درک کودکان از عشق و دوست‌داشتن چگونه است

گاهی والدین و بزرگسالان بر این باورند که کودکان درکی از عشق و دوست‌داشتن ندارند، اما اینطور نیست بلکه کودکان درکی بر اساس ذهنیات و دایره لغات و احساسات خود دارند.

به گزارش کودک پرس ، عشق مفهوم وسیعی است که هر فرد می‌تواند آن را به گونه‌ای متفاوتی تعبیر کند. اما زمانی که عشق را از نگاه کودکان جست وجو می‌کنیم معنای زیباتری پیدا می‌کند. برخی کودکان در آغوش گرفتن و برخی دیگر محبت کردن را عشق می‌دانند اما آنچه مهم است این است که عشق از نگاه یک کودک تعبیری است که از اطرافش مشاهده می‌کند.

 

النا- شش ساله می‌گوید “عشق ممکن است دوست داشتن بوی لباس یک مرد باشد تا زمانی که در کنارمون نیست لباسش را دوست داشته باشیم. زمانی که یک مرد به خانمش گل می‌دهد و یا او را بغل می‌کند یعنی او را دوست دارد و به او عشق می‌ورزد”.

النا عشق را بعد از جدایی می‌داند و معتقد است “ممکن است فردی که دوستش داریم تنهایمان بگذارد؛ آنوقت است که عاشق می شویم و به او عشق داریم. برای نمونه من خاله هایم را دوست دارم و به برادرم که نی نی است و مامان و بابام عشق می‌ورزم”.

 

در همین رابطه هورا چیت سازـ پزشک سلامت روان با بیان اینکه باید توجه کنیم که درک عشق از چه زمانی وجود داشته است، اظهار کرد: درک عشق از همان زمان جنینی  وجود دارد. زیرا زمانی که یک مادر باردار جنین را نوازش می‌کند و با او حرف می‌زند با برخی واکنش‌ها از سوی جنین روبرو می‌شود.

وی با بیان اینکه باید میان درک عشق و نیاز به عشق و محبت  برخی تفاوت ها را قائل شویم، ادامه داد: همان طور که برداشت و تصور کودکان در مورد بسیاری از اشیاء و وسایل با بزرگسالان متفاوت است به همین صورت درک آنها از عشق نیز متفاوت است.

این پزشک سلامت روان با اشاره به اینکه دنیایی که کودکان در آن زندگی می‌کنند با دنیای بزرگ سالان تفاوت هایی دارد، گفت: حتی نظر و نگرش کودکان به عشق در میان سایر کودکان نیز می تواند متفاوت باشد.

 

چیت ساز با اشاره به اینکه تعبیر و تفسیر هر کودکی در مورد عشق می‌تواند متفاوت باشد، اضافه کرد: زمانی که بررسی می‌کنیم متوجه می‌شویم تفسیر عشق از نگاه هر کودکی متفاوت است. برای نمونه یک کودک زمانی که به او جایزه داده می‌شود و کودکی دیگر دریافت خوراکی و زمانی که در آغوش گرفته می‌شود را عشق تعبیر می‌کند.

وی با بیان اینکه ممکن است برخی  کودکان عشق را درک کنند اما نتوانند آن را تفسیر کنند، گفت: برای نمونه زمانی که از کودک می‌پرسیم چه رفتاری باعث شد که عشق را درک کنی  پاسخ می‌دهد زمانی که من را با لحن دوستانه‌ای صدا بزنید و یا زمانی که مادرم در آغوشم می‌گیرد عشق خودش را به من نشان می‌دهد.

این پزشک سلامت روان تصریح کرد: حتی برخی از کودکان استشمام بوی مادر و عطر مادر را به عنوان عشق می‌دانند ممکن است که کودکی دیگر عشق را با عروسک خود تجربه کنند.

 

چیت ساز با اشاره به اینکه حتی در برخی فرهنگ‌ها ممکن است که کودکان مفهوم عشق را در رابطه با حیوانات خانگی بروز دهند، ادامه داد: بنابراین درک عشق  در میان فرهنگ‌های مختلف بسیار متفاوت است و عقیده برخی از کودکان این است که باید برای اینکه کسی را دوست بداریم کار خوبی برای او انجام دهیم. برای نمونه زمانی که می‌خواهد عشق خودش را به مادر نشان دهد در کارهای خانه به او کمک و غافلگیرش می‌کند.

وی با بیان اینکه برخی کودکان عشق را تنها متعلق به پدر بزرگ و مادر بزرگ می‌دانند، خاطر نشان کرد: برخی از کودکان تعبیر و تفسیر عشق برای آنها بسیار سخت و یک مفهوم درونی است و به  نظر می‌رسد که نمی‌توانند عشق را به زبان بیاورند.

این پزشک سلامت روان تصریح کرد: به طور کلی باید در نظر بگیریم چگونه می‌توان مفهوم عشق را برای کودکان واضح تر کرد و چگونه می‌توانیم احساسات، عواطف و هیجانات برای آنها مهم کنیم تا درک عشق را برای آنها آسان تر کنیم.

 

چیت ساز با اشاره به اینکه اگر کودکی احساسات و هیجانات خود را نشناسد نمی‌تواند یک رابطه خوب و موثر برقرارکند، گفت: بنابراین در صورتی که کمک کنیم که کودک عواطف و احساسات را درک کند یک گام مهم، به جلو بردیم که بتوانند ارتباط موثر بین فردی برقرار کنند.

وی با بیان اینکه زمانی که یک کودک به عروسکش عشق می‌ورزد و فرض می‌کنیم که عشق را در موقعی که دست وپای عروسک می‌شکند خلاصه می‌کند ممکن است ناراحت شود، افزود: اگر به او بگوییم مهم نیست این نشان می‌دهد که نتوانستیم به خوبی احساسات کودک را درک کنیم. کودک بسیار ناراحت می‌شود و ممکن است واکنشی به ما نشان ندهد. اما برای او این نتیجه را به همراه دارد که دیگران احساساتم را درک نکردند که چقدر ناراحت شدم.

 

این پزشک سلامت روان با اشاره به اینکه می‌توانیم برای درک و تجربه انواع مختلف احساسات از جمله غم، شادی، عصبانیت و خشم و یا انواع هیجانات به کودکان یاد دهیم که این احساسات و هیجانات را لیست کنند، اضافه کرد:  با آرام گرفتن کودک از او خواسته شود که توضیح دهد چه احساسی داشته و چه حسی را تجربه کرده است.

چیت ساز با بیان اینکه یکی از روش‌های بروز احساسات در کودکان این است که از طریق بازی کردن با آنها وارد شویم، گفت: حتی می‌توانیم برای نشان دادن احساسات از خواهر و برادرهای بزرگ تر استفاده کنیم. در حین بازی کردن به آنها آموزش دهیم زیرا برای تخلیه هیجانی کودکان بسیار مفید باشد.

وی ادامه داد: باید به نیازهای پایه کودکان نیز آشنایی داشته باشیم و برخی نیازها، نیازهای فیزیولوژیک مانند خوردن، پوشیدن و تامین درمان است اما برخی نیازهای معنوی‌اند که به آن دقت نمی‌کنیم از جمله دوست داشتن و احترام گذاشتن.

 

این پزشک سلامت روان با تاکید براینکه باید بدانیم هر کودکی نیاز دارد که عشق خودمان را به او نشان دهیم و باید در این زمینه وقت و زمان در نظر گرفته شود، خاطر نشان کرد: بهتر است زمانی که با کودکان صحبت می‌کنیم در رو در رو قرار بگیریم و براساس صحبتی که می‌کنند فرم صورت خودمان را تغییر دهیم و به آنها تعجب، خشم و عصبانیت را نشان دهیم.

چیت ساز با بیان اینکه فراموش نکنیم کودکان به خوبی همه شرایط را درک می‌کنند و زمانی که کار خوبی انجام می‌دهند حتما از او تشکر کنیم و قدردان باشیم، افزود: با در آغوش گرفتن،  کودک را آرام کنیم،  ببوسیم و جملات عاشقانه بگوییم. حتی در صدا زدن کودکان فرم صدا زدن و کلامی که به کار می‌بریم و همین طور لحن و تن صدا می‌تواند بسیار کمک کننده باشد. زمانی که کودک احساس نا امنی می‌کند  آغوش خود را مکان امنی برای او در نظر بگیریم و آرامش  را به او هدیه بدهیم.

 

وی گفت: بهتر است بیشتر تشکر و قدردان باشیم و کمتر انتقاد و مقایسه کنیم و در برخورد و صدا زدن کودک از صفات منفی و برچسب زدن دوری کنیم.