اینجا «محرومیت» حرف اول را میزند
محرومیت واژه آشنایی است، برای کودکانی که با آن زاده میشوند، قد میکشند و زندگی میکنند و بالاخره پیر میشوند و این ارث را برای فرزندانشان به یادگار میگذارند.
به گزارش کودک پرس ، «فقر» ترجمه غریبی دارد، همین که پول نداشته باشی همه چیز آغاز میشود، از زمین وزمان برایت میبارد، بیمار میشوی، زلزله خانهات را خراب میکند، بچهات براثر ریختن آب جوش میسوزد و دخترت را در راه مدرسه عقرب میگزد.
خلاصه فقر داستانی ادامهدار است که هر روز پاپیچ خوشبختی و روزگارت میشود. فقر و محرومیت واژه های پیوسته اند که اگر یکی بیاید باید منتظر بعدی هم باشی. محرومیت از تحصیل، امکانات، رفاه، سلامت و آرامش.
میشود «فقر» را اینطور هم معنی کرد: مجموعهای از نداریها و بدبیاریها و ناسازگاریهای روزگار است.
برای خیلی از ما فقر خلاصه شده در چیزهایی که هر روز در اطرافمان میبینیم، دخترک گلفروش سر چهاراره و پسر بچه فال فروش دم مغازه و پسرکی که در ترافیک آویزان دستگیره خودروی ما میشود.
اما باید بدانی بسیاری از آن صحنههایی که در شهر و خیابان و بازار میبینیم واقعی نیست و تکههایی از یک نمایش سوزناک برای جلب ترحم و کسب درآمد آسان و البته هنگفت است. بسیاری از این آدمها فقیر نیستند که هیچ، بلکه از وضع مالی خوبی نیز برخوردارند و از خلعهای قانونی و البته واکنشهای احساسی سواستفاده میکنند و روزانه چند صدهزار تومان درآمد دارند.
برای دیدن فقر باید کمی فراتر بروی.
از تهران خارج شوی، پایت را به جاده بسپاری و از پایتخت و مرکز دور شوی، خیلی دور، آن سر ایران، آنجا که خیلی از مسئولان هم رنگش را ندیدهاند، اصلا معلوم نیست جزو ایران حساب میشوند یا خیر!
1000 کیلومتر آن طرفتر، جایی در استان کرمان، منطقهای که مرز بین کرمان و سیستان بلوچستان است، آنقدر دور که برق و آب هم ندارند، با جاده آسفالت چیزی در حدود 4 ساعت فاصله دارند، با اولین آبادی!
آنجا تا چشم کار میکند کویر است، بیابان پشت بیابان، و تا دیده میشود گرد فقر و نداری سرتاسر روزگارشان را پوشانده است. خانههایی که به آن کپر میگویند و در هر کدام از آنها 10 15 نفر زندگی میکند، تمام داراییشان خلاصه میشود در چند «بُز»! ساکنان اینجا اکثرا از یارانه زندگیشان را میگذرانند، بگذریم از اینکه خیلی از اینها حتی شناسنامه هم ندارند و برای همین از یارانه هم محرومند.
اگر گذرت به این روستاها بیفتد، معنی واقعی فقر را خواهی فهمید، فقر مطلق! یعنی هیچ و دقیقا هیچ چیز از حداقلهای زندگی برای بومیان این منطقه فراهم نیست، حقوق شهروندی در شهر من و تو خلاصه میشود به بحثهای اجتماعی و سیاسی و خیلی حرفهایی که از سر شکم سیری میزنیم، اما حقوق شهروندی برای ساکنان این مناطق معنی «آرد» دارد که با آن شکم کودکانشان را سیر کند؛ معنی «آب» دارد که برای تهیه آن باید چندین کیلومتر راه بروند، معنی«دارو» دارد تا از بیماری نمیرند، از یک سرماخوردگی ساده!
بگذریم از کفش و لباس و کیف و دفتر و کتاب و … اینجا مردم محتاج حداقلها هستند.
کمپن نذر مهربانی در جنوب کرمان
در سفر قبل به این مناطق بر آن شدیم تا با برگزاری یک کمپین و کمک گرفتن از پزشکان نیکوکار، گروهی تشکیل دهیم تا بتوانیم به مردم این مناطق خدمات بهداشتی و درمانی لازم را ارائه کنیم. البته وزارت بهداشت به سهم خود در بسیاری از مناطق محروم فعال است اما این حجم از کار قطعا لزوم ورود گروهای داوطلب و مردمنهاد را میطلبد.
برای همین منظور تیمی مجرب از پزشکان داوطلب و متخصص در رشتههای اطفال، زنان، جراحان مغز و اعصاب،قلب، متخصص گوش و حلق و بینی و همچنین دندانپزشکان به این کمپین پیوستن و قرار است به طور رایگان تمامی مردم این مناطق را ویزیت و درمان کنند.
اما برای کامل شدن فرایند درمان این عزیزان و خرید دارو و تجهیزات لازم به کمک یک یک شما نیاز داریم، همچنین به دلیل فقر تغذیهای در این مناطق باید برای نوزادان هم شیر خشک تهیه شود که خرید این اقلام مسلتزم همیاری و همراهی شما عزیزان و خیران نوعدوست است.
اهدای عروسک و اسباب بازی
همچنین در کنار این برنامه در نظر داریم تا با کمک شما خیران عزیز برای کودکان مناطق محروم جنوب کرمان یک هدیه به عنوان عیدی ببریم، شما میتوانند برای اهدای عروسک و اسباببازی(نو یا در حد نو) با آیدی تلگرامی که در انتهای اعلام شده ارتباط بگیرید. قطعا برای کودکانی که تا کنون تصوری از عیدی و هدیه نداشتهاند این میتواند فرصت بزرگی باشد.
راههای پیوستن به کمپین نذر مهربانی
نیکوکاران میتوانند با واریز کمکهای نقدی خود به شماره کارت 5022297000030184 به نام «موسسه خیریه وفاق سبز علوی» این کمپین را در راستای تهیه دارو و ملزومات پزشکی و شیرخشک برای کپرنشینان جنوب کرمان یاری کنند.
«شما میتوانید برای هرگونه سوال و اعلام همکاری با آی دی تلگرامی Fars_salamat@ یا شماره 02142082237 ارتباط برقرار کنند.»
ای که دستت میرسد کاری بکن
«کسانی که اموال خود را در راه خدا انفاق میکنند، همانند بذری هستند که هفت خوشه برویاند؛ که در هر خوشه، یکصد دانه باشد؛ و خداوند آن را برای هر کس بخواهد (و شایستگی داشته باشد)، دو یا چند برابر میکند؛ و خدا (از نظر قدرت و رحمت،) وسیع، و (به همه چیز) داناست. سوره بقره آیه 261»
منبع: فارس
ارسال دیدگاه