به گزارش کودک پرس ، سمیرا زارع روانشناس و مشاور خانواده اظهار کرد: ممکن است گاهی کودک شما با خودش حرف بزند و یا بازیهای تخیلی کند که والدین باید در این مواقع بسیار آگاهانه برخورد کنند، زیرا این خیال پردازیها نشانهی رشد شخصیت و مهارت کودک است.
وی در ادامه بیان کرد: تخیلات کودک از ذهن او برمی آیند و باعث میشوند کودک لحظاتی از دنیای واقعی خود دور شود؛ تا زمانی که اثرات منفی بر کودک نداشته باشد جای نگرانی نیست، اما گاهی ممکن است تخیلات کودک سبب بروز اثرات منفی مانند شب ادراری، ترس و خشونت شود که در این مواقع بهتر است از روانشناس درخواست کمک کنید.
این روانشناس با اشاره به اینکه والدین باید در جهت پیشرفت تخیلات مثبت کودک تلاش کنند،گفت: والدین باید تلاش کنند مرز بین واقعیت و خیال را برای کودک مشخص کنند و تفاوت آنها را به او آموزش دهد تا بتوانند تخیل کودک خود را کنترل کنند.
وی با بیان ینکه بیشتر کودکان در سنین کودکی برای خود دوست خیالی میسازند، عنوان کرد: این موضوع تا زمانی که از کنترل والدین گذر نکرده باشد طببیعی است و از دلایل ایجاد دوست خیالی برای کودک میتواند تنهایی و نداشتن همبازی و یا خواهر و برادر باشد.
منبع: باشگاه خبرنگاران جوان
ارسال دیدگاه