قصه‌گویی تربیت کودک را ساده و دنیای کودک را غنی می‌کند

به گزارش خبرگزاری کودک پرس، استان آذربایجان شرقی،در این نشست قربانزاده خیاوی با اشاره به این‌که قصه‌گویی هنری کارآمد برای تربیت شایسته کودک و نوجوان است گفت: «در تمام دوران انسان‌ها پای قصه‌ها نشسته و با شنیدن حکایت‌ و روایت‌ها به آرامش رسیده‌اند و در دل آرامش بوده که تفکر شکل گرفته و مخاطبان قصه پرسشگر و توانا در حل مسئله بار آمده‌اند.»

قصه‌گویی تربیت کودک را ساده و دنیای کودک را غنی می‌کند
این نویسنده کودک و نوجوان با تاکید به نقش هدایتگری قصه‌گویی، این هنر دیرین را در تحکیم بنیان خانواده موثر دانست و گفت: «قصه‌گویی تاثیر شگرفی در پر کردن شکاف نسل‌ها دارد و حتم داشته باشیم کودکی که سر بر شانه والدینش می‌گذارد و از زبانش قصه می‌شنود رابطه‌ای عمیق بین خود و قصه‌گو حس کرده و آن را پاس خواهد داشت.»
داور جشنواره‌های قصه‌گویی در ادامه به خصوصیات یک قصه‌گوی خوب و موفق اشاره کرد و گفت: «قصه‌گویی که تنها برای جشنواره قصه می‌گوید در درازمدت دلسرد می‌شود و رشدش متوقف خواهد شد، روح یک فرد قصه‌گو بواسطه قصه‌گویی مداوم زنده می‌ماند و پویا می‌شود لذا ضرورت دارد یک قصه‌گو همواره و در هر فرصتی قصه بگوید.»
حسین قربانزاده خیاوی با بیان این‌که قصه‌گویی یک هنر صرفا زنانه نیست گفت: «سالیان سال از پدربزرگم قصه شنیدم که بعد از گذشت سه دهه هنوز مزه قصه‌ها و طنین صدایش را حس می‌کنم، ما مربیان باید تلاش کنیم پسرها هم مثل دخترها برای قصه‌گویی اشتیاق پیدا کنند. بسیار خرسندم که در این جشنواره چند پسر هم قصه‌گویی کردند.»
مربی داستان‌نویسی مراکز تبریز در ارتباط بودن قصه‌گویی با همدیگر را مهم قلمداد کرد و افزود: «قصه‌گویی یک هنر فردیست اما ارتباط گروهی منجر می‌شود به تبادل تجربه، هم‌افزایی و ایجاد رغبت و انگیزه برای ادامه فعالیت.»

قصه‌گویی تربیت کودک را ساده و دنیای کودک را غنی می‌کند
وی در این خصوص لزوم تشکیل انجمن دائمی قصه‌گویی استان را یادآور شد تا قصه‌گویان کانونی و آزاد از روند فعالیت هم آگاه شوند و آموزش‌ها مستمر و مداوم شود.
حسین قربانزاده خیاوی گفت: «اختصاص زمان مناسب برای شکل‌گیری یک اجرای موفق برای همه آشکار است اما دیده می‌شود فردی که توانایی خوبی برای قصه‌گویی دارد با تمرین کم اجرایی ضعیف ارائه می‌دهد. قصه روند و پروسه‌ای دارد باید بدرستی طی شود که آن‌را «مال خود کردن قصه» می‌نامیم.
در ادامهٔ این نشست مربیان و مخاطبان آزاد سؤال‌های خود در خصوص مسائل و مشکلات پیش‌رو را مطرح کردند و قربانزاده خیاوی به پرسش‌ها پاسخ داد.
چگونگی دسترسی به متن‌های مناسب، لزوم ارتباط قصه‌گویان آزاد با کانون، اختصاص زمان برای شناسایی قصه‌گویان و آموزش آن‌ها موضوعاتی بود که در نشست تخصصی مورد بحث و بررسی قرار گرفت.