به گزارش کودک پرس سال گذشته با تصویب قانونی جدید تحولی جدید در زمینه شرایط فرزندخواندگی در کشور ایجاد شد؛ قانونی که البته کامل اجرایی نشد. با تصویب این قانون، دختران مجرد، ایرانیان مقیم خارج و خانواده‌های دارای فرزند هم می توانند فرزندخوانده داشته باشند و بنابراین انتظار می رود با اجرای این طرح حدود ۵۰ درصد از کودکان بهزیستی به فرزندخواندگی گرفته شوند، اما در عمل این اتفاق نیفتاده و هنوز در حالی که یک سال از تصویب این طرح گذشته عنوان می شود فقط ۶۲ دختر مجرد در کل کشور متقاضی فرزندخواندگی شده اند و فقط به پنج نفر آنها فرزند داده شده است.
به گزارش آرمان، در حالی برخی افراد با فرزند پذیری مجردها مخالفت می‌کنند که سال گذشته محزون، مدیر کل اطلاعات و آمار جمعیت و مهاجرت سازمان ثبت احوال تعداد جوانان در سن ازدواج هرگز ازدواج نکرده را ۱۱ میلیون و ۲۴۰ نفر دانست و اظهار داشت: از این تعداد پنج میلیون و ۵۷۰ هزار نفر مرد و پنج میلیون و ۶۷۰ هزار نفر نیز زنان هستند. تجرد قطعی می‌تواند زمینه‌ساز گرایش بسیاری از زنان به گرفتن فرزند از مراکز بهزیستی باشد؛ همچنین بر اساس آمارها ۲۳هزار کودک بی‌سرپرست و بدسرپرست در کشور وجود دارد.
فرزندخواندگی چیست؟
فرزندخواندگی داستان کهنه‌ای دارد شاید به قدمت تاریخ. حتی روزگاری که قانون نوشته‌شده‌ای وجود نداشت، اعضای قبیله نمی‌گذاشتند کودکی بی‌سرپناه بماند. منهای پيشينه تاريخی ماجرا، هميشه فرزندخواندگی راه‌حل زوج‌هايي بوده كه بچه‌دارشدن قسمتشان نشده است. فرزندخواندگی عبارت است از اعطای سرپرستی کودکان بدون سرپرست و به تازگی بدسرپرست تحت پوشش بهزیستی، به خانواده‌های متقاضی که واجد الشرایط قانون باشند. تا پیش از این کودکانی به فرزندی سپرده می شدند که والدین یا جد پدری آنها، شناخته شده نبود ولی به تازگی همه کودکان تحت پوشش بهزیستی به فرزندی سپرده می شوند. از طرف دیگر این کودکان باید تحت سرپرستی سازمان بهزیستی قرار گرفته باشند. به عبارتی قبل از سپردن کودکان به فرزندی این کودکان باید از طریق مراجع قضائی در اختیار سازمان بهزیستی قرار گیرند و مهم‌تر اینکه این کودکان باید به خانواده‌هایی سپرده شوند که قانون تعیین کرده است. با وجود این، خانواده‌ها تلاش می کنند کودکانی را به فرزندخواندگی انتخاب کنند که کلیه تلاش‌ها و کوشش‌های حرفه‌ای برای شناسایی والدین و بازگشت کودک به خانواده در مورد آنها موثر واقع نشده باشد.
انتظار ۱۰ ساله برای پذیرش فرزند
شرایط فرزندخواندگی از گذشته تا امروز سخت بوده و هست و دلیل آن هم پیچ و خم هایی است که در مسیر پذیرفتن کودک بی‌سرپرست یا بدسرپرست وجود دارد. در این میان حتی تصویب قانون جدید نیز نتوانسته تغییری در این سختی ایجاد کند. بر اساس آمار بیش از ۶۵ درصد افراد درخواست سرپرستی دختران را دارند، و بیش از ۹۵ درصد افراد نیز خواهان کودکان زیر یک سال هستند. چنین گرایشی در بین فرزندپذیران در عمل باعث طولانی شدن دوره انتظار افراد می‌شود و کودکان بالای یک سال نیز، شانس زندگی در خانواده را از دست می‌دهند. زوج جوانی که در ترکیه زندگی می کنند و متقاضی فرزندخواندگی هستند در این باره می گویند: سال گذشته وقتی شنیدیم شرایط فرزندخواندگی عوض شده و به ایرانیان مقیم خارج هم فرزند می دهند دست به کار شدیم و در سفری به تهران و مراجعه به بهزیستی به دادگاه فرستاده شدیم و آنجا شرایط ما بررسی شده و بعد از دریافت مدارک از سال گذشته تا امروز هر وقت تماس می‌گیریم به ما اعلام می شود شما در نوبت هستید. آنها ادامه می دهند: یکی از اقوام ما ۹ سال در ایران در نوبت بود تا سرانجام سال گذشته توانست پسری یک ساله را به فرزندی قبول کند. این زوج جوان مسیر طولانی فرزندخواندگی را مهم‌ترین مشکل بحث فرزندخواندگی می‌دانند و می‌گویند: اگر کسی بخواهد ۱۰ سال صبر کند تا فرزندی داشته باشد طبیعی است قید این کار را می زند یا به راه‌های غیرقانونی سرپرستی مانند خرید کودک رو می آورد! آنها ادامه می دهند: این در حالی است که در این کار سختی های دیگری هم وجود دارد؛ به نام کردن ثلث اموال و مهم‌تر از همه نگرانی بابت پیدا شدن خانواده کودکی که دیگر فرزند شماست و ممکن است این نگرانی تا آخر عمر رهایتان نکند. آنها تصمیم جدید مبنی بر فرزندخواندگی برای کودکان بدسرپرست در کنار بی‌سرپرست را نسنجیده می دانند و می گویند: با این کار فرد باید هر لحظه تصور کند فردی الان در خانه‌اش را می‌زند و حتی اگر بچه‌اش را نخواهد دنبال پول است و زندگی در این تشویش دائمی سخت است.
برخوردهای سلیقه‌ای با فرزندخواندگی دختران
فرزندپذیری مجردها در اولویت نیست
ارسال دیدگاه