اتحاد مسئولان و خانواده‌ها برای دورکردن کودکان از آموزش صحیح

الهه رضایی هم‌زمان با هفته ملی کودک از اجرای مجریان کودک و نوجوان این روز‌های تلویزیون و تفاوتشان با برنامه‌های دهه ۶۰ گفت.

به گزارش کودک پرس ، الهه رضایی، مجری و گوینده برنامه‌های تلویزیونی کودک و نوجوان دهه شصت است. وی هنگامی که 15 سال داشت، برای اجرای برنامه کودک در تلویزیون پذیرفته شد. این مجری با لحن آرام و مهربان و اجرای آموزنده‌اش توانست یکی از محبوب‌ترین مجری‌های دهه شصت شود و خاطرات زیادی را برای کودکان آن سال‌ها رقم بزند. هم‌زمان با روز ملی کودک با وی گفت‌وگو کرده‌ایم.

**آن‌هایی که مسئول هستند، برایشان اهمیتی ندارد

الهه رضایی درباره عدم توجه به مقوله فرهنگی کودکان و تولیدات کم سریال‌ها و فیلم‌های سینمایی در این حوزه، بیان کرد: حتماً فرهنگ مردم برایشان اهمیت ندارد. احتمالاً مسئولان و دست‌اندرکاران به کسانی که می‌خواهند فعالیت فرهنگی انجام دهند، اجازه نمی‌دهند. یعنی اگر کسی بخواهد فعالیت فرهنگی در هر حوزه‌ای انجام دهد، نیاز به یکسری عوامل و امکانات دارد که باید در دسترسشان باشد. وقتی امکانات لازم در اختیارشان گذاشته نمی‌شود، نمی‌توان فعالیتی انجام داد. حتماً آن‌هایی که مسئول هستند، برایشان اهمیتی ندارد.

**تلویزیون جاهای خالی زیادی در حوزه کودک و نوجوان دارد

مجری باسابقه تلویزیون در پاسخ به این پرسش که عملکرد برنامه‌های کودک و نوجوان حال حاضر صداوسیما را چگونه می‌بینید، عنوان کرد: مدت‌هاست که اطلاعی ندارم، چون خیلی برنامه‌ها را دنبال نمی‌کنم. اما چیزهای خوبی نشنیدم. بازخوردهایی که داشته‌ام حاکی از این بوده که تلویزیون جاهای خالی زیادی در حوزه کودک و نوجوان دارد و برنامه‌های لازم برای این رده سنی مهم تولید نمی‌شود. چون کسانی که دست‌اندرکار هستند، افرادی غیرمطلع‌اند و حداقل آنچه آموخته‌اند با آنچه برای بچه‌ها اجرا می‌شود، تفاوت دارد. متأسفانه کسانی که این عزیزان را به کار گرفته‌اند به این موضوعات اصلاً اهمیت نمی‌دهند. اشخاصی که قبلاً در این حوزه فعالیت داشتند و در این زمینه صاحب‌نظر هستند هم بارها تذکر داده‌اند، اما خب کمتر به آن توجه شده است.

**مسئولان و خانواده‌ها دست‌به‌دست هم دادند که کودکان را از آموزش صحیح دور کنند

این مجری با اعلام اینکه برنامه‌های آموزش‌محور برای کودکان باید به‌صورت عملی باشد نه شعاری، افزود: متأسفانه هم مسئولان و هم ‌خانواده‌ها به‌طور نگران‌کننده‌ای دست‌به‌دست هم داده‌اند که کودکان را از آموزش و فرهنگ صحیح دور کنند. حالا منظور از آموزش نه آن آموزش‌های مستقیمی که ما در زمان کودکی‌مان داشتیم و نه آن آموزش‌های سنگینی که الان در آموزش و پرورش است که فقط به فکر یاد دادن به این قشر از طریق حفظ کردن مفاهیم، کلمات، عبارات و جملات هستند و نه اینکه فقط منوط به سرگرمی شود. آموزش‌ها باید به‌صورت عملی باشد و زمان کوتاه‌تری را صرف کند. پدر و مادرها باید حوصله‌شان بیشتر از این‌ها باشد. حد و حدود کودکانشان را به آن‌ها متذکر شوند. اینکه با در اختیار گذاشتن تبلت، موبایل و… می‌خواهند از دست سر و صداهای کودکان خلاص شوند، درواقع عین ظلمی است که به کودکانشان می‌کنند و نه لطف. کودکان باید بدانند که چه مواردی برایشان خطرناک است. الان خانواده‌ها تا آخر شب همراه با بچه‌هایشان می‌نشینند و تلویزیون می‌بینند، در حالی که باید برنامه‌های این رده سنی جدا باشد. بچه‌ها نباید مدام با تبلت و کامپیوتر بازی کنند.

**نسل بی‌حوصله، کسل و کاهلی که در آینده خواهیم داشت

الهه رضایی درباره استفاده زیاد کودکان از تبلت و بازی‌های کامپیوتری خاطرنشان کرد: استفاده از این وسایل باید ساعت داشته باشد. به‌کارگیری مکرر از این وسایل باعث می‌شود بچه‌ها دیگر مطلب آموزنده‌ای یاد نگیرند و بیشتر سرگرمی‌های آموزشی را بیاموزند. البته خوب است که یک بخش از آموزش کودکان از طریق سرگرم کردنشان باشد، اما واقعاً باید با دقت بیشتر و تحت نظارت افراد اهل فن انجام شود. در غیر این صورت در آینده نسل بی‌حوصله، کسل و کاهلی خواهیم داشت که در به‌کارگیری انرژی و رسیدن به ایده‌ال‌های مناسب برای جامعه و آینده‌شان عاجز می‌مانند. چون خانواده‌ها خود در دوران کودکی‌شان خیلی سختی کشیدند پس بچه‌هایشان نباید دیگر سختی بکشند. این استدلال خود باعث شده کودکان دیگر حوصله کارکردن و یادگیری نداشته باشند و به سمت کارهای غیرفرهنگی بروند.

**مسئولان صداوسیما خیلی همکاری نمی‌کنند

رضایی در پایان درباره اجرای مجریان برنامه‌های کودک و نوجوان افزود: مگر کلاً الان برنامه‌های کودک چند مجری دارند؟ من فکر نمی‌کنم بیشتر از دو- سه مجری که بنظرم بعضی‌هایشان هم قدیمی هستند و خودشان را با شرایط جدید وفق داده‌اند، باشند. من خیلی اطلاعی ندارم، اما تا آنجایی که می‌دانم، یکسری از مجریان بوده‌اند که بچه‌ها دورشان می‌نشینند و با جیغ زدن، زدن کف و گفتن هورا و اجرای یک موزیک، برنامه را اجرا می‌کنند. آموزش‌ها خیلی کم بوده است. در گذشته فیلم‌ها و سریال‌های ایرانی، کارتون‌ها و انیمیشن‌های خارجی که خریداری می‌شد هم آموزشی بودند. این‌ها الان جایشان خالی است. متأسفانه این موارد را هم خیلی مطرح کردیم، اما اصلاً اهمیت داده نشد. ظاهراً مسئولان صداوسیما و بقیه مسئولان خیلی همکاری نمی‌کنند.

 

 

 

 

 

منبع: ایرنا