به گزارش کودک پرس محبتی که پدر را به سهلگیری و آزاد و رهاگذاشتن کودک ترغیب مینماید و قاطعیتی برخواسته از دوراندیشی و ژرفنگری که او را معتقد به استحکام و سختگیری میکند.
«تربیت کودک باید حول دو محور متفاوت و در عین حال متجانس شکل گیرد. یکی سهلگیری و واگذاری و دیگری سختگیری و کنترل، ضمن رعایت حد اعتدال در این دو شیوه متضاد. رمز بزرگ و هنر ظریف تربیت متعادل برای پرورش شخصیت متعالی کودک توسعهیافتگی این دو محور متضاد است.»
پدر از طرق مختلفی میتواند مهر خود را به فرزند بنمایاند. اما در دوران طفولیت نمایش مهر و محبت بیشتر از دو طریق محبت محسوس و با صراحت و محبت از طریق بازی قابل اجراست.
پدر باید محبت به کودک را از همان روزهای بعد از تولد آغاز نماید. زیرا پدر نیز مانند مادر از طریق وراثت با کودک پیوند دارد و همین پیوند به وی امکان میدهد که در همان ایام نوزادی با فرزندش ارتباط برقرار نماید. نوازش طفل، اثری دراز مدت در رابطه پدر و کودک دارد. ضمن آنکه موجب افزایش علاقه پدر به کودک نیز میگردد.
شأن مدیریت پدر، ضرورت محبت را بیشتر میسازد، زیرا خوی مدیریت همواره با نوعی هیبت و تسلط همراه است که اگر با محبت درهم نیامیزد، خشک و آزاردهنده میگردد و حاصلی جز مطیع ساختن مقطعی کودک ندارد.
«اگر بخواهیم ادب از درون سرچشمه گیرد، ضروری است که با کودک مهربان باشیم و این محبت را به گونهای به او نشان دهیم.»
تعریف، تمجید و تأیید کودک
انرژی مثبت کلمات طیب و پسندیده، بر روح و روان کودک تأثیرگذاشته و احساس خوشایندی در او نسبت به گوینده ایجاد میکند. تعریف از کودک به تقویت عزت نفس او نیز کمک خواهد کرد.
از آنجا که پدر در نظر کودک مظهر قدرت و شجاعت است و معمولاً در نظر کودکان، پدر بیش از مادر از هیبت و ابهت برخوردار است، تعریف از کودک، توسط پدر برای او بسیار ارزشمند و لذتبخش خواهد بود. شایسته است که پدر در مسیر تربیت از عامل تعریف بهره گیرد و روح کودک را با نسیم کلمات نوازش دهد. اگر پدر قصد پند و نصیحت و یا انتقاد از کودک را دارد، ابتدا میتواند از طریق تعریف، فضای دوستانهای را ایجاد نماید و زمینه را برای تأثیر بیشتر کلام خود مهیا سازد.
جملاتی همچون «از وقتی تو به دنیا آمدهای زندگی ما شیرینتر شده» و یا «تو گلی هستی که خداوند به ما هدیه داده است» چه احساسی در کودک میآفریند؟ آیا اینگونه جملات در میزان حرفشنوی و همراهی کودک با پدر مؤثر نخواهد بود؟
البته تعریف و تمجید در صورتی مطلوب است که غیر واقعی و غیر منطقی نباشد و کودک را دچار توهم و کبر و غرور نسازد. رعایت اندازه نیز در آن شرط است.
پرهیز از زیادهروی در محبت
نکته مهم در محبت به فرزند دقت در اندازه و تشخیص جای درست برای محبت نمودن است.
معنای محبت عبارتست از: دوست داشتن واقعی و ابراز این علاقه به گونهای که با مصالح و منافع محبوب در زمان حال و آینده متضاد نباشد.
طبق این تعریف بسیاری از رفتارها که به قصد محبت انجام میشود اما متحمل ضرری برای کودک است جزء محبت به حساب نمیآید. تأیید رفتارهای نادرست کودک، با خندیدن به حرفهای ناشایست، بخشیدنهای بیحساب و … نمونههایی از انحراف در محبت هستند. گاهی مخفی ساختن محبت، از محبت ناشی میشود.
محبت نباید فرصتهای مناسبی را که در دوران کودکی میتواند موجب تجربه اندوزی و سختکوشی فرزندان گردد، را سلب کند. با یاری رساندن احمقانه، کودک به خدمت دیگران عادت میکند اظهار نگرانی شدید به هنگام یک حادثه معمولی مشکلی را حل نمیکند و فقط کودک را از فهم درست وقایع محروم میسازد.
امام باقر میفرماید: « بدترین پدران کسانی هستند که در محبت و نیکی به فرزندان زیادهروی مینمایند.»
منبع: حوزه
ارسال دیدگاه