به گزارش کودک پرس ، پسری ۱۷ سالهام و با این خبرهای اقتصادی که هر روز میشنوم، هیچ امیدی به آینده ندارم. بارها تصمیم گرفتم درسم را با جدیت بیشتری بخوانم اما با دیدن چند آشنا که با مدرک کارشناسی بیکار هستند، منصرف میشوم. بعد تصمیم میگیرم که سر کار بروم و باز همه از کساد بودن بازار مینالند. نمیدانم چه کنم. واقعا هیچ امیدی به آینده ندارم. به نظرم فقط باید بروم تفریح و از زمان حال لذت ببرم.
شما در مرحله نوجوانی دوم هستید و نابترین و خطیـرترین مرحله رشد را سپری میکنید. فشارهای درونی مانند تغییرات جسمی، روحی، اجتماعی و محرک های زاید بیرونی از جمله پیامهای منفی زیاد در خصوص مسائل مختلف مثل آینده تحصیلی و مسائل اقتصادی، برخی نوجوانان را به مرز درماندگی در اقیانوس زندگی میرساند. تحت تاثیر این شرایط، نوجوانی که باید در این مرحله طلایی رشد، شناگر قابلی برای رسیدن به اهداف واقعی خود باشد به فردی بلاتکلیف و بیانگیزه تبدیل میشود.
از هویتیابی غافل نشوید
فراموش نکنید مهمترین ویژگی نوجوانی، هویتیابی است که بیشترین انرژی نوجوان صرف آن میشود. محرکهای زاید محیطی، القائات منفی اطرافیان به خصوص گروه همسالان، نداشتن هدف واقعی، درگیر آرزوها بودن و نداشتن آگاهی از ویژگیهای ناب این دوران زودگذر میتواند باعث احراز هویت ناموفق نوجوان شود و پر واضح است که اگر نوجوان با هویت ناموفق وارد جوانی شود، شاید جوانی و حتی میان سالی موفقی نداشته باشد.
مراقب خطر خود درماندگی باشید
در این شرایط است که آمادگی روحی کافی نداریم و به سمت رفتارهای اجتنابی مثل صرفا لذت بردن هرچه بیشتر از اکنون به ذهن ما میآید که پیامد آن
ارسال دیدگاه