به گزارش کودک پرس ، ریحانه پورحیدری با اشاره به اینکه کودکان و نوجوانانی که در فقر زندگی می‌کنند دارای محدویت‌هایی هم‌چون محدودیت انتخاب، بی‌یاوری و بی‌قدرتی، محرومیت و ناامنی هستند، تصریح کرد: کودکان و نوجوانانی که در مناطق محروم زندگی می‌کنند به دلیل محدود شدن موقعیت‌های اجتماعی و فرهنگی، امکان تجربه زندگی در جنبه‌های مختلف آن ندارند و هم‌چنین انتخاب راه صحیح برای آنان محدود است.
وی با بیان اینکه کودکان و نوجوانانی که در وضعیت پایین اجتماعی و اقتصادی به سر می‌برند، از رفاه و برخورداری دیگران باخبرند و شاهد پیشرفت‌ها و موفقیت‌های سایرین هستند، افزود: متأسفانه وضعیت حاکم بر زندگی آنان به گونه‌ای است که دائماً موقعیت‌های حقارت‌آمیز و پر از شکست خود را احساس می‌کنند و در نتیجه دچار تلخ‌کامی، سرخوردگی، کناره‌گیری و تنهایی می‌شوند. ممکن است این سرخوردگی به انحرافات اجتماعی و طغیان بکشد.
وی با ذکر اینکه هر قدر وضعیت اجتماعی و اقتصادی کودکان و نوجوانان اقشار کم‌بضاعت پایین‌تر باشد، بیشتر در معرض فشارهای زندگی قرار می‌گیرند، خاطرنشان کرد: در این شرایط تمام تلاش این کودکان و نوجوانان این است که در راستای کاهش این تبعیض‌ها تلاش کنند و به همین خاطر نسبت به آینده خود نیز بدبین و دچار ناامنی هستند.
این روانشناس با بیان اینکه تأثیر عمیق محدودیت‌هایی که در زندگی نوجوانان طبقات فرودست وجود دارد منجر به تداوم فقر و محرومیت فرهنگی می شود، یادآور شد: فقر و محدودیت‌های فرهنگی و اجتماعی در کنار سطح پایین آموزشی دور باطلی را در زندگی یک نوجوان که در منطقه‌ای محروم ساکن است را ایجاد می‌کند.
وی ادامه این روند را خطرناک دانست و گفت: اجتماعی شدن کودکان و نوجوانانی که در شرایط سخت در حال ادامه زندگی هستند، به گونه‌ای شکل می‌گیرد که این افراد به راحتی در آینده پذیرای فقر آموزشی، سطح نازل زندگی و ناتوانی می‌شوند که این ویژگی‌ها جهت‌گیری عمومی زندگی این افراد را با سبکی متناسب با این شرایط رقم خواهد زد.
منبع: ایسنا
ارسال دیدگاه