به گزارش کودک پرس ، علی فروتن بازیگر و مجری سینما و تلویزیون در حوزه کودکان با اشاره به تفاوت سلیقه کودکان و نوجوانان دهه‌های گذشته با امروز بیان کرد: این یک واقعیت است که سلیقه و ذائقه کودکان دهه 60 با دهه 90 تغییر کرده است. ما به عنوان تولیدکننده و برنامه‌ساز در ساختار برنامه‌هایمان همیشه سعی کرده‌ایم بروز باشیم و این تفاوت از اولین برنامه تا آخرین قسمت مشخص است. همیشه تلاش کرده‌ایم تا بچه‌ها در این حال که هیجان را تجربه می‌کنند با فضای فرهنگی جامعه نیز آشنا شوند.
وی افزود: در سینمای کودک و نوجوان باید ترس را کنار بگذاریم و درباره مسائل اجتماعی با بچه‌ها به طور شفاف صحبت کنیم. نگران اینکه یک موضوع مناسب سن او نیست، نباشیم. اکنون به آسانی درباره مسائل اجتماعی در سینمای جهان هشدار داده می‌شود.
فروتن خاطر نشان کرد: در این زمینه می‌توان به کودک‌آزاری اشاره کرد. اگر سال‌ها قبل به کودکان و خانواده‌ها آموزش داده بودیم که تنها بچه‌ها را به خرید نفرستند، اکنون شاهد این جرائم نبودیم یا دست کم تعداد قربانیان کمتر بود.
این هنرمند ادامه داد: کودکیِ افرادی همسن و سال من در دهه 40 و 50 به گونه‌ای سپری شد که اتفاقات زیادی را از نزدیک لمس کردیم اما بچه‌های امروز در آپارتمان بزرگ می‌شوند، با سرویس به مدرسه می‌روند و می‌آیند و همیشه در هر جایی همراهی می‌شوند. آن‌ها در این مدل تربیتی کمتر شیوه دفاع از خود را یاد می‌گیرند. ما باید به جای حذف صورت مساله، مساله را حل کنیم و راهکارها را هم به فرزندانمان نشان دهیم.
وی با بیان این که سینما ابزار مناسبی برای آگاهی بخشی و آموزش به بچه‌هاست، عنوان کرد: اگر خط قرمزها اجازه بدهد، سینما و تلویزیون ابزار مناسبی برای آگاهی‌بخشی و آموزش به بچه‌هاست. تفاوت کودکان امروز و دهه 60 و 70 را باید به خوبی درک کنیم.
فروتن با اشاره به اهمیت اختصاص امکانات و تجهیزات برتر به فیلمسازی در زمینه کودک و نوجوان ادامه داد: متاسفانه به سینمای کودک و نوجوان در ایران بعضاً کودکانه نگاه می‌شود، در حالیکه در دنیا بهترین امکانات و تجهیزات و حساسیت‌های موضوعی بر این گروه سنی متمرکز است. آن‌ها به برگزاری چند روز جشنواره در سال بسنده نمی‌کنند. جشنواره بین المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان می‌تواند استان به استان برگزار شود و آثار بعد از نمایش در جشنواره به اکران برسند، مردم و بچه‌ها این فیلم‌ها را ببینند و نقد و بررسی کنند.
وی در پاسخ به این که آیا تلویزیون رسالت خود را در زمینه کودکان و نوجوانان درست انجام می‌دهد، بیان کرد: به نظرم فعالیت تلویزیون در این حوزه به نوعی رفع تکلیف و ارائه گزارش است. به عنوان مثال چرا کسانی مثل من که سال‌هاست در تلویزیون برای بچه‌ها زحمت کشیده‌ایم، باید امروز برای ساخت یک برنامه برای این گروه در وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها به دنبال تأمین بودجه و جذب اسپانسر باشیم؟ هنرمند باید به فکر ایده پردازی بوده و دغدغه مالی نداشته باشد.
منبع: پانا
ارسال دیدگاه