به گزارش کودک پرس ، فرناز گل محمدی با بیان اینکه لزومی برای پرسیدن شغل پدر دانش آموز در کلاس درس وجود ندارد، اظهار کرد: معلم باید در این زمینه در صورت لزوم با مراجعه به پرونده دانش آموز از شغل پدر وی آگاهی یابد.
وی با بیان اینکه پرسیدن شغل پدر دانش آموز توسط معلم در کلاس باعث ایجاد حساسیت و قلدری دانش آموزان نسبت به یگدیگر می‌شود و کار غیرحرفه‌ای است،افزود: دانش آموزان با تعامل از سطح خانواده یکدیگر مطلع می‌شوند و به این نحو حساسیت و احساس قلدری نسبت به یکدیگر کاهش می‌یابد.
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان تصریح کرد:معلمان می‌توانند با کمرنگ جلوه دادن حساسیت‌ها توانمندی دانش آموزان را افزایش دهند.
وی با بیان اینکه آگاهی کادر مدرسه از جایگاه اجتماعی دانش آموزان و شغل پدر نباید آنها را تحت تاثیر قرار دهد، گفت: گاهی معلمان با آگاهی از شغل پدر دانش‌آموز انتظارات خود را از دانش‌آموزان سطح پایین کاهش و در دانش آموزان سطح بالای افزایش می دهند.
گل محمدی اضافه کرد: حتی معلمان به صورت غیرمستقیم دانش آموز سطح بالا را بارها مورد خطاب قرار داده و می گوید” از تو انتظار نداشتیم یا تو باید بهتر از فلانی باشی” این مقایسه‌ها، دانش‌آموزی که در طبقه پایین اجتماعی قرار دارد را دچار تزلزل کرده و به این باور می‌رسد که دیگران از او توقع پیشرفت و ترقی ندارند.
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان با بیان اینکه اولین تاثیر مخرب رفتار و گفتار معلم برعملکرد دانش آموزی که در سطح پایین قرار دارد، ایجاد استرس و اضطراب، کاهش اعتماد به نفس و در نهایت افسردگی این دسته از دانش آموزان است، اضافه کرد: در چنین شرایطی شخصیت دانش آموز به خوبی رشد نکرده و نقاط مثبت آن به خوبی دیده نمی شود.
وی با تاکید بر اینکه معلمان مدرسه نقش تعیین کننده در ایجاد مشکلات فردی و اجتماعی دانش آموزان دارند، افزود: دانش آموزان به دلیل مقایسه‌های صورت گرفته به مرور زمان توانایی های خود را در عرصه بروز قرار نداده و چه بسا دانش آموزانی که به دلیل دیده نشدن توسط معلم‌های قبلی به دنبال فرصت جدید هستند.
فوق تخصص روانپزشکی کودک و نوجوان ادامه داد: معلمان بیش از توجه به سطح طبقاتی دانش آموزان باید به استعدادهای آنها توجه کنند و برای بروز این استعداد به دانش آموزان کمک کنند.نباید دیدگاه معلمان به دانش آموزان به دلیل موقعیت خانوادگی درجه بندی شود.
ارسال دیدگاه