اگر عنصر خیالپردازی بهخوبی در نوشتارهای کودکان رعایت شود کودک برای جستجوی عنصر گمشدهی خیال خود، طبیعت جاندار را بهجای صفحات کامپیوتری انتخاب میکنند و این طبیعتگردی و پرسشگری در دامن طبیعت زنده باعث رشد ذهن و درنتیجه رشد جسم میشود و کودک را از لاک خود بیرون میآورد.
کودکی دو دوره است. دوره اول که از تولد تا هفت سالگی است و دوره دوم از هفت تا حدود زمان بلوغ. در دوره اول، بهترین روش برخورد با کودک، بازی است و در دوره دوم، بهترین راهِ ارتباط با بچه، کارهای مشارکتی است. ضمن این که از همان کودکی باید حواسمان به رفتار و گفتارمان که مهم ترین الگوی بچه است، باشد. بچه ها هر آنچه را که در کودکی ضبط کردند در نوجوانی بروز می دهند و آن موقع دیگر برای اصلاح و تربیت خودمان یا آن ها دیر است.
«بمان برای ایران» تیتری است که برنامه تلویزیونی «حالا خورشید» برای معرفی «حسین عطایی» نوجوان ۱۰ ساله کرجی که صفت نابغه را برای او گذاشتهاند بهکار برده است.این برنامه که صبح شنبه گذشته از شبکه سه سیما پخش شد واکنشهای کاربران فضای مجازی را هم به دنبال داشت.
حامد اسماعیلی مدیر شبکه ملی فرهنگ ارتقای برنامهسازی در فضای مجازی را مستلزم همافزایی فعالان حوزه کودک و نوجوان دانست.
در این مطلب، ۱۳ مورد از مواردی که باید از گذاشتن عکس و فیلم کودک در فضای مجازی خودداری کرد، تشریح شده است.
برخی از کارشناسان معتقدند آنچه منجر به آسیبزایی تکنولوژیهای جدید و فضاهای مجازی در جامعه ما شده است، ماهیتِ وجودی این فضاها نیست، بلکه استفاده نادرست از آن و بیتوجهی به فرهنگسازی در خصوص این فضاها است.
بررسیها نشان میدهد، هر روز سن استفاده از فضای مجازی در حال کاهش است و استفاده از اینترنت و شبکههای اجتماعی به یک عادت مرسوم در کودکان با سنین پایین تبدیل شده است.
فضای مجازی و بازیهای رایانه ای تا حدی در جامعه نفوذ کرده اند که کودکان و نوجوانان نیز از هجوم آن در امان نمانده اند. استفاده زود هنگام از تلفن همراه و خط شخصی به نوبه خود خطراتی را برای کودک در پی خواهد داشت اما گوشی های مدرن و هوشمند و مجهز به شبکه های مجازی این خطرات را چندین برابر می کنند.
این خانوادهها هستند که باید فرزندانشان را به استفادههای مثبت از فضای مجازی تشویق کنند و خود هم از این جنبههای خوب و مثبت بهره بگیرند. اکنون میبینیم که وضعیت آگاهیهای والدین هم نسبت به گذشته افزایش پیدا کرده و خود با استفاده از ابزارهای تکنولوژیک و کارکردهایشان تا حدی آشنا هستند.
خیلی از دانش آموزان به فضای مجازی و شبکه های اجتماعی دسترسی دارند و این امر، رفته رفته به یک پدیده طبیعی در بین خانواده ها تبدیل شده است.