تنها میان نوجوانان!
اسلامزاده گفت: موضوعاتی که نوجوان‌ها در فاز از آنها فیلم مستند ساخته بودند مشکلات جدی کشور ما هستند، شاید بعضی‌ها خیلی نسبت به آن بی‌تفاوت باشند ولی این بحث‌ها بسیار جدی است که نوجوان‌ها به آن توجه دارند.
به گزارش کودک پرس ، محسن اسلامزاده مستندساز برجسته کشورمان که با ساخت آثار شناخته شده تجربه حضور و دریافت جوایز متعدد در جشنواره‌های حرفه‌ای ایران و دنیا دارد. او یکی از مستندسازان شاخص بحران در ایران نیز هست و سابقه مجروح شدن در حین مستندسازی به خاطر حمله داعش را هم دارد. اسلامزاده در مرحله ششم مسابقه فاز به داوری مستند‌های کوتاهی پرداخت که نوجوان‌های شرکت کننده در این مسابقه ساخته بودند. مسابقه فاز محصول مرکز اوج کودک و نوجوان در قالب ریلیتی شو است که در دی و بهمن امسال به روی آنتن شبکه دو رفته است. به همین بهانه به سراغ او رفتیم و درباره این برنامه و مستندسازی نوجوانان گفتگو کردیم.
سازنده مستند «تنها میان طالبان» درباره حضورش در مسابقه فاز می‌گوید: همه چیز با یک تلفن شروع شد. گفتند برای بحث داوری فاز بیا. من پاسخ دادم از من قدیمی‌تر و پیشکسوت‌تر در حوزه مستند زیاد هستند. اما گفتند نه شما بیایید. من هم وقتی چند قسمت از مسابقه را دیدم و آثار مستند شرکت کننده‌ها را فرستادند، مشاهده کردم با آثار بسیار جدی مواجه هستیم، دیدم این فضا برایم بسیار متفاوت است. باز هم گفتم شاید بهتر باشد دیگران داور باشند. در نهایت با آقای سلیم غفوری مدیر شبکه مستند مشورت کردم و با نظر مثبت ایشان برای این کار آمدم.
محسن اسلام زاده درباره نحوه داوری آثار مستند شرکنندکان فاز می‌گوید: ابتدا فیلم‌ها را برایم فرستادند و آنها را در یک فضای آرام و شرایط خوب دیدم. درباره هرکدام یادداشت‌هایی برداشتم و تصمیم گرفتم. آثار هم بسیار خوب و امیدوار کننده بود. واقعا از نوجوان‌های در این سن انتظار چنین کار‌هایی نداشتم، خیلی آثار متفاوت، خوب و بعضا استخوان دار و جدی بود. مخصوصا کار‌های دختر خانم‌ها به نظرم خیلی خوب بودند. البته در کار‌هایی که پسر‌ها ساخته بودند یکی دوتا کار خیلی خوب بود. اما در آثار دختر خانم‌ها با فیلم‌های جدی‌تر و با تحقیقات محکم‌تر و استخوان داری مواجه شدیم؛ و همین داوری را برای ما خیلی سخت کرد. اینطور شد که درباره دختر خانم‌ها ما به جمع بندی نرسیدیم و نتیجه را یعنی انتخاب ۳ نفر از ۵ نفر به رای مردم واگذار کردیم.
البته اگر قرار بود فقط و فقط مستند‌ها را ارزیابی کنیم می‌توانستم بگویم چند فیلم را حذف کنند؛ اما، چون خود شخصیت بچه‌ها و طرح‌هایی هم که قرار بود اجرا کنند هم تا حدی دخیل بود برای همین با نظر داوران دیگر چنین تصمیمی گرفتیم.
او در پاسخ به این سوال که چرا این آثار از نظر او خوش ساخت هستند می‌گوید: کارها، چون مبتنی بر یک تحقیق خوب و قبل از آن مبتنی بر یک دغدغه ارزشند اجتماعی بود اصطلاحا پایه‌های بتون آرمه داشت. چون پایه هر مستند تحقیقات است و پژوهش هرچه بیشتر و دقیق‌تر یک اثر مستند را ارزشمند‌تر می‌کند. در زمینه ساختار هم نزدیک شدن به کاراکتر و روایت یک داستان شخصی در آثار به چشم می‌آمد. هرچند بعضا رنگ و بوی آثار تجربی در آنها دیده می‌شد، اما اغلب ساختار متفاوت و منسجم داشت و چند تا از آثار یقینا در سطح مستند‌های تلویزیونی بود. مثل کار امیرعلی صابری که درباره کتابخوانی بود، اما خب ایشان در مرحله پیش از این حذف شده بود. این کار خیلی توجه من را جلب کرد به خصوص که از دیگران هم سن کمتری داشت.
سازنده مستند پرمخاطب «اهل سنت ایران» درباره اینکه در این سن می‌توان روی توانایی مستند سازی نوجوانان تکیه کرد یا نه معتقد است: قطعا برای نوجوانان روی هر زمینه‌ای که سرمایه گذاری بشود جواب می‌دهد از جمله مستندسازی. چهره‌هایی مثل محمد حسین مهدویان، وحید فرجی، مرتضی پایه شناس، هادی بهروز، حبیب خزایی فر و دیگر جوان‌های شاخص در فیلمسازی امروز نتیجه چنین کاری هستند و کارشان را در مدرسه سینمایی روایت فتح آغاز کردند. یعنی این سنی هست که در آن باید سرمایه گذاری بشود و رقابت هم البته سنگین است، اما در آینده جواب خواهد داد.
اسلامزاده در خصوص تجربه متفاوت کار با نوجوان ها می گوید: خیلی سخت است. کلا ارتباط برقرار کردن با نوجوان ها وکار کردن با افراد بسیار جوانتر، برای ما سخت است. چون واقعا این بچه ها متعلق به یک نسل دیگر هستند، جهان بینی آنها جور دیگری است و دنیا را یک مدل دیگر دارند می بینند. برای همین کارکردن با آنها مشکل است. خیلی خوشحالم که فاز و مرکز اوج کودک و نوجوان تمرکز خودش را بر نوجوانان گذاشته و با آنها و برای آنها کار می کند. این فضای امید بخشی است که به نوجوانان یاد می دهد فضای پیرامون و اطرافشان را بهتر ببینند. سعی کنند مشکلاتی که می بینند را حل کنند. موضوعاتی که نوجوان ها در فاز از آن ها فیلم مستند ساخته بودند مشکلات جدی کشور ما هستند. شاید بعضی ها خیلی نسبت به آن بی تفاوت باشند ولی این بحث ها بسیار جدی است که نوجوان ها به آن توجه دارند. لذا این کار کردن با نوجوان ها یک تجربه متفاوت بود برای من. هرچند کوتاه بود ولی بسیار شیرین هم بود.
منبع: خبرگزاری دانشجو
ارسال دیدگاه