به گزارش کودک پرس ، وقتی از سینمای ایران حرفی به میان بیاید همگان با اجماع معتقد به دوران طلایی آن در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ هستند؛ دورانی که با پشت سر گذاشتن فراز و نشیب‌های زیاد، مدیریت فرهنگی وقت با تفکر و تدبیر به سینمای کودک و نوجوان بها داد و از سال ۶۱ با برگزاری جشنواره فیلم های کودکان و نوجوانان و حمایت از این گونه سینمایی، شاهد فیلم‌های ارزشمندی بودیم که در طول یک دهه با اقبال مخاطبان داخلی رو به رو و سپس در عرصه بین‌المللی درخشید و سینمای ایران را به دنیا معرفی کرد.
جشنواره فیلم‌های کودک و نوجوانان که بعد از ۵ دوره برگزاری هویت مستقل خود را پیدا کرده بود حالا چشم به گشودن درها به دنیا به خصوص کشورهای صاحب سینما داشت تا جایی که حضور ۸ فیلم از سینمای کودک و نوجوان از بین ۲۸ فیلم معرفی شده به آکادمی اسکار در تاریخ سینمای ایران حکایت از پویایی این سینما در دهه‌های گذشته دارد که از این بین سه فیلم به مرحله نهایی این جشنواره راه یافتند و فیلم «بچه‌های آسمان» توانست با کسب نامزدی اسکار در رشته بهترین فیلم خارجی زبان نظر دنیا را به سینمای پس از انقلاب معطوف کند.
در آن روزها برخی فیلمسازهای بزرگی مانند بیضایی، نادری و کیارستمی با فیلم‌هایی در ژانر کودک و نوجوان مسیر حرفه‌ای خود را در سینما شروع کردند البته این شروع با کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و در سال های دورتر بود.
اما این موفقیت‌ها از اواخر دهه ۷۰ رو به افول گذاشت و دیگر کمتر فیلمی در گونه سینمایی کودک و نوجوان ساخته شد. حمایت‌ها کم شد تا به جایی رسید که رسما در جشنواره هم شاهد آثار به لحاظ کمی و کیفی نیستیم.
به راستی مقایسه آن دوران با این روزهای سینمای کودک و حتی تولیدات تلویزیونی تلخ است. مدیران فرهنگی نه برنامه و نه تمایلی برای سرمایه‌گذاری برای این گونه نمایشی ندارند و بخش خصوصی نیز به دلیل هزینه‌های بالای تولید به سراغ آن نمی‌رود و در این بین اندک کسانی که دغدغه تولید در این گونه را دارند جایی برای عرضه ندارند. تولید آثار کیفی نمایشی برای کودک و نوجوان چه در سینما و چه در مدیوم تلویزیون از اوخر دهه ۸۰ مظلوم واقع و رسما تبدیل به یک رویا شد. سینمای ایران مخاطب کودکش را از دست داد و دیگر خبری از صف‌های پر شور نیست. از طرفی رسانه ملی هم دیگر آثار قابل تاملی برای ارائه ندارد و مخاطب کودک با ورود رسانه‌های نوین جذب ماهواره و فضای مجازی شد.
ظاهرا مدیران فرهنگی، از قدرت تاثیر تولید آثار نمایشی کودک و نوجوان بر فرهنگ جامعه و تربیت نسل آینده اطلاعی ندارند و در جایی که دیگر امیدی به مدیران فرهنگی برای بازگشت به دوران طلایی نمی‌رفت، بخش خصوصی با اشراف به این مهم دست به کار و وارد میدان شده و مدتی است که شاهد حمایت پلتفرمی چون فیلم نت از این گونه نمایشی هستیم.
سیاستگذاران و تصمیم‌گیران این پلتفرم که پیشتاز در ارائه خدمات و محتوا به کاربر خود است و حمایت از سینمای ایران با ارائه سینمای آنلاین و حتی فیلم کوتاه، گواهی بر این مدعاست با ارائه بخش کودک و نوجوان اقدام شایسته‌ای انجام داده و با بارگزاری آثار قابل تامل خارجی و حمایت از تولیدات داخلی سعی کرده تا کم کاری و بی توجهی مدیران فرهنگی را جبران کنند و در بین هجمه‌های تبلیغاتی غرب که از غفلت مدیران ما استفاده کرده و از طریق کودکان به بنیاد خانواده‌ها نفوذ و نهاد و فرهنگ خانواده ایرانی و همچنین نسل آینده‌مان را مورد هدف قرار داده‌اند با آنان به مقابله پرداخته و نظر مخاطب سردرگم در بین انبوه رسانه‌ها را به خود جلب کرده است و حالا پس از سال‌ها، فیلمسازان و برنامه‌سازانی که دغدغه تولید آثار برای کودکان و همچنین درباره کودکان را دارند نیز می‌دانند محلی برای عرضه آثارشان فراهم است.
فیلم‌نت کاملا مهندسی شده، محتوای حوزه کودک و نوجوان را در دسته‌بندی‌های موضوعی و بخش‌هایی چون برگزیده، تازه‌ها، ویژه، آموزش، ماجرایی، سریال، نوجوان، کمدی، فانتزی، علمی تخیلی، خانوادگی، اکشن، دخترانه و انیمه ارائه داده است که خانواده‌ها به راحتی بتوانند در دیدن آثار، فرزندان خود را کنترل و هدایت کنند و چه خوب بود همانند حوزه نشر در تقسیم بندی کتاب‌های سنین خردسال، کودک و نوجوان با کارشناسی در کنار تقسیم بندی موضوعی، درجه بندی سنی نیز صورت بگیرد و به این مهم نیز توجه ویژه شود چرا که قطعا اعتماد خانواده‌های ایرانی که این روزها دغدغه تربیت فرزندان‌شان را دارند بیشتر جلب خواهد کرد.
البته امیدوارم با ایجاد انگیزه در سازندگان آثار کودک و نوجوان و حمایت پلتفرم فیلم‌نت، تولید محتوای داخلی به لحاظ کمی و کیفی در این حوزه به حدی برسد که این پلتفرم برای تامین محتوای خود کمتر به سراغ بارگذاری آثار و محتوای خارجی برود.
ارسال دیدگاه