کودکان فلسطینی مدرسه ندارند

پایگاه میدل ایست آی در گزارشی به موضوع تخریب روستا‌های فلسطینیان در کرانه باختری توسط رژیم صهیونیستی پرداخته و اثرات آن بر آموزش کودکان را بیان می‌کند.

در این گزارش آمده است: تنها ۲۰ روز پس از آن که مردم زانوتی شهر الخلیل برای اولین بار در ماه مارس سال جاری مدرسه‌ای با بلوک‌های سیمانی و حلب ساختند، نیرو‌های رژیم صهیونیستی با توجیه عدم دریافت مجوز این مدرسه، شبانه با بولدوزر‌ها آن را تخریب کردند. با این وجود مدرسه مجددا توسط مردم بازسازی شد، اما در اولین روز مدرسه در هفته گذشته مسئولان مدرسه اخطاری از مقامات رژیم صهیونیستی با این مضمون دریافت کردند: یا خودتان مدرسه را تخریب کنید یا در هفت روز آینده ما آن را تخریب خواهیم کرد.

طبق اعلام دفتر هماهنگی کمک‌های بشردوستانه (OCHA) سازمان ملل، این مدرسه یکی از ۴۴ مدرسه در سراسر کرانه غربی است که در معرض خطر تخریب کامل یا جزئی قرار دارد.

اکثر افراد آسیب دیده از تخریب‌ها در منطقه C هستند که حدود ۶۱ درصد از کرانه غربی را تشکیل می‌دهد و از زمان موافقت نامه ۱۹۹۳ اسلو تحت کنترل کامل رژیم صهیونیستی بوده است.

حدود ۳۰۰ هزار فلسطینی در این منطقه زندگی می‌کنند. در میانه درگیری تخریب مدارس توسط رژیم صهیونیستی و درخواست روزانه فلسطینیان برای ساخت مدارس جایگزین، یک سوم جمعیت بی مدرسه مانده اند.

در این بحبوحه ۱۰ هزار کودک در کانکس، چادر و مدارس حلبی درس می‌خوانند. اما این مدارس نیز از خطر تخریب توسط مقامات رژیم صهیونیستی در امان نبوده و بار‌ها و بار‌ها با توجیه غیرقانونی بودن این مدارس اقدام به آوار کردن آن‌ها کرده‎اند.

دفتر هماهنگی فعالیت‌های دولت در مناطق (COGAT) -آژانس مسئول اجرای سیاست رژیم صهیونیستی در کرانه غربی- به میدل ایست آی گفت: تعداد کمی از ساکنان فلسطینی پرونده‌های مربوط به ساخت مدارس را تهیه می‌کنند. این نهاد مسئول صهیونیستی در پاسخ کتبی گفت، باید تاکید کرد که تعداد درخواست‌هایی که توسط ساکنان فلسطین ارائه می‌شود، به طور کلی بسیار کم است.

ساکنان فلسطینی علت عدم مراجعه برای دریافت مجوز را مخالفت قطعی با این درخواست می دانند و اظهار می کنند پس از ساخت مدرسه اقدام به دریافت مجوز می کنیم تا شاید در عمل انجام شده مجبور به صدور مجوز شوند.

عمر شاکر رئیس سازمان دیده بان حقوق بشر در فلسطین و رژیم صهیونیستی گفت: “این بخشی از سیاست رژیم صهیونیستی است که شرایط محدود کننده‌ای برای فلسطینی‌ها ایجاد می‌کند …، اما متاسفانه کودکان هزینه آن را پرداخت می‌کنند. علاوه بر این، اداره امور مدنی برنامه‌های مربوط به ایجاد موسسات آموزشی را با توجه به قوانین و رویه‌های برنامه ریزی مورد بررسی قرار می‌دهد. “

این در حالی است که مدافعان حقوق بشر می‌گویند پروسه دریافت مجوز، نمایش مسخره‌ای است که حاکی از تبعیض تثبیت شده و نقض قوانین بین المللی است.

شاکر افزود: “ارتش رژیم صهیونیستی درخواست‌های ساختمانی فلسطین را به طور منظم رد می‌کند و تنها ۱ درصد از این منطقه را به توسعه فلسطین تخصیص داده است. “

وی اظهار داشتد: “این بخشی از سیاست رژیم صهیونیستی است تا شرایط سختی برای فلسطینی‌ها ایجاد کند که اساسا به انتقال اجباری منجر شود. “

روستای بدوئین عمدتا ساخته شده از سازه‌های موقت در زانوتی -معبر ساکنان صهیونیستی از کرانه غربی به بئر شبع شهر مهم صحرای نگوو- جامعه کشاورزی فلسطینی‌ای است که ساکنانش عمدتا روی زمین کار می‌کنند.

پیش از ساختن مدرسه موقت در زانوتی که حدود ۴۰ دانش آموز دارد و رژیم صهیونیستی اخطار تخریب آن را داده و در تخریب اول وسایل آن را به سرقت برده‎اند، دانش آموزان این منطقه می‌بایست برای تحصیل مسیر طولانی‌ای را پیاده روی کنند.

طبق گزارش سازمان دیده بان حقوق بشر، حدود ۱۷۰۰ کودک که مستمرا با احتمال بسته شدن جاده‌ها یا کمبود وسایل حمل و نقل در کرانه غربی روبرو هستند، ۵ کیلومتر و یا بیشتر پیاده می‌روند تا به مدرسه برسند.

به گفته عمر شاکر، کودکان فلسطینی به ویژه در منطقه C و مناطق محصور شده توسط شهرک‌ها اغلب مورد آزار و اذیت قرار می‌گیرند و به صورت فیزیکی و یا زبانی توسط شهرک نشینان هدف قرار می‌گیرند. وی ادامه داد:” مشکلاتی نظیر مسافت زیاد و آزار و اذیت توسط شهرک نشینان سبب می‌شود تا والدین فرزندان خود به ویژه دختران را به مدرسه نفرستند. “

وزیر آموزش و پرورش فلسطین در تماس‌های مکرر میدل ایست آی برای مصاحبه در مورد دانش آموزان فلسطینی منطقه C در دسترس نبود.

به نظر می‌رسد رژیم صهیونیستی در تلاش است تا تمام این منطقه را به سرزمین‌های اشغالی در سال ۱۹۴۸ متصل کند. آن‌ها می‌خواهند این جوامع فلسطینی از این جا خارج شوند.

سازمان دیده بان حقوق بشر تاکید کرد که سیاست رژیم صهیونیستی در کرانه غربی نقض جدی قوانین بین المللی، به ویژه کنوانسیون ژنو و اساسنامه رم است که “انتقال اجباری عمدی غیرنظامیان در قلمرو اشغالی یا جابجایی افراد تحت فشار” را ممنوع کرده است. توجیهی که رژیم صهیونیستی از آن استفاده می‌کند نه براساس امنیت بلکه براساس فقدان مجوز بیان می‌شود.

تلاش‌های بین المللی برای متوقف کردن این نقض قانون روندی کند دارد، اما شاکر می‌گوید که در سال‌های اخیر جنبشی در این زمینه صورت گرفته است.

شاکر گفت: “کشور‌های اروپایی که نیاز‌های منطقه C را تامین می‌کنند، درصدند فراتر از محکومیت‌های معمولی، خواهان بازپرداخت دارایی‌های تخریب شده توسط رژیم صهیونیستی باشند … این گامی مهم است”.

هفته گذشته، کمیسیون مقاومت برای مجوز مدرسه به دادگاه صهیونیستی شکایت کرد. اما شانس موفقیت بسیار ضعیف است.