تماشاي تلويزيون براي کودکان زير 2 سال ممنوع است

تحقیقات جدید نشان می دهند اگر کودکان در سنین بسیار کم تلویزیون تماشا کنند، وقتی به سن مدرسه می رسند، قدرت توجه و دقت آنها کاهش می یابد. محققان معتقدند در این ارتباط هیچ حد ایمنی وجود ندارد.

به گزارش کودک پرس، مطالعات نشان داده اند، در ازای هر یک ساعت که کودکان تلویزیون تماشا می کنند، احتمال این که بعدها دچار کاهش دقت شوند، به 10 درصد می رسد.
این نتایج ، مطالعات قبلی را نیز که حاکی از تاثیر تماشای تلویزیون بر ظرفیت توجه کودکان بود، تایید می کند.
به همین علت ، انجمن متخصصان اطفال امریکا توصیه می کند که کودکان کمتر از 2 سال تلویزیون تماشا نکنند.
دکتر دیمیتری کریس تاکیس که از محققان بخش کودکان سیاتل است می گوید:
دلایل بسیاری برای تلویزیون تماشا نکردن کودکان وجود دارد، که از میان آنها می توان به چاقی ، پرخوری و تاثیر آن بر دقت کودکان در سنین بالاتر اشاره کرد. چند سال قبل تحقیقی روی 1345 کودک بین یک تا 3 سال انجام شده ، که نتیجه آن در آوریل 2004 منتشر شده است.
طبق این تحقیق از والدین کودکان خواسته شد بگذارند فرزندانشان به طور مرتب تلویزیون تماشا کنند و زمانی که به 7 سالگی رسیدند، رفتارشان را با دقت ارزیابی کنند و گزارش دقیق دهند و معیار این ارزیابی ها نیز به گونه ای تنظیم شده بود، که تاثیر آن در توجه و دقت کودکان بررسی شود.
طبق ارزیابی های انجام شده، این کودکان در 7 سالگی به میزان 10 درصد بیش از کودکان دیگر دچار مشکلات توجهی شدند و این مشکلات عبارت بودند از اختلال در تمرکز، خستگی ناپذیری و انجام فعالیت هایی که بدون فکر به آن می پرداختند و این که حواسشان خیلی سریع از کاری که انجام می دادند، پرت می شد.
در این تحقیق ، مشخص شد که حدود 36 درصد کودکان یکساله اصلا تلویزیون تماشا نکردند، در حالی که 37 درصد، یک تا دو ساعت در روز تلویزیون تماشا کردند و 10 تا 20 درصد بیشتر در معرض کاهش دقت و توجه قرار گرفتند و 14 درصد کودکانی که روزانه 3 تا 4 ساعت تلویزیون تماشا کرده بودند به میزان 30 تا 40 درصد بیشتر دچار این اختلالات شدند و مابقی هم حداقل 5 ساعت در روز به تماشای تلویزیون نشسته بودند.
اما در میان کودکان 3 ساله ، فقط 7 درصد تلویزیون تماشا نکرده بودند، 44 درصد روزانه یک تا 2 ساعت ، 27درصد 3 تا 4 ساعت و حدود 11 درصد بین 5 تا 6 ساعت و در نهایت 10 درصد نیز 7 ساعت یا بیشتر تلویزیون تماشا کرده بودند.
البته روان شناسان و مشاوران تحصیلی معتقدند این نتایج تایید شده ، اما برای مشخص شدن مکانیسم واقعی در این جریان ، نیاز به تحقیقات بیشتری است.
در این تحقیقات محتوای برنامه ها مورد توجه نبوده و هر کودکی ممکن است هر برنامه ای را که دوست داشته ، دیده باشد، اما به عقیده کریس تاکیس ، این مساله که محتوای برنامه ها چه بوده تاثیری ندارد، بلکه سرعت تصاویر پخش شده تلویزیون به احتمال زیاد بر فعالیت های طبیعی مغز تاثیر می گذارد.
او می گوید: «سرعت رشد مغز کودکان در 2 تا 3 سال اول زندگی بسیار زیاد است و مشخص شده که اگر کودکان را در این سنین در معرض محرکهای تصویری گوناگون قرار دهیم ، نحوه عملکرد مغز با توجه به میزان محرکها تغییر می کند.
پس تحریک بیش از حد در این دوران بسیار حساس و ویژه باعث می شود که تغییراتی انجام شود و برخی اطلاعات به طور خودکار حذف شوند. در این صورت ، کودکان نیاز به تمرین بیشتری دارند.

عوامل تاثیرگذار
محققان در مطالعات و بررسی های خود دریافتند که علاوه بر تلویزیون و تماشای آن توسط کودکان در سنین زیر 2 سال ، عوامل دیگری نیز بر کاهش دقت و توجه کودکان تاثیر گذارند که عبارتند از شرایط محیط زندگی کودک و وضعیت روحی مادر، بدین معنا که اگر محیط زندگی کودک آرام و بدون تنش باشد و روابط سالم اجتماعی در آن وجود داشته باشد، مشکل کمتری برایش ایجاد خواهد شد.
در ضمن یکی از مهمترین عوامل وضعیت روحی مادر است ، که نخستین تکیه گاه کودک در این سنین به شمار می رود و آرامش مادر بر وضعیت جسمی و روحی و حتی میزان دقت او بسیار تاثیر دارد و این تاثیر درباره مادرانی که شیر خود را به فرزندشان می دهند، بویژه تا یک سالگی بیشتر می شود.
به طوری که توصیه شده اگر مادر در وضعیت روحی مناسبی نیست سعی کند شیردادن را کمی به تاخیر بیندازد، تا آرامش یابد، چرا که تنش و ناراحتی فکری مادر در زمان شیر دادن بسیار سریع به کودک منتقل می شود.
اما از نظر تاثیر تلویزیون ، دانشمندان معتقدند نیاز به تحقیقات بیشتری است ، چرا که شاید حضور یکی از والدین یا هردوی آنها کنار کودک در زمان تماشای تلویزیون بر میزان دقت و توجه او موثر باشد.