تولیدات رسانه ای کودک و نوجوان موضوعی بسیار مهم است

امروزه می‌توان با پررنگ شدن تولیدات رسانه‌ای حوزه کودک و نوجوان و با اهمیت دادن به این موضوع، اثرات مهمی در کودکان و نوجوانان ایجاد کرد و و موجب کاهش آسیب ها در بزرگسالی شد.

به گزارش کودک پرس ،رضا مهرانفر، کارگردان و تهیه کننده تلویزیون و همچینن کارگردان برنامه تلویزیونی کودک شو در شبکه نسیم و برنامه اعجوبه ها در شبکه سه سیما، با اشاره به تولید برنامه های کودک و نوجوان گفت: «سیر نزولى آثار تولید شده در حوزه کودک و نوجوان در این سالها می تواند نشان دهنده این موضوع باشد که بعد از دهه ٦٠ و اوایل دهه ٧٠ در واقع باید در سینما و تلویزیون به برنامه کودکان و نوجوانان، بیشتر اهمیت داده می‌شد. اما امروز اگر نگاهى به شبکه هاى تلویزیونى داشته باشیم متوجه خواهیم شد که گروه کودک و نوجوان از بسیاری از شبکه ها کمرنگ تر شده و یا اینکه فعالیت جدى مانند گذشته، انجام نمی شود. این در حالی است که سازندگان برنامه نه تنها باید تخصصى تر کار کنند، بلکه آینده کودکان و نوجوانان را هم جدى بگیرند.»

مهرانفر در مورد لذت کار کردن با کودکان در تلویزیون گفت: «قطعا کار کردن با بچه ها با تمام سختی‌ها، لذت بخش است و اینکه بچه ها تاثیرپذیرى بیشترى دارند و بلافاصله با کار و عوامل اجرایی کار ارتباط برقرار می کنند و با توجه به اتفاقات پیش بینی نشده در صحنه؛ کار با کودکان همیشه برای ما هیجان انگیز و البته گاهى هم دردسرساز است.»

وی درباره حمایت مخاطبان برای کمک به برنامه کودک و نوجوان گفت: «بیشترین تاثیر و حمایتی که مخاطب می‌تواند در تولید این آثار بگذارد این است که پس از عرضه این محصولات، از آن استقبال کنند.»

این کارگردان تاکید کرد: «البته نکته قابل تأمل این است که این آثار در این سال‌ها کمتر عرضه شده و عموما کیفیت آنها نسبت به دهه هاى گذشته پایین تر بوده؛ در واقع برای پیشرفت در تولید برنامه کودک و نوجوان؛ این سازندگان و تولیدکنندگان کشورمان هستند که باید جذب مخاطب کنند، آنها باید بتوانند مخاطب خود را راضى نگه دارند و به این نکته توجه کنند که اگر مخاطب به عنوان بیننده با اثر خوبی روبرو شود از آن استقبال می کند در غیر این صورت جذب آن نخواهد شد.»

وی افزود: «مهمترین معیار براى تولید برنامه کودک و نوجوان از دیدگاه من این است که ابتدا بتواند برای مخاطبانش لحظات سرگرم کننده و شاد ایجاد کند. این در حالی است که اکثر برنامه سازان در ساخت برنامه هایی به این صورت، فکر می‌کنند حتما برنامه باید داراى پیام بزرگى برای مخاطب باشد و با در نظر گرفتن هدفى، معتقد هستند که باید تربیت و درست زندگی کردن در برنامه نشان داده شود و این اتفاق سبب می شود که کودک بلافاصله از برنامه دور شود. در حالیکه معیار اصلی تولید برنامه ها، ایجاد جذابیت و زیبایى بصرى براى مخاطبان است و بعد از آن می توان در لابلاى زیبایى ها و فانتزى هاى کودکانه به شکل غیرمستقیم انتقال پیام و آموزش داد.»

وی ادامه داد: «محصولات فرهنگى می توانند بیشترین تاثیر را بر رشد فکرى، شخصیتى و فرهنگى کودکان و نوجوانان بگذارند که امروزه پر مخاطب ترینش همین رسانه هاى دیدارى هستند؛ در سینما و تلویزیون. در سینماى کودک و نوجوان باید به این نکات توجه بیشتری شود تا تاثیر بیشتری بر روی مخاطبان داشته باشد. ما باید با قهرمان پرورى براى کودکانمان با استفاده از داستانها، فیلمها و انیمیشن هاى جذاب، دائما آنها را به سمت رشد و بلوغ شخصیتى سوق دهیم و باعث نوآورى و خلاقیت در نسل جدید شویم و در نتیجه همین رشد شخصیتى و خلاقیت، کشورمان در مسیر توسعه قدم می گذارد و این همان نکته اى است که ما سالهاست از آن غافل هستیم و به نظرم باید هرچه زودتر براى آثار کودک و نوجوان و تاثیرگذاری آن روى بچه ها تصمیم مهمی گرفته شود.»

مهرانفر تاکید کرد: «خشونت، درگیرى و عصبانیت می‌تواند از تاثیرات نامناسب بودن آموزش، مهرورزى و محبت در کودکى و شناخت فرزندانمان باشد که بنده به همراه تیم برنامه سازم در برنامه کودک شو سعى کردیم این موضوع را تقویت کنیم و بصورت غیرمستقیم این آموزش را به خانواده ها بدهیم؛ موضوع دیگر همدل بودن مردم نسبت به یکدیگر است که باید بدان توجه شود؛ اینکه بعضی از افراد وظیفه اجتماعی خودشان را نسبت به هم فراموش کرده اند که این مشکل را می توان از دوران کودکى و با کمک فیلمها و تولیدات رسانه اى آموزش داد.»

مهرانفر بیان کرد: «موضوع دیگر اهمیت دادن به تحصیل، رشد و پرورش شخصیتى است که از سنین کودکى پایه گذارى می شود؛ یعنى تمام این محصولات فرهنگی، فیلم، انیمیشن و برنامه هاى کودک و تلویزیونى در دوران کودکى در حال تاثیر گذاری هستند و اگر ما در تولید این آثار به کیفیت بها بدهیم، در آینده می توانیم شاهد پایین آمدن آمارهاى خشونت، درگیرى، بى توجهى و… در جامعه باشیم.»

​​​​​​وی در پایان گفت: «در واقع آسیب‌هاى اجتماعی که اکثر اوقات در بزرگسالى مشاهده می شود را می توان در کودکى با استفاده از ابزار فرهنگ و هنر، خصوصا سینما و تلویزیون، اصلاح کرد و شاهد کاهش چنین معضلاتى در آینده باشیم.»