ادبیات طنزمان فقیر است/ وظیفه هنرمند در شرایط فعلی چیست
داوود امیریان نویسنده کودک و نوجوان گفت: ما با فقر ادبیات طنز مواجهیم و در ادبیات بزرگسال هم نویسنده طنز نداریم.
به گزارش کودک پرس ، برنامه تلویزیونی شب روایت سه‌شنبه‌شب ۱۳ اسفند در گفتگو با داوود امیریان، از آنتن شبکه چهار سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش شد.
امیریان در این‌برنامه درباره مواجهه طنزگونه مردم با شرایط فعلی کشور و بیماری کرونا گفت: این، یک واکنش روانی است و فکر می‌کنم که بعضی از ما ترس را دوست داریم؛ مثل فیلم های ترسناکی که گاهی دوست داریم ببینیم و ترسشان هم شیرین و دوست داشتنی است. اما در کل، وظیفه یک‌هنرمند این است که بتواند روحیه مردم را حفظ کند.
در ادامه مجری برنامه گفت: ما شما را با دو قید طنز نویس و دیگر اینکه برای نوجوانان می‌نویسید، می‌شناسیم؛ مثل «رفاقت به سبک تانک» که همین باعث می‌شود بگویند آثار شما طنز نیست. شما چقدر این را قبول دارید؟ که امیریان در پاسخ گفت: نظرتان قابل احترام است. من خودم به این فکر نکرده‌ام که آثارم بانمک است یا طنز. به‌هرحال شیرین‌نوشتن خودش یک سبک است ولی همیشه سعی کرده‌ام کارهایم شیرین باشند نه سوهان روح.
این‌نویسنده در ادامه گفت: اینگونه نبوده که من از پیش بخواهم سراغ طنز بروم. دوستانی مثل داوود غفارزادگان و رضا بایرامی‌گفتند سعی کن طنز بنویسی و خودم هم خیلی دوست داشتم اما ما با فقر ادبیات طنز مواجهیم و در ادبیات بزرگسال هم نویسنده طنز نداریم. برای مردمی که در هر شرایطی خودشان طنز درست می‌کنند، طنز نوشتن خیلی سخت است.
امیریان همچنین درباره کتاب «جام جهانی در جوادیه» خود گفت: در این‌کتاب، برای من خودباوری نوجوانان اهمیت داشت که نوجوانان این‌نکته را فهمیدند. اینکه بچه‌ها بدون اینکه از کسی کمک بگیرند و مشکلاتشان را خودشان حل کنند، برایم مهم بود. زمان جنگ هم، خیلی از فرماندهانی که توانستند سرنوشت‌ساز شوند، افرادی بودند که از نوجوانی به جوانی قدم گذاشته بودند.
مجری برنامه در بخش دیگری گفت: شما تجربه اقتباس و فیلنامه‌نویسی دارید اما چرا اثری مثل جام جهانی در جوادیه، تبدیل به نسخه تصویری نمی‌شود؟ که امیریان گفت: نهادهایی مثل فارابی، حوزه هنری و سیما فیلم بیشتر کارشکنی کردند. امروز تهیه‌کننده برای کارگردان و بازیگر هزینه می‌کند اما برای فکر و اندیشه این‌کار را انجام نمی‌دهد.
وی همچنین درباره ابولفضل زرویی نصرآبادی نویسنده و شاعر طنزنویس فقید گفت: من با ابولفضل زرویی نصرآبادی رفاقتی نداشتم. اما کارهایش را دوست داشتم و واقعا جایش خالی است. ما هرکدام از این‌ها را که از دست می‌دهیم، انگار یک‌گنجینه گرانبها را از دست داده‌ایم.
منبع: مهر
ارسال دیدگاه