کودکان شما کتک زن است یا کتک خور؟
به گزارش کودک پرس کودکان کتک خور هر از چند گاهی برای والدین خود احساس نگرانی بوجود می آورند زیرا والدین دوست دارند علاوه بر داشتن فرزند مودب ، بتواند از حق خودش دفاع کند و کودکان کتک زن حالتی تهاجمی دارند. صرف نظر از اینکه کودکی مهاجم باشد یا تسلیم، والدین او سعی می کنند رفتارش را اصلاح کنند زیرا نگران هستند که اگر رفتار ناشایست یک پسر بچه دو ساله اصلاح نشود، در سن سی سالگی نیز به همان گونه ، رفتار کند. برخی از ویژگی های تهاجمی یا انفعالی، همراه با رشد اجتماعی کودکان تغییر می کند، والدین می توانند با راهنمایی های توام با ملایمت، به کودکان بیاموزند که از خود دفاع کنند یا خشم خود را کنترل نمایند.اگر دعوایی بین فرزند شما و دوستانش روی داد، بجای ااینکه از دوستان او خشمگین شوید، سعی کنید به فرزند خود کمک کنید تا راه حل هایی مسالمت آمیز برای حل مشکل خود بیابد.
بطور مثال والدین می توانند به فرزند خود بیاموزند که اگر دوستش قصد کتک زدنش را داشت فورا به خانه برگردد و رفتارش را نادیده بگیرد. زیرا اگر کودک نسبت به رفتاردوستان مهاجمش واکنش نشان دهد،آنها بیشتر تشویق خواهند شد تا به عمل نامناسب خود مبادرت ورزند.وقتی کودک بفهمد که به جای فرار کردن از دست دوستش که قصد کتک زدن او را داشته، با وی قطع رابطه کند یعنی با حفظ استقلال خود، عدم وابستگی خود را به وی نشان دهد. در طول زمان رفتار خشنونت آمیز طرف مقابل به دلیل از دست دادن همبازیش از بین خواهد رفت.
نکات کلیدی زیر شما را در مواجهه با کودکان مهاجم یا تسلیم یاری می دهد:
۱-روانشناسان معتقدند که ارتباطی مستقیم میان کتک زدن کودکان و مهاجم شدن آنها وجود دارد. برخورد استدلالی و استفاده حداقل از کتک زدن، رفتار تهاجمی آنها را آرام خواهد کرد.
۲- کودکانی که والدین آنها برخوردی استدلالی و توضیحی با آنها دارند، معمولا در برقراری ارتباط با دوستان خود موفق ترند، زیرا می دانند که چگونه مذاکره کنند و مشاجرات را به شیوه ای مسالمت آمیز برطرف سازند.
۳- کودکانی که مهاجم هستند، باید سرگرم فعالیت هایی شوند که از زور و بازوی خود کمتر استفاده کنند و فرصت ایجاد دردسر نداشته باشند.
۴- تمامی کودکان، صرف نظر از اینکه مهاجم باشند یا تسلیم، به تشویق نیاز دارند تا بتوانند رفتار خود را اصلاح کنند. به همه افراد خانواده تذکر دهید تا این نکته را در برخورد با فرزندتان رعایت کنند.
۵- کودک کتک زننده را نادیده بگیرید و بیشتر توجه خود را به کودک کتک خورده معطوف کنید. در این صورت کودک مهاجم برای رفتارش پاداشی نخواهد گرفت.
۶- اگر چندین بار به فرزند خود تذکر دادید ولی او باز هم به کتک زدن دوست خود اقدام کرد، عذرخواهی او را نپذیرید. برخی کودکان می دانند که عذرخواهی کردن آسانترین راه فرار از تنبیه شدن است. کودکان باید بیاموزند که عذرخواهی بدون تغییر رفتار، بی ارزش است.
۷- محروم کردن کودک مهاجم از فعالیت مورد علاقه اش، می تواند یک تنبیه موثر باشد. به شرط آنکه علت آن را برای او توضیح دهید.
۸- برنامه های خشنونت آمیز تلویزیونی می تواند روحیه تهاجمی را در کودکان تقویت کند.
۹- گاهی اوقات مذاکره ی فرد کتک خورده با شخص کتک زننده فایده ای ندارد. بعنوان مثال شکایت کردن از فرد مهاجم به والدینش ویا اینکه که کارش باعث ناراحتی دوستش شده، بی فایده است. در این صورت والدین باید به کودک خود بگویند که از خودت دفاع کن و تو هم او را کتک بزن.برای کودکان بزرگتر از ۳ سالگی کتک زدن و گاز گرفتن نوعی روش ارتباط برقرار کردن است. برای اینکه روش های بهتری به آنها آموزش بدهید مطلب زیر را مطالعه کنید.
از کلمات استفاده کن!
پسری دو ساله ای که بدرفتاری های بسیاری داردو مادرش به او می گوید: «اگر پارک برویم و او کسی را هل بدهد، بزند یا با او دعوا کند اصلا تعجب نمی کنم. اما از این موضوع بسیار خجالت و رنج می کشم و در این حالت فریاد می زنم: « نباید کتک بزنی. کتک زدن کار خوبی نیست!». سپس می روم پیش آن کودک و دستانش را می گیرم و از او عذرخواهی می کنم. متاسفانه همیشه هم اوضاع به همین خوبی تمام نمی شود. من سعی می کنم هر باری که این کارها را انجام می دهد به او یادآوری کنم باید به جای مشت و دعوا، حرف بزند. باید از کلمات برای خواسته ها یا ناراحتی های خود استفاده کند. همیشه نگران این موضوع هستم پسرم در آینده یک قلچماق و آدم دعوایی بشود.»
مشکلی رایج با دلایلی متفاوت
در سه سال نخست زندگی کودکان، مشت زدن یا گاز گرفتن کاملا طبیعی و نرمال است. این کارها هیجان زیادی دارد که کودکان از عهده کنترل آنها بر نمی آیند. شاید نخستین باری که چنین رفتاری را از فرزند خود ببینید، تصور کنید این رفتار همیشه ادامه خواهد داشت. اما دلیلی برای این نگرانی وجود ندارد – البته تا سن زیر سه سال. کودکان موجودات غیراجتماعی و اولیه هستند که هنوز رفتارهای اجتماعی را یاد نگرفته اند. به آنها به چشم یک غارنشین نگاه کنید. مشت زدن و گاز گرفتن نیز روش ارتباطی انسان های اولیه بوده است.البته، پیش از اینکه کودک لغات زیادی بیاموزد، با مشت، گاز، جیغ و گریه حرف های خودش را بیان می کند. این رفتارها برای کودکان صفر تا سه ساله کاملا طبیعی هستند. پیش از اینکه بخواهید مانع از رفتارهای ناخوشایند فرزند خود بشوید، درک کنید برای چه این کارها را می کند؟ چه می خواهد؟ چه چیزی ناراحتش کرده است؟
اهمیت سن کودک
هنگامی که کودک یک ساله می شود آمادگی آزمایش محدودیت ها و تجربیات علت و معلول را دارد. او ممکن است به طور مدام کلید عروسکی را فشار دهد تا آواز بخواند. یا ممکن است حتی برای در آوردن داد شما و تجربه حس وحشت، گاز بگیرد. والدین تصور می کنند بعید است کودکان در حالتی غیر از عصبانیت مشت بزنند یا گاز بگیرند.اما این صحت ندارد. کودکان بین ۱۸ ماهگی تا دو سال، برای جلب توجه کتک می زنند و گاز می گیرند. این روش سوءاستفاده آنها است و خیلی سریع پاسخ می دهد و آنها به خواسته ها خود می رسند. مثلا کودک دو ساله با مشت زدن به مادر او را مجبور می کند تا تلفن را قطع کند. کودکان از این ترفند برای اجرای خواسته های خود سوءاستفاده می کنند.بیرون از خانه بازی کردن را فراموش نکنید. حتی اگر هوا سرد بود نیز سعی کنید او را بیرون ببرید. زیاد در خانه ماندن باعث کسالت و ناراحتی کودکان می شود
دفاع شخصی
کودکان هنگامی که ناامید و ناراحت می شوند نیز برای دفاع از خود گاز می گیرند یا مشت می زنند. این کارها به کودک کمک می کنند تا احساس ناراحتی خود را تخلیه کند.
جلوگیری از بروز این رفتارها
بسیاری از کودکان فقط در مواقع خاص و به ندرت گاز می گیرند یا مشت می زنند. اما بعضی از آنها، تا پیش از سه سالگی و یافتن توانایی برای بیان احساسات و نیازهای خود، با جیغ، کتک و گاز حرف های خود را بیان می کند. برای کم کردن احتمال بروز این اتفاق در کودک خود، باید احساسات خود را کنترل کنید و صدای خود را بالا نبرید زیرا صدای بالا باعث تحریک بیشتر کودک می شود. همیشه سعی کنید، محکم، جدی و فرز باشید.برای جلوگیری از اینگونه رفتارهای کودک می توانید رفتارهای زیر را انجام دهید:ثابت قدم و همیشه روی حرف خود باشید: برای از بین رفتن خشم، مشت زدن یا گاز گرفتن کودک هیچ مدت زمان مشخصی وجود ندارد. اما اگر هربار که او این کارهای زشت را انجام داد، بد بودن آن را برایش یادآوری کنید احتمالا پس از ۵ یا ۶ دعوا بالاخره می فهمد که نباید چنین رفتاری داشته باشد.
گوشه نشانی:
برای کودکان ۲ تا ۳ ساله، گوشه نشانی نیز از دیگر مسایل تاثیر گذار است. مادری می گوید: «هنگامی که پسر من دوساله بود، اگر به خواسته هایش نمی رسید به بازوی من مشت می زد. من به او می گفتم نباید بزنی. آیا می خواهی تنبیه و در یک گوشه حبس شوی!». پس از آن بود که کمتر این واکنش را انجام می داد.
منبع: جوانی ها
ارسال دیدگاه