ضرورت بررسی تواناییهای کودکان استثنایی
استاد مددکاری اجتماعی با اشاره به نقش مددکاران در تربیت کودکان خاص گفت: تواناییها و محدودیتهای کودک استثنایی باید مورد بررسی قرار گیرد و روابط او با دیگران نیز باید دیده شود و با بهره گیری از روشهای مختلف، کودک باید به عنوان فردی مطالبهگر در جامعه فعالیت داشته باشد.
به گزارش کودک پرس ،نادر پوراصغریان، روز چهارشنبه در چهارمین کنگره آنلاین بینالمللی و سی و ششمین همایش مددکاری اجتماعی در ایران به مناسبت روزهای ملی و جهانی مددکاری اجتماعی با “موضوع مددکاری اجتماعی و ادغام اجتماعی” در سخنرانی خود با عنوان «ادغام اجتماعی کودکان و افراد با نیازهای ویژه» افزود: مددکار اجتماعی دارای نقش جامعه شناس کاربردی، مربی و معلم است که در حوزه آموزش توانبخشی و ارزیابی اولیه و خروجی میتواند بسیار اثرگذار باشد.
این استاد مددکاری اجتماعی تصریح کرد: مددکاری به عنوان یک تخصص و مهارت مطرح است. تواناییها و محدودیتهای کودک استثنایی باید مورد بررسی قرار گیرد و روابط او با دیگران نیز باید دیده شود و با بهره گیری از روشهای مختلف، کودک باید به عنوان فردی مطالبهگر در جامعه فعالیت داشته باشد.
وی اظهار کرد: کودک استثنایی باید بتواند در شناخت قوانین، کسب و کار و اشتغال و عضویت در انجمنها سهم نقش داشته و در جامعه حضور داشته باشد.
اصغریان افزود: باید ابتدا به این سئوال پاسخ داد که روش ادغام در جامعه و خانواده، در آموزش مدرسه، در حوزه بهداشت و درمان و یا تامین اجتماعی چگونه است؟.
وی بیان کرد: در جهان افراد با نیازهای خاص نسبت به کشور ما گستره بزرگتری را شامل میشوند. کارآمدی آموزش کودکان خاص، کم نتیجه است. کودکان باید در مدرسهای درس بخوانند که بعدا در همان جامعه با کودکان دیگر زندگی خواهند کرد.
این مددکار ادامه داد: نقش ارتباطات در پیشبرد امور انسان اهمیت فراوانی در جهت دستیابی به اهداف انسانی در جامعه دارد و در آموزش روانشناسی کودکان استثنایی به کارکردهای عادی این کودکان پرداخته شده است.
پوراصغریان گفت: تمامی سازمانی بین المللی بر ادغام افراد نیازمند به کمکهای ویژه بخصوص کودکان با دیگر اقشار جامعه تاکید دارند.
ارسال دیدگاه