به گزارش کودک پرس ، مسلم ناصری، نویسنده کودک و نوجوان در پاسخ به این سوال که رمان ایرانی نسبت به رمان خارجی از چه ضعف‌هایی برخوردار است، به خبرنگار شبستان گفت: هر چیزی را باید در زمان و مکان خود سنجید. سابقه ادبیات کودک و نوجوان در کشور ما کمتر از نیم قرن است، در صورتی که ادبیات غرب سابقه 200 ساله دارد. پس نباید این دو را با یکدیگر مقایسه کنیم.
ناصری اظهار داشت: این مسئله که مخاطب کودک و نوجوان بیشتر علاقه مند به خواندن ادبیات غیرخودی است باید مورد بحث و بررسی قرار گیرد. عوامل زیادی در این امر دخیل هستند از جمله سیطره فرهنگ و تمدن غرب و دیگر اینکه همه دوست دارند ببینند در غرب چه می گویند ، چه می خوانند و چطور زندگی می کنند. هر رمان نوع زیست هر جامعه را نشان می دهد، بر این اساس مردم برای پاسخگویی به یک سری سوالات خود به خواندن رمان می پردازند.
وی با بیان اینکه تکنیک و نوع روایت باعث می شود مخاطبان بیشتر رمان های خارجی بخوانند، عنوان کرد: نویسندگان خارجی سعی می کنند خواننده را به یک نوع شعف برسانند در صورتی که رمان های ما اینگونه نیست. رمان نویسان ما نوع روایتی که مبتنی بر فرهنگمان باشد را ندارند. متاسفانه بیشتر رمان نویسان ما از نویسندگان غرب تقلید می کنند.
این نویسنده کودک و نوجوان تصریح کرد: باید به نوع روایت خود برگردیم و نوع روایت خود را کشف کنیم تا مخاطبان ما کتاب خودمان را بخوانند. نویسندگان در آمریکای لاتین نوع روایت خود را کشف کردند و توانستند دل مخاطبان خود را جلب کنند و حتی خوانندگان جهان را به سوی خود بکشند. نویسندگان ما نیز باید به ریشه خود برگردند تا وقتی که نویسندگان ما هزار و یک شب، بختیارنامه، تذکره و طوطی نامه را چند بار نخوانند و به نوع روایت خود برنگردند نمی توانند مخاطب را جذب کنند.
ناصری خاطرنشان کرد: منظورم این نیست که ما همان روایت قدیمی را برای بچه ها باز کنیم. حرف من این است که نوع روایت را متناسب انسان امروز تبیین کنیم، همان کاری که مارکز انجام داد یعنی یک نوع رازآلودگی و رازآمیزی را در کار خود ایجاد کنیم تا خواننده به یک شعف برسد. این مسئله یک گوهر کمیاب است که باید تلاش کنیم به آن برسیم. نویسندگان باید سعی کنند مهارت خود را افزایش دهند و تلاش بیشتری کنند تا بتوانند نوع روایت شرقی را کشف کنند.
ارسال دیدگاه