لزوم گشودن کمتر پنجره های مختلف در داستان های کوتاه کودکانه

حسین قربانزاده خیاوی نویسنده کودک و نوجوان مشگین شهری معتقد است: گشودن پنجره‌های مختلف از یک موضوع در داستان کوتاه مخاطب را به بیرون پرتاب می‌کند.

به گزارش کودک پرس ،حسین قربانزاده خیاوی نویسنده کودک و نوجوان در سی و چهارمین نشست مجازی انجمن ادبی صبا اهواز در جمع کارشناسان و اعضای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خوزستان، ضمن ابراز خرسندی از بچه‌های داستان نویس خوزستانی بیان کرد: در داستان موضوع باید حول یک محور بچرخد و شروع و تحول در داستان از عناصر مهم هستند و  به همین علت بایدداستان را از بهترین جای اتفاق‌ها آغاز کنیم.

قربانزاده در مورد شروع داستاندر مقایسه با فیلم سینمایی افزود: در فیلم سینمایی با یک تصویر از چهره بازیگر فیلم شروع می شود و جاذبه‌های زیادی در فیلم وجود دارد که می‌تواند مخاطب را جذب کند؛ اما در داستان تنها با کلمه سر و کار داریم کلماتی که خشک و بی‌جان هستند و این هنر نویسنده است که می‌تواند کلمات بی جان را جان‌بخشی کند. اگر نویسنده نتواند با هنرمندی کلمات را کنار هم بچیند، مخاطب در همان اول از داستان جدا شده و علاقه‌ای به خواندن داستان ندارد.

وی با بیان اینکه تحول در داستان کوتاه نقش مهمی را ایفا می‌کند، تصریح کرد: هر چند در داستان کوتاه شاهد تحول کمتر هستیم، اما باید تلاش کرد در یک فرایند کوتاه بهترین مطلب را به مخاطب عرضه کرد.

مدرس داستان نویسی ادامه داد: داستان کوتاه یک برش کوچک از زندگی ما است و نویسنده مانند رمان فرصت زیادی ندارد باید بتوانددر یک زمان کوتاه شخصیت‌ها را متحول کند چون شخصیت‌ها انسان‌هایی هستند که با یک جمله متحول شده و باعث می‌شود که راه و روش زندگی شان عوض شود.

این منتقد ادبی بر این باور است که  باید در داستان بیشتر محتاط بود چون داستان مثل حقیقت و واقعیت نیست. در داستان نویسی باید داستان را برای خواننده باورپذیر کرد.

مولف «روی سیم تار» افزود: نویسنده وقتی داستان می‌نویسد همیشه باید از خود این سوال را بپرسد که برای چه کسی داستان می‌نویسد و جواب این پرسش درون مایه داستان و هدفی که از نوشتن دارد را، مشخص می کند.

این نویسنده کودک و نوجوان در بخش دیگر سخنان خود به کارکرد دیالوگ در داستان پرداخت و اضافه کرد: دیالوگ در داستان کارکردهای مختلفی دارد که معرفی کردن شخصیت، پیش بردن داستان، ارائه اطلاعات در مورد زمان و مکان و کنش‌های مختلف در داستان ، همه به دیالوگ برمی‌گردند.

قربانزاده باورپذیری، گنجایش و رفتار در داستان را از دیگر عوامل تاثیر گذار در داستان ذکر کرد و گفت: هرچند ممکن است یک داستان از نثر، موضوع، دیالوگ و فضای خوبی برخوردار و همه عناصر داستانی به زیبایی کنار هم چیده شده باشند؛ اما داستانی موفق است که بتواند در پایان برای مخاطب باورپذیر شود و اگر داستانی نتواندباورپذیر باشد ؛فاتحه آن داستان خوانده است.

وی با اشاره به اینکه در داستان کوتاه باید از گنجایش مناسب استفاده کنیم، اظهار کرد: در داستان کوتاه نباید از موضوعات سنگین به‌کار ببریم، چون داستان کوتاه ظرفیت موضوع های متفاوت را ندارد و نویسنده تلاش می‌کند که با کمترین کلمات بهترین داستان را بنویسد.

نویسنده «آب و زنجیر» رفتار در داستان را از جمله عناصر برجسته داستان دانسته و افزود: رفتار در داستان به ما کمک می‌کند که شخصیت‌های داستان را بهتر بشناسیم و استفاده از رفتارهایی مانند: تند حرف‌زدن ،ناخن جویدن،پشت سرهم پلک زدن و… در داستان،شخصیت داستان را به ما معرفی می‌کند و نویسنده باید هنگام نوشتن، رفتار در داستان را مدنظر داشته باشد.

وی با بیان این موضوع که داستان کوتاه مجال باز کردن پنجره‌های متفاوت به نویسنده نمی‌دهد، عنوان کرد: نویسنده باید بتواند در داستان کوتاه از پنجره‌های متعددی که باز می‌کند استفاده کرده تا حواس خواننده از پنجره به بیرون کشیده نشود.

قربانزاده ضمن توصیه به نوجوانان که باید نقدپذیر باشند، یادآور شد: بخش بزرگ یادگیری به مطالعه، تمرین روزانه و خاطره بر می‌گردد. تلاش کنید دفترچه‌ای تهیه کرده و اتفاقات هر روز زندگی، خاطرات خودتان و بزرگ‌ترها که گنجینه هستند، را بنویسید تا بتوانید در آینده به نویسنده خوبی تبدیل شوید.