهنه تر باشند متمدن تر هستند. در حضور فرزندان پسر و دختر خود به صورت عریان و نیمه عریان حاضر می شوند. برای از آن ها فکر می کنند با این کار، حساسیت جنسی فرزندانشان کم خواهد شد و چشم فرزندشان از دیدن صحنه ها پر خواهد شد. در صورتی که سن ۳ تا ۴ سالگی، سن بیداری جنسی و تشکیل خاطرات در ذهن کودکان است و در سن ۵ تا ۷ سالگی، کودکان، وقتی با بدن برهنه ی والدین مواجه می شوند، کنجکاو می شوند که بدن آن ها چه ویژگی هایی دارد و همین ممکن است خطرآفرین و نگران کننده باشد.

میزان پوشش در خانواده های مختلف، با فرهنگ ها و اعتقادات مختلف، متفاوت است. رعایت پوشش مناسب بر اساس الگوهای اخلاقی و اسلامی در خانوده بسیار مهم و با ارزش است و ثبات و آرامش و امنیت در خانواده ایجاد می کند. پوشش مناسب نه تنها سبب آرامش والدین می شود بلکه رشد طبیعی کودکان را نیز تضمین می کند. بر عکس، عریان و نیمه عریان بودن، پوشیدن لباس های تنگ و چسبان که اعضای بدن را به صورت برجسته نشان می دهد، در حضور فرزندان که به سن تمیز رسیده اند. خصوصاً فرزندان غیر هم جنس، می تواند بسته به سنین متفاوت آن ها، تبعات و اثرات منفی متفاوتی به جای بگذارد.

شایسته است والدین با نشان دادن حساسیت و رعایت پوشش مناسب در حضور کودکان و در ارتباط با غیرمحارم، کودکان را از سن ۴ سالگی به بعد با محارم و غیرمحارم آشنا کنند. میزان پوشش مناسب و عدم تماس بدن با نامحرم را باید به وضوح برای کودکان توضیح داد.

مؤمن بودن بچه ها، مؤدب بودن و صالح بودن آنها در گرو تربیت سالم و صحیح خانواده ها است. باید دانست رفع نیازهای مادی به تنهایی مشکل فرزندان را حل نمی کند، بلکه آنان باید از خوراک معنوی و روحی نیز سیراب شوند. برای رسیدن به این هدف، باید درونمان را از آلودگی هایی چون، حرص، خشم، نفرت و حسد و … پاک کنیم و گهواره وجودمان را از عطوفت ، ایثار و قناعت و دیگر ارزش های والای اخلاقی سرشار کنیم و آنگاه سر نیاز به سجدگاه اخلاص نهیم و با مادر حضرت مریم (ع) زمزمه کنیم: «خدایا فرزندم و فرزندانش را از شیطان رجیم در پناه تو می آورم.» برای مقابله و خنثی سازی فعالیت های دشمنان باید با هوشیاری و بصیرت دیواری بکشیم که دشمن توانایی بالا رفتن از آن را نداشته باشد، دیواری که آن را با توکل بر خدا استمداد از او محکم کنیم و از هیاهوی و طبل های تو خالی آنان نهراسیم.

والدین در درجه اول باید خود را اصلاح کنند و سپس با آرامی و حوصله و بردباری، بذر ایمان را در کودکان خودباور سازند و آن چسان ایمانی به او عرضه کنند که همه از جنبه فکری و عقلی، صحیح و قابل هضم دور از خرافات و موهومات باشد و هم از جنبه عاطفی، منشأ تحرک و تلطیف اخلاق و اصلاح رفتار او شود. والدین باید به فرزندان خود بفهمانند که یک زندگی صحیح و بی شائبه آن است که از تناقض به دور باشد.والدین باید در سال های تخستین زندگی کودک به خصوص از دوره دبستان و یا کودکستان، کودک را با عبادت آشنا کند و از این رهگذر، ایمان فطری او را احیاء و تکمیل سازد. عالی ترین راهنما، نه تنها در مرود کردکان، بلکه در مرود بزرگسالان، قرآن کریم است. چنانچه می خوانیم: «و اعبدربک حتی یا تیک الیقین» و پروردگارت را پرستش کن تا در پرتو آن یقین برای تو حاصل گردد.