به گزارش کودک پرس ، ماسک ها هرچند از ابتلا به کووید-۱۹ جلوگیری می کند، اما باعث افزایش استنشاق دی اکسید کربن به ویژه در کودکان می شود.
پاییز امسال مدارس در سراسر کشور دایر خواهد بود و همزمان بر اساس تازه ترین یافته های بدست آمده که در نشریه “نیچر” به چاپ رسیده است، شواهد بسیاری دال بر این مدعاست که حتی در صورت عدم واکسیناسیون جوانان، نه مدارس و نه دانش آموزان منشا قابل توجه انتشار ویروس کووید-۱۹ نیستند. روز جمعه مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) بیماری آمریکا دستورالعمل جدیدی را برای تشویق به بازگشایی ها مدارس در مورد ایمن نگه داشتن کلاس ها صادر کرد و براین اساس استفاده از ماسک را برای دانش آموزان و کارکنان واکسینه نشده توصیه کرد.
بلومبرگ در ادامه نوشت: تاکنون مطالعات ثابت کرده است که ماسک ها در محیط بسته بویژه هنگامی که تهویه هوا ضعیف است، از گسترش ویروس جلوگیری می کنند ولی منتقدان بر این باور هستند ماسک ها به کودکان آسیب می رسانند.
اما در میان تمامی دعواها بر سر استفاده و یا عدم استفاده کودکان از ماسک، به تازگی مقاله ای در نشریه انجمن پزشکی آمریکا منتشر شده که در آن نویسندگان هشدار می دهند که این همه زمان برای بررسی آسیب های کووید-۱۹ به کودکان صرف شده، اما هیچ به خطرات استفاده از ماسک توسط کودکان پرداخته نشده؛ ماسک هایی که منجر به ورود هوایی پر از دی اکسید کربن به ریه های کودکان شود.
زمانی بحث بر سر این بود که ماسک ها جلوی انتقال آلودگی را می گیرد، اما امروزه شواهد بسیاری بر سر نزدن ماسک ارائه شده است.
در این پژوهش ۶ محقق اروپایی میزان دی اکسید کربن را در هوای استنشاقی و بازدم ۴۵ کودک با میانگین سنی ۱۰.۷ سال اندازه گیری کرده اند. آنها خواندن کودکان را با و بدون ماسک بررسی کردند و در این بررسی از دو نوع ماسک جراحی و فیلتردار استفاده کردند. میزان دی اکسید کربن هوای محیط در آزمایشگاه زیر یا ۰.۱٪ یعنی ۱۰۰۰ بخش در میلیون (ppm) نگه داشته شد. شایان ذکر است که در مطالعات گذشته نشان داده شده هنگامی که سطح دی اکسید کربن در هوای کلاس از این میزان بالاتر باشد، بیماری های تنفسی و غیبت دانش آموزان هم افزایش می یابد.
نتایج این پژوهش جدید نگران کننده است. تنها پس از سه دقیقه استفاده از ماسک، میانگین سطح دی اکسید کربن در هوای استنشاقی کودکان بین ۱۳ هزار و ۱۲۰ تا ۱۳ هزار و ۹۱۰ ppm بود. این یعنی میزان دی اکسیدکربن هوای داخل ماسک ها، هوایی که کودکان تنفس می کردند، به میزان ۱۳ برابر سطح مجاز بود. نتیجه دیگر هم این بود که کودکان کوچکتر سطح دی اکسید کربن بیشتری در هوای استنشاقی خود داشتند به گونه ای که سطح دی اکسید کربن بدست آمده در ماسک یک کودک هفت ساله برابر با ۲۵۰۰۰ ppm بود.
نکته قابل توجه دیگر این است که این ارقام مربوط به سه دقیقه تنفس کودکان با ماسک است و اگر طول روز مدرسه به طور متوسط شش ساعت باشد، نزدیک به ۳۶۰ دقیقه بچه ها ماسک می زنند. ضمن آنکه این ساعات فارغ از زمانی است که کودکان تحت نظارت والدین هم باید هر کجا که می روند از ماسک استفاده کنند.
در پایان این مقاله آمده است که حامیان استفاده از ماسک نباید با رجوع به نتایج این پژوهش به منتقدان استفاده از ماسک هجوم برند. چرا که بی تردید این پژوهش هم محدودیت هایی دارد و از جمله محدودیت های آن می توان به شمار کم کودکان شرکت کننده اشاره کرد، انجام آزمایش در آزمایشگاه و نکته قابل تامل اینکه دستکم بخشی از تجمع دی اکسید کربن در ماسک کودکان شرکت کننده در این پژوهش می تواند ناشی از عصبی بودن آنها باشد که خود را افراد آزمایشی می دانستند.
بنابراین باید پیش از بازگشایی مدارس بتوانیم با مطالعه بیشتر و اطمینان کامل بگوییم که آیا فواید ماسک در کلاس درس واقعا بیش از خطرات آن است یا خیر.
ارسال دیدگاه