علائم یک كودك اوتیستیک

به گزارش کودک پرس ، افراد مبتلا به اوتیسم معمولاً حداقل نصف علائمی را كه در زیر عنوان شده است نشان می دهند . این نشانه ها از خفیف تا شدید متغیر هستند. در موقعیت های كاملاً متفاوت، رفتارهایی كه با سن كودک تطابق ندارد مشاهده می گردد. اصرار به یكسانی داشته و در مقابل تغییر مقاوم هستند.

 

1. مشكلات شدید تكلمی دارند.
2. در بیان نیازها مشكل دارند و از اشارات و حركات به جای كلمات استفاده می كنند.
3. اغلب از ضمایر استفاده معكوس می كنند ، به جای استفاده از « من» از «تو» استفاده می كنند .
4. كلمات و یا جملات دیگران را تكرار می كنند.
5. خنده و گریه بی دلیل دارند و یا بدون علت مشخص نگران و مضطرب می شوند.
6. قشقرق به پا می كنند و به دلایلی كه برای دیگران آشكار نیست شدیداً پریشان می شوند.
7. قادر نیستند با دیگران رابطه برقرار كنند.
8. دوست ندارند در آغوش گرفته شوند و یا دیگران را در بغل گیرند.
9. تماس چشمی ندارند یا تماس چشمی آنها اندك است.
10. به روش آموزش معمول پاسخ نمی دهند.
11. با اسباب بازی، درست بازی نمی كنند.
12. چرخیدن و تاب خوردن را خیلی دوست دارند.
13. احساس درد كمتر یا بیشتر از حد دارند.
14. از خطرات نمی ترسند.
15. پر تحرك یا كم تحرك هستند.
16. به صحبتها و یا صداها پاسخ نمی دهند به طوری كه به نظر می آید ناشنوا هستند اگر چه حس شنوایی سالم است.
17. ۷۰ % كودكان مبتلا به اوتیسم، ناتوانی هوشی دارند.

 

• باورهای غلط درباره اوتیسم:

1.  كودكان مبتلا به اوتیسم هرگز ارتباط چشمی برقرار نمی كنند.
2.  كودكان اوتیستیك نبوغ دارند.
3. كودكان مبتلا به اوتیسم صحبت نمی كنند.
4. كودكان اوتیستیك قادر به نشان دادن محبت خود نیستند.
5.  منظور از پیشرفت این كودكان یعنی این كه كاملاً شفا یابند.
6. كودكان مبتلا به اوتیسم نمی توانند به دیگران لبخند بزنند.
7.  كودكان اوتیستیك تماس بدنی محبت آمیز برقرار نمی كنند.

 

ما می دانیم كه این كودكان تحریكات حسی را به گونه ای متفاوت درک می كنند كه موجب اشكال در ابراز محبت و برقراری ارتباط عاطفی در آنها می گردد. اما به هر حال این كودكان می توانند محبت كنند. در صورتی كه این كودكان را باور كنیم قادر به داد و ستد عاطفی با آنها هستیم.

 

اختلال بینایی همان كاهش توانایی دیدن است.

نیمه بینا: كاملاً مشخص است.

كم بینا: اشخاصی كه حتی با اصلاح چشم با وسایل كمكی نیز با مشكل مواجه هستند. نابینایان می توانند از باقی مانده بینایی خود استفاده نمایند. فقط۲۰% آنان نابینای مطلق هستند .

نابینای آموزشی: فردی است كه قادر به استفاده از بینایی نیست و بر حواسی مانند شنوایی و لامسه تكیه می كند و باید از آموزش خاص هماهنگ با استفاده از حواس دیگر برای یادگیری استفاده كند.

 

اختلال شنوایی: به فردی ناشنوا اطلاق می شود كه حس شنوایی او برای هدف های معمولی زندگی مفید و قابل استفاده نباشد، که به خفیف   (۴۰-۲۵ دسی بل )، متوسط (۵۵-۴۱ دسی بل )، نیمه شدید (۷۰-۵۶ دسی بل )، شدید   (۹۰-۷۱ دسی بل )، عمیق  (۹۱ دسی بل ) تقسیم بندی شده است.

 

• مهم ترین اصل در بهداشت روانی خانواده، پذیرش استعدادها، تفاوت های فردی و در نهایت معلولیت فرزند است. با توكل به خداوند بزرگ با در نظر گرفتن توانایی های فرزند خود و با دلگرمی هر چه بیشتر در كنار آموزگاران با همراهی همه افراد خانواده،  نقایص كودك خود از قبیل مشكلات حسی، جسمی، حركتی و ذهنی را بشناسیم و با قرار گرفتن كودک در جایگاه مناسب موافقت نماییم تا شاهد پیشرفت هرچه بیشتر او باشیم.