به گزارش کودک پرس ،دکتر ناصر کلانتری در پاسخ به این سوال که چاقی و اضافه وزن برخی کودکان به خصوص در دوران کرونا به مشکلی برای خانواده ها تبدیل شده است. آیا این چاقی عوارضی دارد و برای کاهش وزن کودکان چه باید کرد؟ اظهار داشت: نه فقط در دوران کرونا بلکه در مجموع رفتار و شیوه زندگی خانواده ها موجب فراهم شدن امکان اختلالات وزنی در کودکان کشور شده است. نکته بسیار مهم در این شیوه رفتاری این است که کودکان معمولا خانه نشین هستند پیش از کرونا هم کودکان ما در کوچه زیاد بازی نمی کردند. اصولا شیوه زندگی و آپارتمان نشینی و نداشتن محل بازی برای کودکان معضل است. زمانی مردم در محلات همدیگر را می شناختند و بچه ها از سن کم در حیاط منازل و در کوچه و محل با هم بازی می کردند و فعالیت بدنی داشتند. با توجه به تغییری که در شیوه زندگی بخصوص در آپارتمان ها و خانه ها پیدا شد و شهرداری ها مجوز این ساختمان ها را دادند محلات به این شکل درآمد و هیچ محلی برای سکونت دیده نشد.
در هیچ کجای دنیا ساختمان ها بی روح روی هم بالا نرفته اند
تغییر الگوی شهر نشینی عامل گرفتاری ما است
وی افزود: وقتی از محله مسکونی حرف می زنیم یعنی باید روابطی وجود داشته باشد و جایی برای صحبت و ارتباطات مردم وجود داشته باشد. در هیچ کجای دنیا ساختمان ها بی روح روی هم بالا نرفته اند. همه جا جایی برای اجتماعات و نشست های محلی و تماس جامعه وجود دارد تا مردم مشکلات را مطرح کنند و راه حل ها را با هم به اشتراک بگذارند و مسائل را مطرح کنند و با هم فکری کمک بگیرند. قبلا در شهر های افقی این مسائل بود و در هر محله ای ۵ تا ۶ تا خانه بود که همدیگر را می شناختند ولی در محلات عمودی چندین ساختمان بلند مرتبه دارید که هیچ کسی دیگری را نمی شناسد و جایی برای ارتباطات اجتماعی وجود ندارد. این وضعيت نه تنها کودکان بلکه بزرگسالان را گرفتار کرده است، در نتیجه تغییر الگوی شهر نشینی عامل گرفتاری ما است.
کودکانی که در خانه ها زندانی شده اند
دکتر کلانتری تصریح کرد: متاسفانه بی توجهی به الگوی زندگی اجتماعی و آپارتمان نشینی های بی رویه موجب شد کودکان ما خانه نشین شوند. از طرفی خانه ها طوری ساخته شده اند که افراد تا اتاق های خود هم با ماشین می روند در محله مسکونی باید اتومبیل از یک جایی به بعد ورود نداشته باشد تا خانواده ها با خیال راحت بدون ترس از حوادث به کودکان اجازه خروج از منزل بدهند. از طرفی وقتی جمعیتی بالا در جایی جمع شده حس ناامنی وجود دارد چون مردم همدیگر را نمی شناسند و اعتماد وجود ندارد. این ها دلایل این است که بچه های ما وارد کوچه و محیط آزاد خارج از خانه نمی شوند و در خانه ها زندانی شده اند. خانواده ها هر چند وقت یکبار بچه ها را به پارک می برند ولی کودکی که عادت به بازی ندارد آنجا هم یک گوشه می نشیند و با تبلت بازی می کند یا فست فود می خورد. از این رو کرونا تنها یک علت خانه نشینی کودکان است. اگر بخواهیم برای حل یک مشکل اقدام کنیم باید به ریشه های برقراری مشکل بپردازیم.
خانواده ها بچه چند ماهه را با کلیپی در گوشی هوشمند آرام می کنند
زمانی می رسد که کودک معتاد به گوشی می شود
ما نیازمند تحولی بزرگ هستیم
وی با بیان اینکه خانواده ها بچه چند ماهه را با کلیپی در گوشی هوشمند آرام می کنند و بچه ها از آن سنین عادت می کنند که تصویر ببینند این ها در زندگی کودک ویران کننده هستند. زمانی می رسد که کودک معتاد به گوشی می شود. امروز زندگی به معنای زندگی در نسل ما نیست. ما نیازمند تحولی بزرگ هستیم. باید به سمت استفاده از ابزار نوین در جهت سلامتی خانواده و کودکان برگردیم. در آکادمی طب آمریکا اعلام می شود که تا دو سال اول زندگی دیدن هر نوع اسکرین چه تلوزیون و چه تبلت ممنوع مطلق است و هیچ کسی در هیچ کجای جهان نباید کودک زیر دو سال را با این ابزار آشنا کند. چون در بینایی و تکامل کودک اختلال ایجاد می کند. بخشی از مسائل حاکمیتی است خانواده ها نیز در این مسائل نقش دارند حالا که کودک در خانه نشسته است باید برای تحرک او در منزل برنامه گذاشت. مثلا نیم ساعت طناب زدن.
در شرایط زندگی آپارتمانی تکلیف از خانواده ها ساقط نیست
باید حداقل روزی نیم ساعت کودک را به تحرک وا داشت
هر نوع نمایشی چه تلویزیون و چه لبتاب و… حداکثر روزی یک ساعت باید باشد
امروز نقش پدر و مادر از والدین و مربی گری و هدایت کننده به نوکری و کلفتی بچه ها تغییر کرده است
این استاد دانشگاه در ادامه تاکید کرد: باید همه با هم کنار بیایند مثلا نیم ساعت در زمان مشخص برای همه بچه های آپارتمان تعیین شود. ما که چرخ را اختراع نمی کنیم باید ببینیم جهان در این مرحله چه کاری می کند؟! در شرایط زندگی آپارتمانی تکلیف از خانواده ها ساقط نیست. باید حداقل روزی نیم ساعت کودک را به تحرک وا دارند. هر نوع نمایشی چه تلویزیون و چه لبتاب و… حداکثر روزی یک ساعت باید باشد و به بیشتر از این اجازه ندهند. امروز نقش پدر و مادر از والدین و مربی گری و هدایت کننده به نوکری و کلفتی بچه ها تغییر کرده است و کودکان خانواده های جدید اساسا بهره ای از دانش و تجربه و عقل و مهارت پدر و مادر نمی برند، این ظلم به کودک است. کودک انسان برخلاف موجودات دیگر تا مدت ها به والدین وصل است. اگر در دوران رشد و تکامل و تجربه پیدا کردن کودک به او راهنمایی داده نشود ظلمی به کودک است.
به هیچ وجه در مواقع تماشای کودک به تلویزیون در کنار او خوراکی نگذارند
دکتر کلانتری اظهار داشت: والدین نامطلوب باید به والدین مطلوب و راهنما و نقش مربی تبدیل شود. نباید وقتی کودک جیغ کوچکی زد فورا گوشی را به او تحویل بدهند. آموزش ها در صدا و سیما باید بیشتر شود. به خصوص به جوان ها کمک شود چون جوانانی که کودکی را می آورند هیچ دانشی نسبت به بزرگ شدن او ندارند. نکته دیگر اینکه به هیچ وجه در مواقع تماشای کودک به تلویزیون در کنار او خوراکی نگذارند. هیچ نوع خوراکی نباید داشت. چون بچه بی توجه حجم بالایی خوراکی می خورد هر کیک ۱۰۰ گرمی ۳۰۰ تا ۴۰۰ کیلو کالری انرژی دارد هر کودک چهار ساله در ۲۴ ساعت شاید تنها ۱۴۰۰ کالری نیاز داشته باشد. این کودک بعد از این تنقلات غذا هم می خواهد بخورد! وقتی انرژی اضافی رانده نشود و تحرک وجود نداشته باشد این وضعیت به بافت چربی تبدیل می شود و به چاقی کودکان تبدیل می شود و در بزرگسالی فشار خون و قند این آدم ها را و چربی بالای این آدم ها و سکته های قلبی و مغزی این آدم ها باید درمان شود و این بی عدالتی در سلامت خواهد بود چون باید منابع سلامت را برای تعدادی از مردم جامعه صرف کنیم و دیگران دسترسی کمتری پیدا کنند و این کم لطفی در حق تعداد دیگری از افراد جامعه است.
برای تنقلات کودک باید از سبزیجات استفاده شود
به تهیه غذای مناسب در خانواده توجه نمی شود
رشد بی رویه غذاهای فست فود در هر محله ای جامعه را به سمت مصرف بالای این مواد می برد
امروز با دست خودمان کودکان مان را دچار عارضه بیماری های غیر واگیر می کنیم
وی افزود: منابع وارد جراحی های خاص این آدم ها و دیابت عارضه دار و چربی خون بالا و سکته ها و کبد چرب می شود چه دلیلی دارد که من در جامعه چنین کاری انجام بدهم. برای تنقلات کودک باید از سبزیجات استفاده شود همینطور سبزیجات را خورد کنند و جلوی کودک بگذارند؛ هویج و کرفس و گوجه و خیار که مصرف بالای آن عارضه ای برای کودک ندارد. مساله بعدی در این لایف استایل شاغل بودن خانم ها است که برای توسعه کشور بد نیست ولی به تهیه غذای مناسب در خانواده توجه نمی شود. رشد بی رویه غذاهای فست فود در هر محله ای جامعه را به سمت مصرف بالای این مواد می برد، در نتیجه چربی اشباع در حد بالا است و اغلب ۶۰ تا ۷۰ درصد است. شیوه زندگی این اضافه وزن و چاقی را در کودکان فراهم کرده است. در تمام غذا های ایرانی همه مواد و گروه ها وجود داشت اما امروز ساندویچی با سوسیس با چربی بالا و انواع سس با چربی های بالا به کودک داده می شود. وعده های سالم کجاست؟ امروز با دست خودمان کودکان مان را دچار عارضه بیماری های غیر واگیر می کنیم و باید این وضعیت را اصلاح کنیم.
ارسال دیدگاه